JellinekMinnesota

U bent hier niet voor de lol…
1909 – 2009 Honderd jaar verslavingszorg in Amsterdam.
Een historische terugblik
Door Kees C. Keuch
Tot begin negentiger jaren was de wetenschappelijke
belangstelling voor (alcohol) verslaving
minimaal. Psychiaters en psychologen hadden
weinig affiniteit met verslaving, mede door het
stigma van verloedering en ‘on-verander-baarheid
dat mensen met verslavingsproblemen in
die tijd hadden. Deze status quo* vormde een
groot probleem voor de verslavingszorg die zich,
bij gebrek aan enige evidentie* baseerde op
ideologie. En dat deed de hulpverlening graag.
Dat was begin van de vorige eeuw wel anders.
De medicus dr. Herman Bouman en de
pedagoog- drankbestrijder Theodorus van der
Woude besloten dat de redding van dronkaards
met kracht ter hand moest worden genomen en
wel: ‘ten eerste om de drankzuchtige zelf, en
daardoor voor diens gezin, en ten tweede om
de gemeenschap zelf, daar elke drankzuchtige
minder betekent een uitgangspunt van bederf en
gevaar voor de samenleving minder’.
Mr. Den Tex, voorzitter van de afdeling Amsterdam
van de Volksbond tegen Drankmisbruik,
werd geraadpleegd als juridische voorlichting en/
of ondersteuning nodig mocht blijken.
Na enige publiciteit, waarbij toen al werd gezegd
dat ‘alcoholisme een ziekte is!’, werd de
deur van het Medisch Consultatiebureau voor
Alcoholisme opengezet. Aldus werd op ‘den
elfden september 1909 bij de bevolking van
Amsterdam het eerste zittingsuur geïntroduceerd’.
Dat werd gehouden in de lokalen van de
GGD aan de Kloveniersburgwal. Dat was niet
alleen goedkoop, het zorgde er ook voor dat het
publiek snel de weg leerde kennen en de ‘drempel’
verlaagd werd. De zittingsuren werden op
zaterdagavond gehouden en duurde al spoedig
tot na middennacht. Op dien dag ontvangen de
meeste werklieden hun loon en breekt voor de
alcoholist een kritieke avond aan.
11
achterzijde Weteringschans nr 4
Maatschappelijk werk
Wachtkamer
Slaapzaal Linnaeus Parkweg
13