JellinekMinnesota

Slaapzaal Linnaeus Parkweg
Groepsgesprek met Zr. Timmer en dhr. Krauweel
Ziekenzaaltje Keizersgracht
Conversatie eetzaal Keizersgracht met achterin het bijlart
Op verantwoord wetenschappelijk peil werd
medische- en sociaal pedagogische hulp
geboden. Tevens werd onderzoek gedaan
naar oorzaak en omvang van het alcoholprobleem.
Veel gegevens werden bijgehouden, tot en met de
kleur van haar en ogen. Beide heren noemde de
gebruikte behandelmethode de ‘moraaldidactische’.
Geneesmiddelen hadden zij in het geheel niet, al
kwamen veel patiënten voor het beruchte ‘Coza
poeder’, dat de drankzucht moest doen verminderen.
Een onwerkzaam middel bestaande uit keukenkruiden
en dubbel koolzure soda dat door kwakzalvers voor
veel geld te koop werd aangeboden.
In het jaar 1919 verhuist het Bureau naar het houten
gebouwtje aan de Weteringschans nr. 4, met aan de
ene kant het Huis van Bewaring en aan de andere
kant een oud kerkgebouw, het latere Paradiso. Het
geheel was netjes ingericht. Dat had duidelijk een
gunstige uitwerking op de bezoekers, voortaan
werden de voeten geveegd en er was geen spoor
van tabakssap op het linoleum te zien, hoewel er
dikwijls meer dan honderd mannen op een zitting
kwamen.
Het Bureau verleende niet alleen immateriële hulp,
ook de zogenaamde stoffelijke hulpverlening werd al
spoedig ter hand genomen. Velen waren in financiële
moeilijkheden geraakt. Van het Bureau kon geld
worden geleend dat in overleg met de betrokkene in
desnoods vele termijnen kon worden terug betaald.
Later kwam hierin verandering doordat de Sociale
Dienst een uitkering verzorgde die aan het Bureau
werd overgemaakt. Medewerkers brachten, op de
fiets, deze uitkering aan huis. Bij gehuwden werd zij
aanvankelijk aan de echtgenoot overhandigd en bij
ongehuwden aan de kostjuffrouw. Op deze manier
bleef men zicht houden op de patiënt. In 1946
kwam dhr. Krauweel ten tonele. Hij nam in 1949 het
directeurschap op zich. Hij werd op de voet gevolgd
door Zr. Lena Timmer, maatschappelijk werkster en
al vrij snel adj. directrice, trouwens tot 1981.
In 1959 verhuisde het Bureau van de Weteringschans
naar de Linnaeusparkweg 22. In 1960 was men
zover dat daar ook een kliniek kon worden ingericht.
Sinds die tijd draagt het Bureau de naam van dr.
Jellinek. Deze uit Amerika afkomstige dr. Jellinek heeft
Krauweel en zijn medewerkers bijzonder geïnspireerd
met zijn visie en onderzoek waaruit bleek dat bij velen
de vicieuze cirkel alleen doorbroken kan worden door
een tijdelijke klinische opname. Er waren daar tien
14 11