ONederlands Tijdschrift voor - Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie

V o l
15
mrt
’08
■ Tomofix open-wig valgiserende tibiakoposteotomie
A B
Figuur 7A. Postoperatieve röntgencontrole AP
Figuur 7B. Postoperatieve röntgencontrole lateraal
ratief en tijdens de poliklinische controles (Figuur
7a/b). Als maat voor verandering van correctie
werd de tibia-as direct postoperatief vergeleken
met de situatie ten tijde van consolidatie.
Resultaten
Van de 39 patiënten met 40 OWTKO’s verhuisde 1
patiënt kort na de operatie en kon derhalve niet
poliklinisch vervolgd worden. Bij 1 patiënt werden
beide extremiteiten geopereerd met een tussenpose
van 6 maanden. Bij 1 patiënt werd een mediale
TKO uitgevoerd in verband met een eerdere lateraal
gesloten wig TKO waarbij een pseudo-arthrose was
ontstaan. In dit specifieke geval werd een botspaan
uit de bekkenkam gebruikt in plaats van een calciumtrifosfaatwig.
De operatieduur was gemiddeld 39
minuten (spreiding 21-69 minuten) waarbij de hoek
van de ingebrachte calciumtrifosfaatwig gemiddeld
8.6 graden bedroeg (spreiding 6-13 graden). Na
gemiddeld 3.2 dagen (spreiding 2-5 dagen) gingen
de patiënten met ontslag. Röntgenologische consolidatie
werd bereikt na gemiddeld 10,4 maanden
(spreiding 4-21 maanden). In 37 gevallen werd
implantaatextractie verricht na gemiddeld 14
maanden (spreiding 6-27 maanden).
Na de OWTKO traden enkel complicaties van infectieuze
aard op. Dit was eenmaal het geval na
1 maand, tweemaal na 3 maanden en eenmaal
na 6 maanden. Alle patiënten werden behandeld
met intraveneuze antibiotica waarna ze goed herstelden.
Eenmaal ontlastte zich 2 weken na de
TKO een hematoom waarvoor profylactisch antibiotica
werden voorgeschreven. In verband met
persisterende klachten werd in een geval na 25
maanden een Osteochondraal Autograft Transfer
14 ■ Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie, Vol 15, Nr 1, mrt 2008
System (OATS) verricht, eenmaal na 14 maanden
mediaal een unicondylaire knieprothese geplaatst
en bij 1 patiënt na 16 maanden een TKP. Bij het
verwijderen van het osteosynthesemateriaal na 12
maanden brak bij 1 patiënt een schroef af en trad
er eenmaal na 2 weken een oppervlakkige infectie
op. De tibia-as direct postoperatief vergeleken met
ten tijde van consolidatie lieten een gemiddelde
toename (d.w.z. correctieverlies) zien van 0.32
graden varus (spreiding 3.7 varus- 2.4 valgus).
Discussie
Algemeen
Met betrekking tot de OWTKO is in de literatuur
relatief veel informatie voorhanden betreffende
de Pudduplaat ® . Deze plaat wordt ook mediaal
gefixeerd en bevat een spacer welke gedeeltelijk
in de osteotomie geplaatst wordt. In de literatuur
wordt melding gemaakt van hoog percentage
complicaties waaronder materiaalfalen, verlies
van correctie en hoge morbiditeit. 23,24 De fixateur
externe heeft als nadeel het optreden van pengatinfecties.
25 De Tomofix-plaat onderscheidt
zich door het concept van hoekstabiele osteosynthese
(LCP-systeem). Het LCP-systeem biedt een
stabiele fixatie van de osteotomie, zelfs onder
belasting. 22,26 Deze behandelwijze heeft zich
klinisch bewezen in een prospectief opgezette
multicentrumstudie waarbij onderarmfracturen
behandeld werden middels de Point Contact
Fixator (PC-fix) en het ‘Less Invasive Stabilization
System’ (LISS) voor peri-articulaire fracturen rond
de knie. 27,28 De Tomofix is gebaseerd op dit LCPprincipe
waarbij direct contact van de plaat met
periost en ligamenten wordt vermeden. De theorie
is dat de botheling geoptimaliseerd wordt door
het zo min mogelijk beschadigen van het periost.
Tevens kan de pes anserinus superficialis vrijelijk
bewegen onder de plaat.
Correctieverlies
In de literatuur worden diverse interponaten beschreven
welke in de osteotomie kunnen worden
ingebracht om de intrinsieke stabiliteit van de
osteotomie te verhogen en hiermee de kans op
correctieverlies te verlagen. Te denken valt aan
botcement, hydroxyapatiet, calciumtrifosfaat en
autoloog bot. 29-31 Echter, gezien de mate van comorbiditeit
na het oogsten van het autoloog bot, is
deze laatste optie minder populair. 19,31,33 De reden
waarom in onze studiegroep gekozen is voor de calciumtrifosfaatwig
is de goede osteoconductiviteit
in combinatie met de keuzemogelijkheid uit een
drie voorgevormde wiggen. Deze wiggen kunnen
goed gecombineerd worden met het peroperatief