Horizon december.pub - GGZ Oost Brabant

DE
A ARDE
Van de week kon ik een meewarige glimlach
toch weer even niet onderdrukken. Hoewel ik
natuurlijk ook van mening ben dat we, hoe
zal ik het in kort door de bocht zeggen,
“zuinig moeten zijn op de schepping”, heb ik
toch zo mijn vraagtekens bij alle onheilspellende
berichten van de milieuridders. Dat
schijnt enorm goed te verkopen, al die zwartgalligheid
over opwarming en wegsmelting en
de teloorgang van de ijsbeer op de poolkappen
en noem maar op. Ik heb er zo’n donkerbruin
vermoeden van dat het hier weer draait
om een potje met veel geld, waar iedereen
zoveel mogelijk loopt te graaien ten eigen
bate. Want hoe gaat het? Er is een probleem,
Mooi zo, draai de subsidiekraan maar open.
En dan is het niet de bedoeling dat het probleem
wordt opgelost, want dan houdt de
geldstroom op.
Wat zouden we bijvoorbeeld met al die
“hulpverleners” aan moeten als er geen achterstandswijken,
drugsverslaafden, onopgevoede
en noem maar op, meer zouden zijn?
Dan hadden die mensen niks meer te doen.
Als ze de problemen op zouden lossen, zouden
ze overbodig raken, en dat is natuurlijk
niet de bedoeling bij hen.
Ik heb als eens geschreven dat ik ergens heb
gelezen dat de invloed van de mens op de opwarming
van de aarde op ten hoogste een half
procent kan worden geschat. Toch wordt aan
onze kop gezeurd wat we allemaal moeten
doen om de ramp af te wenden. Dat gezeur
over auto’s bijvoorbeeld, daar krijg ik ook
een staart van. Het rijden van auto’s vervuilt
allicht, maar HET STILSTAAN vervuilt veel
meer, dus doe eindelijk iets aan de files.
Ik heb het eerder gezegd, een zekere sober-
door Ger van Lankvelt
30
heid siert de mens en strekt hem tot aanbeveling,
maar daar heb ik de milieupolitie niet
voor nodig. Ik ben nog van die generatie, niet
de deur open laten staan, want “dan gaat de
warmte de deur uit en stook je voor de mussen.”
Geen licht laten branden in delen van
het huis waar je niet bent. Niet nodeloos lang
de kraan warm en koud laten stromen. Ik kan
geen kopje omwassen zonder te denken: “Zo,
de watervoorraad van een middelgroot dorp
in Afrika op gebruikt.” Vroeger was er bij ons
thuis maar één kamer warm, namelijk daar
waar de kachel stond. ’s Morgens werd die als
je geluk had, en na eerst te rekken met de
was er voor weg gehaald hebbende, met veel
gerammel weer tot leven gewekt, (de asla
werd voor de deur op de stoep in de sneeuw
geleegd, tegen het uitglijden, en dan ging er
een zuinig laagje antraciet (ik heb het woord
in de van Dalen op moeten zoeken,) nou ja,
het waren ook meestal eierkolen. Maar daarom
vind ik het nu ook lekker om mijn huis
flink warm te stoken, “ik heb als kind al zo
geleden”, zou Zonneveld zeggen. En lekker
eten en drinken, laat de cholesterol maar de
pest krijgen, ik betaal belasting, hou een paar
goede doelen bij, dan is het mij heus wel gegund
fijn van het leven te kunnen genieten.
En bovendien, dan lees ik van de week in de
krant dat ze ergens in een Golfstaat in Arabië
ten behoeve van de Grand Prix motorsport,
waar ik helemaal geen fan van ben, ’s avonds
gaan racen, en daarom een verlichte racebaan
hebben aangelegd van honderd duizendmiljoen
kilowatt of een beetje meer. En dan
zitten ze ons hier ziek te maken met spaarlampen!
Maak ‘m nou een beetje zeg.