Horizon december.pub - GGZ Oost Brabant

IN MEMORIAM GEERT VAN ERP
Een icoon van Coudewater, de Horizon en
erelid van de Cliëntenraad, is in zijn slaap
op 9 november 2009 overleden.
Geert heeft jaren geschreven voor de horizon.
Zeer bekend waren zijn stukjes en gedichten.
Hij was een Bourgondiër ten voeten
uit, vooral toen hij op het Kasteeltje
woonde, genoot hij van het goede des levens.
Ruim vier jaar geleden liet zijn fysieke gezondheid
hem in de steek, hij moest gaan
wonen op Sonnevanck. Ik heb de eer gehad
om hem elke zondagmorgen te mogen bezoeken
en dikwijls hadden wij het over de
Cliëntenraad. Geert eiste dat ik hem helemaal
op de hoogte bracht. Hij las ook nog
elke keer de horizon. Ook kwam hij, toen
het nog ging, mosselen bij mij eten, en wat
genoot hij daarvan. Toen Geert ging verhuizen
naar de Vonder, ging het helaas al weer
wat slechter met hem, en 14 dagen geleden
werd hij opgenomen in het ziekenhuis.
Toen werd als snel duidelijk dat hij het
waarschijnlijk niet zou overleven.
Geert rust in vrede. Mijn zondagmorgen zal
voortaan leeg zijn.
Wij wensen Carien en de familie veel
sterkte toe in de komende tijd.
Joost bemelmans
Door Geert van Erp. 2 publicaties uit zijn
boek: Aan De Horizon.
In het heden ligt het verleden en in het
nu wat komen zal
Ik heb u al eens eerder bewezen, dat Tijd
niet bestaat. Immers, het verleden is voorbij,
de toekomst bestaat nog niet en het nu
behoort onmiddellijk al weer tot het voorbije.
Is ook geen honderdste van een seconde
vast te houden.
36
Het verleden droeg immers de bouwstenen
aan voor het heden, zo goed als het heden
deze aandraagt voor wat worden zal, voor
de toekomst dus. Tijd speelt daarbij geen
aanwijsbare rol. Nu ik ouder word en veel
minder last heb van driftbuien en zo, begin
ik iets op te merken, dat voor mij heel bijzonder
is. Er zijn dingen, die ik doe of laat
en die een bijna voorspelbaar vervolg krijgen.
Dat overkomt me alleen maar als ik
kalm en rustig nadenk. Het lijkt een beetje
op in de toekomst kijken, op voorvoelen.
Het één roept als het ware het ander op,
zonder dat ik daar ook maar enige invloed
op uitoefen, maar ik zie het niet gebeuren.
Dat speelt zich vaak af in op het oog onbeduidende
dingen, ook in gesprekken. Het
lijkt er soms wel op dat ik helderziend aan
het worden ben of iets dergelijks. Vroeger
bralde ik wel dat ik over aangescherpte
zintuigen beschikte. Zou daar toch iets inzitten
en bent u er ook mee gezegend?
‘k Ben menigmaal gestorven in mijn leven,
dat lijke wat vreemd maar is ’t in weze
niet. Mijn geest heeft het een aantal maal
begeven en Godmejaar dat was zo’n pretje
niet.’n Shock of acht en dan nog wat attaquejes
vanuit depressies of zomaar op
straat. Hij die dat kent heeft zelf wat te
vertellen, en weet maar al te goed waarover
ik nu praat. Toch was ’t niet erg, het
ging allemaal weer over.
En als ik kalmpjes aan doe is ’t een feest,
wat ouder worden is zo’n ramp niet in dit
leven, zolang je weet dat je er nog niet
bent geweest.