Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Amanuel noemden, maar ook nog drie jongens en<br />
twee meisjes achtergelaten, in leeftijd variërend<br />
van ongeveer 2 tot 16 jaar. Om het noodlot van dit<br />
gezin kracht bij te zetten wordt prompt één van de<br />
kinderelr uif het gezinle woonkamertinnenge-maar;<br />
bracht. Waarschijnlijk hadden ze haar al een half<br />
uur op de gang laten staan, wachtend tot het juiste<br />
moment daar was.<br />
Abeba, een meisje van 6 iaar, dat zichzelf geen<br />
raad weet met die rare blanken, wordt ter plekke op<br />
de hoogte gebracht van een tot dan toe niet<br />
bestaand broertje. Nu moet ze ons ineens aardig<br />
vinden en een handje geven. Haar begroeting<br />
heeft zowel iets van wantrouwen als iets van<br />
nieuwsgierigheid. 7e besluit haar pleegmoeder<br />
Tsege te gehoorzamen en geeft ons toch maar een<br />
handje.<br />
Abeba (=bloem) blijft ons vanaf een veilige afstand<br />
bekijken terwijl wij de laatste vragen steeds sneller<br />
afwerken. Vragen die bij de meesten van ons neutrale<br />
antwoorden opleveren, leiden in Amanuels<br />
geval tot tragische uiteenzettingen over hongersnood,<br />
ondervoeding, agressieve hyena's en een<br />
haast wanhopige poging tot overleven met weinig<br />
tot geen middelen van bestaan.<br />
Genoeg ellende gehoord voorlopig in dit uurtje<br />
onderwijs over de familie Chala van juf Tsege' Nog<br />
even genieten van de aanwezigheid van Abeba en<br />
dan naar de volgende getuige. Dit is vooral een<br />
beleefdheidsbezoek, want meer informatie dan we<br />
al hadden zullen we van haar niet krijgen. Welwijst<br />
haar zoontje ons de weg naar de zusters van de<br />
lokale missiepost (opgericht door Moeder Theresa),<br />
waar Teferi enkele weken na zijn geboorte is<br />
gebracht omdat hij<br />
door zijn familie niet<br />
in leven gehouden<br />
kon worden. De<br />
naam Teferi hebben<br />
de zusters snel veranderd<br />
in een voor<br />
hen makkelijker uit te<br />
spreken naam: Ama-<br />
nuel.<br />
Na een snelle lunch -<br />
de chauffeur en de tolk krijgen ineens haast - gaan<br />
we direct op weg naar Addis. Er is geen tijd meer<br />
om de in de buitenwijken van Awassa wonende<br />
ffiffieæä<br />
39<br />
<strong>MEPtalk</strong> februari <strong>2001</strong><br />
broers en tweede zus van Amanuel op te zoeken.<br />
Dat zou ons minstens een halve dag kosten en dat<br />
terwijl we voor de schemering weer de vallei uit<br />
moeten zijn. Met pijn in het hart vertrekken we dus<br />
Met het invallen van de schemering begrijpen we<br />
ineens ook waarom beide heren zo'n haast hadden.<br />
Over een-en-dezelfde weg moeten zowel het<br />
snelverkeer als voetgangers en dieren geleid wor-<br />
den. Overdag is dat al levensgevaarlijk, maar in het<br />
donker is het een regelrechte ramp' Je beseft<br />
ineens volledig het nut van een goed stel remmen<br />
en een stuur. Die worden door de chauffeur dan<br />
ook met tovenaarskunst gebruikt. ln gedachten<br />
heb ik kuddes geiten en zwermen honden doodgereden<br />
zien worden. Zelfs kinderen zie je in gedachten<br />
op de bumper terechtkomen of op zijn minst<br />
met hun hoofden tegen de autospiegel slaan.<br />
Gelukkig is er niemand gewond geraakt, maar<br />
zenuwslopend was het wel.<br />
Terug in het hotel kunnen we ons verhaal kwijt aan<br />
onze reisgenoten en komen we weer een beetje<br />
met beide benen op de grond te staan. Morgen<br />
vertrekken we met ons zoontje, Amanuel Teferi<br />
Chala, naar Nederland.<br />
Anita van Blanken en Harry Verwaaijen<br />
Anita met Amanuel
Change language