29.09.2013 Views

OM Opportuun_2009_nr7_08.indd - Openbaar Ministerie

OM Opportuun_2009_nr7_08.indd - Openbaar Ministerie

OM Opportuun_2009_nr7_08.indd - Openbaar Ministerie

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

OPPORTUUN · 07 / <strong>2009</strong> COLUMN<br />

Verdacht<br />

gesprek<br />

In het postkantoor heeft zich voor het loket een<br />

kleine rij gevormd. Voor mij staat een sombere<br />

man in een grijze regenjas. Hij wacht achter een<br />

oudere, geheel in het zwart opgetrokken dame,<br />

die in de slag is met de lokettiste, een jonge<br />

blonde vrouw die levens- noch arbeidsvreugde<br />

uitstraalt. Met een verveelde blik schuift ze een<br />

formulier onder het loket door.<br />

‘Even tekenen’, zegt ze op vlakke toon.<br />

‘Afrekenen!?’, roept de vrouw onthutst. ‘Ik heb u<br />

net al geld gegeven toch?’<br />

‘Nee, u moet even uw handtekening zetten’, antwoordt<br />

het loket geërgerd.<br />

‘Oh, tekenen. Ik verstond u verkeerd.’ Ze produceert<br />

een verontschuldigend lachje.<br />

Achter mij schuiven twee jonge mannen aan.<br />

Een is licht getint, draagt een strak lichtpaars<br />

trainingspak en een honkbalpetje, de ander is<br />

geheel in spijkertenue gestoken en heeft een<br />

puistig gezicht.<br />

‘Ze hebben me drie dagen op het bureau verhoord.<br />

Uiteraard heb ik niks losgelaten. Wel ’n<br />

beetje meepraten natuurlijk, maar als het lastig<br />

werd beriep ik mij op m’n zwijgplicht’, zegt de<br />

man met de pet stoer.<br />

‘Ja, ja, begrijp ik’, reageert zijn puistige maat<br />

geïmponeerd.<br />

‘Kijk,’ vervolgt de pet, ‘ze komen wel met argumenten,<br />

maar bewijs hebben ze niet. En geen<br />

bewijs, geen zaak, zei m’n advocaat.’<br />

‘En toen?’, vraagt het spijkerpak.<br />

‘Na drie dagen lieten ze me vrij. Ik werd niet eens<br />

aan justitie voorgeleid. Kun je nagaan hoe zwak<br />

ze tegen me stonden’, pocht de pet verder.<br />

‘Ben je er mooi tussenuit gesprongen’, stelt de<br />

puist vast. Hij fl uit bewonderend door zijn tanden.<br />

‘Ja, dat wel. Voorlopig hou ik mij gedeisd. Want<br />

ze blijven op me loeren. Ze zijn natuurlijk hartstikke<br />

gefrustreerd dat ze me hebben moeten<br />

laten gaan. Je had dat gezicht van die inspecteur<br />

moeten zien toen ik naar huis kon.’ Hij stoot een<br />

harde schampere lach uit.<br />

Ik ben zo in beslag genomen door dit gesprek dat<br />

ik niet in de gaten heb dat ik inmiddels aan de<br />

beurt ben.<br />

‘Menee-heer’, hoor ik luid voor mij. ‘U moet wel<br />

opletten hoor’, voegt het loket er bestraffend aan<br />

toe.<br />

Ik bestel postzegels en enkele briefkaarten. Als<br />

de transactie voltooid is doe ik een pas naar links<br />

om de aankoop in m’n portefeuille op te bergen.<br />

De honkbalpet is nu aan de beurt. Ik bekijk hem<br />

van opzij. Zijn niet onvriendelijke gezicht komt<br />

mij vaag bekend voor.<br />

‘Wilt u kijken of m’n uitkering al op mijn rekening<br />

is bijgeschreven?’, hoor ik hem vragen.<br />

Als hij zijn naam noemt kan ik hem ineens plaatsen.<br />

Een jaar geleden is hij door het hof tot achttien<br />

maanden gevangenisstraf veroordeeld. Hij<br />

behoorde tot een bende die zich bezighield met<br />

het stelen van dure auto’s.<br />

Als ik het postkantoor uitloop overweeg ik de<br />

politie te bellen. Wellicht komt wat ik zojuist<br />

gehoord heb nog wel van pas. Later besluit ik er<br />

toch maar van af te zien. Want ik heb alleen maar<br />

argumenten. En géén bewijs. En geen bewijs,<br />

geen zaak. Dat had die jongen z’n advocaat ook<br />

al gezegd.<br />

Marcel van der Horst<br />

Advocaat-generaal bij ressortsparket<br />

‘s-Gravenhage<br />

31

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!