Seizoen 2012/2013 nummer 3 - Rondom Voetbal

editie amersfOOrt crOsspass
cOlumn tHijs tOmassen
Zolang de bal het maar wint van de Playstation
een waterkoude woensdagmiddag op de
velden van afc Quick 1890. sami, 8 jaar
oud, verwarmt mijn hart. een barcelonashirt
om zijn schoudertjes, een maillot om zijn benen
en de bal als een magneet aan zijn voeten.
een dubbele schaar, een pirouette zoals
zidane die in zijn beste jaren maakte, een
sleepbeweging... Haast achteloos gooit het
jonge groeibriljantje er een heel arsenaal
aan beweging uit. met fred duijnstee, techniektrainer
van beroep, docerend en motiverend
op de achtergrond.
eigenlijk zou ik nu driftig aantekeningen moeten
maken. ik ben hier immers voor een reportage over
de techniektrainingen bij Quick – u leest het verhaal
elders in deze editie. maar turend naar sami en zijn
medespelers voeren mijn gedachten me automatisch
terug naar mijn voetbaljaren als kind.
Denk ik aan mijn jeugd, dan denk ik vooral aan de
urenlange voetbalsessies in het weiland achter mijn
ouderlijke woning in Hooglanderveen en het pleintje
verderop. Voetballen, voetballen en nog eens voetballen.
Alleen de bal telde, weer of geen weer. met
mijn broertjes, vriendjes, kinderen uit het dorp, wie
dan ook.
ik ruik nog de geur van versgemaaid gras. De geur
die zei: jullie mogen weer. Het weiland was dan immers
weer kortgewiekt. maar ook al stond het gras
tot aan onze knieën, dan nog betraden we het land
met een bal onder de arm. eerst even het gras goed
plattrappen en voetballen maar. zolang het leer
rolde, had niemand een kind aan ons. Want dit was
wat we het liefste deden. zelfs een boerin die ons
liever kwijt dan rijk was en plots ziedend kon verschijnen,
kon ons daar niet van weerhouden.
er was ook een ‘trapveldje’ in ons dorp Hooglanderveen.
Althans, zo noemden we het. Het had ook
‘knollenveld kunnen heten. er waren periodes dat
het veldje meer kuilen dan graspollen telde. Wat gaf
het. om de grootste kuilen voetbalden we gewoon
heen – als een extra tegenstander die afgetroefd
moest worden. ook de gaten in de doelnetten namen
we voor lief.
en dan was er dus nog het pleintje in de buurt. De
grote favoriet. Hier kon je geen sliding inzetten, hier
kwam het aan op techniek. een ingang tussen twee
parkeergarages deed dienst als doel. of de deur
van een parkeergarage – tegen de eigenaren ervan
wil ik zeggen: het spijt me. maar we waren jong,
speels en de liefde voor de bal maakte blind.
Aanvallen opzetten, voorzetten geven en afmaken.
of het tegen elkaar opnemen, net zolang dribbelen
Voetbaltweets
cOmpleX test Hvc amersfOOrt
in elke editie beoordeelt rondom voetbal het complex
van een amateurvoetbalvereniging in de regio
aan de hand van een aantal vaste criteria. ton van
zoeren bezocht het terrein van Hvc in amersfoort.
naam
De naam HVC staat voor Hollandia Victoria Combinatie.
in 1905 fuseerden de clubs Hollandia en Victoria.
De voetbalvereniging behoort bij de oudste clubs van
nederland. Jan zwartkruis, Henk Wery, mosje Temming,
Ron spelbos, Bennie marcus en piet schrijvers zijn
bekende namen uit de historie van de voormalige profclub,
die 1973 werd gesplitst in een amateurtak (HVC)
en proftak (sC Amersfoort, die in 1983 failliet ging).
HVC acteert nu in de vierdeklasse, waarin het een bescheiden
rol speelt.
ligging
Het sportpark ligt verscholen tussen de A1 en de wijk
zielhorst en is gelegen naast dat van Cobu Boys. De
parkeergelegenheid is royaal, maar moet gedeeld worden
met andere sportverenigingen. Het kassahokje, wat
zelden gebruikt wordt, straalt nostalgie uit, maar doet
onder voor de rustieke entree op sportpark Birkhoven,
waar HVC zijn glorietijd beleefde.
velden
HVC heeft de beschikking over drie natuurgrasvelden
en kan tevens beschikken over de kunstgrasmat van
totdat er gescoord werd. ik zie mijn vader nog boos
het pleintje oplopen. of het nu niet een keer genoeg
was geweest. Dan waren we ‘s ochtends vroeg gestart
en begon nu het schemerdonker in te vallen.
een zomerdag zoals we hem het liefst beleefden.
De nintendo en de computer kwamen in die tijd op,
maar speelden nog lang niet zo’n grote rol als vandaag.
Voor ons was de bal veel belangrijker. Als ik
nu om me heen kijk, zie ik kinderen die hun tablet of
handzame spelcomputer niet los kunnen laten. Die
na schooltijd direct de playstation aandrukken. Die
met vierkante ogen naar schermen turen. er wordt
vooral gevoetbald op de momenten dat er trainingen
en wedstrijden zijn, en dan voornamelijk gericht
op het collectief.
Daarom voelde het ook zo goed om te zien dat er bij
Quick techniektrainingen op niveau worden gegeven.
Dat de spelertjes trucks kunnen uitvoeren totdat
ze een ons wegen, zonder dat er op teambelangen
wordt gewezen. Daarom gingen mijn gedachten
terug naar mijn jeugd, toen we alleen maar bezig
waren met de essentie van het spel: plezier maken,
leuke trucs uithalen, vrij zijn in het hoofd.
ook bij de talentjes van Quick straalde het spelplezier
ervan af. en, ook belangrijk, straks zijn deze
voetballertjes in wedstrijden in staat om sneller te
handelen dan spelers die alleen wedstrijdgericht
trainen en in hun vrije tijd de straat niet opgaan.
Daar ben ik heilig van overtuigd.
ze zijn er nog wel, rasvoetballertjes die liever op
straat voetballen dan dat ze zich onderdompelen in
een digitale wereld. ik pik ze er zo uit. De 8-jarige
sami is er één. Vast en zeker. Talentjes als sami en
techniektrainers als Duijnstee geven mij hoop op
een mooie voetbaltoekomst. Je moet er als voetballiefhebber
toch niet aan denken dat het technische
niveau van nederlandse jeugdspelers straks achteruit
holt omdat de playstation het wint van de bal?
Cobu Boys. er is zelfs voor het gemak een poortje voor
gemaakt. maar veel gebruik wordt er niet van gemaakt.
Volgens een bestuurslid wil trainer Bert Trappel het niet
gebruiken omdat de kwaliteit te slecht zou zijn.
kleedkamers
De roodwitten hebben vijf kleedkamers ter beschikking.
De ruimtes voldoen nog aan de eisen, maar de
beschimmelde plafonds vallen op. De club heeft dat
meerdere malen aangegeven bij beheerder sRo,
maar die doet er niets aan. Volgens bestuurslid lia
Klerks is het een ongezonde situatie voor de voetballers.
kantine
De ontspanningsruimte bevindt zich boven de
kleedkamers en is ruim van opzet. Veel zitjes en een
bar in de clubkleuren geven sfeer. een terras en veel
ramen geven de mogelijkheid om bij mooi of slecht
weer het voetbal te volgen. in de hoek hangt het
pronkstuk van de vereniging: de prijzenkast. Achter
de vitrineramen vertellen de relikwieën over vergane
glorie.
bal gehakt
Warm, maar daar is ook alles mee gezegd. Het bolletje
vlees ziet bleek en smaakt naar een mislukte fabrieksbal.
Het aangeboden prikvorkje kan beter vervangen
worden door vlijmscherp mesje.
mei • JAARGAnG 3, seizoen ‘12-’13 • nUmmeR 3 27
er wordt wat afgetwitterd door amateurvoetballers in de regio
amersfoort. plaagstootjes, klaagzangen, jubelkreten of fl inke
sneren: spelers van diverse clubs uit de keistad laten zich openhartig
uit op de digitale berichtendienst. rondom voetbal speurt
in deze rubriek naar spraakmakende, grappige en verrassende
voetbaltweets.
Tekst: Thijs Tomassen
Wat was Koning Winter standvastig de afgelopen maanden. er leek maar
geen einde te komen aan sneeuwval, vrieskou en de gure oostenwind. zelden
zullen er zoveel duels zijn afgelast. en gingen wedstrijden wél door, dan
zag je spelers rondlopen in een warme maillot, extra warme shirts en met
dikke handschoenen om de vingers. Het was een voetbalwinter om snel te
vergeten.
De voetballers, trainers en clubs op Twitter werden er zo nu en dan cynisch
van. zo berichtte HVC: ,,Alle wedstrijden in West 1 voor de A- en B-categorie
zijn voor morgen afgelast... iets met sneeuw of zoiets :-).”
maar toen de winter maar bleef voortduren, maakten de geintjes al snel
plaats voor onvrede. Doelman sebastiaan Bruins van Hoogland had het
eind februari even helemaal gehad met het winterse weer. ,,mag nu toch
wel aannemen dat het winterse weer voorbij is? Wekelijks voetballen s.v.p
#mooistewateris.” en dan moest de bar koude maand maart nog komen...
Veel clubs waren het zo zat om hun sportieve heil te zoeken in sportzalen en
fi tnessruimtes, dat ze hun kunstgrasveld maar sneeuwvrij maakten. zo kon
er in elk geval weer eens normaal getraind worden en, belangrijker nog, er
kon eindelijk weer eens een oefenwedstrijd gespeeld worden.
Bij Hoogland namen ze in dat opzicht het voortouw. een groot deel van de
selectie bond gewapend met schuivers de strijd aan met de witte spelbreker.
Trainer Ronald Heerschop verzamelde zijn troepen middels een tweet:
,,mannen van Hoogland 1 en 2 sneeuwschoenen en kruiwagens mee #eenveldmoetgroenzijn.”
De oefenmeester was niet te beroerd om zelf het goede voorbeeld te geven.
maar dat het een aanslag op je lichamelijke gesteldheid is, werd Heerschop
na afl oop pijnlijk duidelijk. ,,3 uur sneeuwschuiven op een voetbalveld #ribbenkasthangtmetdraadjesaanelkaar.”
Tussen alle winterse ellende door sijpelde er ook goed nieuws door op de
digitale berichtendienst. Het Amersfoortse schoolvoetbaltoernooi, dat dit
jaar zijn 75-jarige bestaan viert, meldde een record aantal inschrijvingen.
,,schoolvoetbal Kampioenschap Amersfoort verbreekt record met 190 ingeschreven
teams!” zo twitterde medeorganisator Dirk struijk verheugd.
Die opsteker kon het toernooi wel gebruiken, want het had weinig gescheeld
of de leerlingen van lokale basisscholen hadden helemaal niet de degens
kunnen kruisen. De gemeente kondigde vorig jaar een subsidiestop aan
maar deed uiteindelijk toch nog water bij de wijn en er kwam vooral fi nanciele
redding dankzij de nieuwe hoofdsponsor Hegeman ABm-Belbouw.
Toen er eindelijk weer in competitieverband werd gevoetbald, werd er direct
weer volop over de wedstrijden getwitterd. zo won Cobu Boys verrassend
van het hoger geklasseerde Vliegdorp, met 4-1. maar dat ene doelpunt van
de club uit soesterberg was wel van grote schoonheid: ,,’t Vliegdorp doet
wat terug. Vanaf de aftrap scoort het vanaf de middenlijn! 2-1,” zo twitterde
Cobu Boys.
toiletten
Kleine verouderde ruimte met lang zinken urinoir en
één toilet. een compliment voor de ‘poetsvrouw’ die de
toiletruimte brandschoon houdt. Bij drukte zal het moeilijk
zijn om op die paar vierkante meter een bodycheck
te voorkomen.
totaaloordeel
Voor een club met vijf senioren en twee jeugdteams kan
HVC nog wel uit de voeten met de accommodatie. Toch
zou het graag de jeugdafdeling willen uitbreiden. De
aanpalende vergrijsde wijk zielhorst levert weinig aanwas
voor die afdeling. De club is de laatste jaren enkele malen
doelwit geweest van inbraken en grove vernielingen,
maar toch krabbelt HVC dankzij de vrijwilligers steeds
weer op. Daar mag de bescheiden club best trots op zijn.