Veer 5 juist - VGK

26 e jaargang, mei 2009
Vrienden, vaten, vertier: verslag van de Familie- en
Vriendencantus
De highlights van de Familie- en Vriendencantus zijn niet onder één noemer
onder te brengen. Verbazingwekkend, bezopen, amusant, noem maar op.
De opkomst was behoorlijk, al was het maar omdat de schachten voor een keer
niet achterin de zaal moesten gaan zitten, maar mochten plaatsnemen te
midden van de wél belangrijke commilitones. Er waren slechts een tiental
ouders opgedaagd, maar ze konden gerust voor een veelvoud daarvan tellen.
En toch slaagde het kampioenenteam Laurens-Bertold-Ruben-Aljosja erin om
hun vaders eens deftig af te drogen door middel van een glansrijke
bierestafette-overwinning. Ook onze senior was niet achtergebleven en had
zijn geliefde moeder meegebracht. Tot consternatie van alle aanwezigen
smeerde hij zijn eigen mama een 69 aan, en dan nog met wel met een ranzige
Filoboy. Je moet het maar durven.
Naast vaders en moeders waren er ook heel wat broers en zussen
meegetroond naar dit zang- en drankfeest. Sommigen waagden het zelfs om
hun jongere zusjes mee te brengen, een stoutmoedige daad die met veel bier,
mannelijke aandacht en minder plezante gevolgen gepaard ging. Minder
plezant voor de betrokkenen, maar voor zij die er waren daarom niet minder
hilarisch. Ook oudere zussen waren, euhm, prominent aanwezig, om de naam
van Gilis’ zus niet te laten vallen, en Nina had zelfs haar hele familie laten
overvliegen. Een Wilhelmus door en voor zichzelf en de haren was Nina’s
welverdiende beloning voor deze bewonderenswaardige inspanning.
Naast de filologen waren er ook twee afgezanten van onze Leuvense
tegenhanger Historia. Vooral de Limburgse helft van dit olijke duo was in goede
doen, met als gevolg dat hij tijdens de laatste tempus met zijn kop op tafel lag.
Ze kunnen na bijna 600 jaar blijkbaar nog altijd niet drinken, die Leuvenaars. Ze
werden echter enthousiast bijgetreden door Aljosja’s vader, die – zijn eigen
studententijd in wat toen nog Lovania heette indachtig – lustig meedeed met
het duo van Historia. Ruben vond dit vree grappig, maar wat hij er nooit
bijvertelt is dat zijn eigen pappie al na de tweede tempus foetsie was.
De twee Leuvenaars moesten nog wachten tot de eerste trein naar huis, maar
de meeste V.G.K.’ers waren op het einde van de avond danig uitgeteld. Kortom,
het was weer een zot fistje, met het nodige gerstenat, de obligate strafjes en
het altijd in overvloed aanwezige enthousiasme van onze leden en hun
aanverwanten. Het wordt tijd om eens te beginnen denken over wie we
volgend jaar gaan meenemen…
17