Veer 5 juist - VGK

26° jaargang, Maart 2009
als één onbetaald plasmoment van drie minuten in een 12-uur durende
werkdag, achteraf gezien als het ware de hoofdrol speelde in een roman van
Streuvels. Ook van mijn verplicht inwonen in het ziekenhuis gedurende een
volledige zomer en bijhorend appendixleed herinner ik mij enkel nog mijn
positie als bovengeschikte in de relatie tussen patiënt en verpleegster. De
katheter in mijn plasbuis is hierbij vervallen tot een irrelevant detail.
Ik hoor U nu denken dat nostalgie toch een vrij banaal gevoel is die iedereen
kent. Het probleem is echter dat het mij volledig verlamt. Als een egel die halt
houdt in het midden van de straat omdat hij zo de allesvernietigende impact
van die vrachtwagen denkt te zullen ontwijken. Zo kan ik een volledige
namiddag in de zetel voor me uit staren, omdat ik onmogelijk nog andere
handelingen kan verrichten. De onmogelijkheid om herinneringen ooit nog
opnieuw te beleven, maakt me zelfs defaitistisch. Nostalgie legt beslag op mijn
lichaam en geest. Voor iedereen me nu plots verdenkt van suïcidale neigingen,
wil ik opmerken dat dit niet zo is. U mag wel argwanend worden wanneer ik
opeens met zwarte oogschaduw en een geschilderde traan op mijn wang in de
gangen ronddwaal, terwijl ik Jotie T’Hooft citeer.
Ik heb allang vrede genomen met het feit dat mijn opwellingen van nostalgie
me altijd zullen blijven achtervolgen. Zo weet ik nu al dat ik als opa van dertien
kleinkinderen zal terugdenken aan die zomer van 2053 waarin ik het toch wel
heel erg bont gemaakt heb op de lokale pensenkermis. Ik zal verplicht het juk
van de nostalgie voor de rest van mijn leven blijven dragen, zoals die student
van Comac die na de aankoop van zijn eerste auto de nummerplaat NSV-088
krijgt toegewezen. Indien ik Facebook zou hebben, had ik allang de groep ‘Ik lijd
aan nostalgie, maar blijf dapper verder strijden!’ opgericht.
Als historici worden we dagelijks geconfronteerd met ons en andermans
verleden. Misschien zijn wij wel gewoon een verzameling van nostalgici die met
hun bezigheid hun eindeloze heimwee naar het gebeurde kanaliseren. Ik kan
onze richting dan ook enkel toejuichen.
Davy ‘Congokameraad’ Verbeke
Het Veer www.vgk.gent.be 41