Courant 84 - VTi

2
gewoon open is. Makers en producenten stappen
buiten de grenzen van hun disciplines. En men zoekt
er nieuwe namen en categorieën voor. De term
‘hybride’ of ‘mengvorm’ verwijst naar het moeilijk
herkenbare en het ‘tussen’ verschillende disciplines.
Het is een heel efficiënte term omdat deze uitdrukking
geeft aan transities in het kunstenlandschap die
iedereen herkent. Maar het is een blik op die nieuwe
praktijken vanuit het systeem (het systeem van de
organisatiestructuren of het subsidiesysteem). Als we
daarentegen kijken naar de inhoud en hoe en waarom
kunstenaars met die verschillende disciplines omgaan
om iets te articuleren, dan lijken termen als ‘hybride’,
‘tussenvorm’ of ‘mengvorm’ eerder vaag. Kunnen we
deze praktijken niet benaderen vanuit de maatschappelijke
en culturele context waarin kunstenaars werken
en die hen aanzet om anders met disciplines om
te gaan? Andere omgang met tijd, ruimte, openbaarheid,
lichaam, relatie met de toeschouwer, massamedia
en noem maar op.
Dit brengt ons bij de vraag of multidisciplinaire organisaties
beter uitgerust zijn om deze kunstvormen te
presenteren dan monodisciplinaire organisaties.
Organisaties die multidisciplinair werken hebben kennis
uit verschillende disciplines in huis die samengebracht
kan worden in thematische programma’s of
mini-festivals. De programmatoren dans, theater,
muziek en/of beeldende kunst werken samen en ze
koppelen kunstwerken uit verschillende disciplines of
moeilijk klasseerbaar werk. Dat zien we onder andere
gebeuren in Buda, Vooruit, STUK, enz. Maar ook
monodisciplinaire en onderzoeksgerichte vertoningsplekken
zijn in staat om stil te staan bij de strategieën
en inhoudelijke drijfveren van die cross-over en
samenwerking. Niet door probleemloos te surfen
tussen disciplines en verschillende kunstwerken te
‘mengen’, maar door het articuleren van die strategieën
van cross-over in precies uitgekiende en onderbouwde
programma’s of tentoonstellingen. De tentoonstelling
Mimétisme van Anselm Franke in Extra
City is daar een goed voorbeeld van. Het blijft uiteindelijk
de opzet en uitdaging om een platform te
bieden aan goede kunst van vandaag en deze juist te
contextualiseren, los van vormelijke criteria.
Naar aanleiding van de Playgroundconferentie werkt
BAM verder rond het thema interdisciplinariteit en
cross-over met een aantal essays, statements en interviews.
Op de website www.bamart.be, bij ‘thema’s’,
kan je teksten lezen van Eva Wittocx, Johan Pas,
Ann Demeester en een gesprek met Anselm Franke.