Fulltext - BTNG · RBHC

verder een meting van het algemene gemiddelde afweek, hoe
minder ze in de populatie voorkwam. Aldus waren hij en Quetelet
de eerste biostatistici. 10 Het is met deze biostatistische benadering,
gekoppeld aan zijn erfeüjkheidsdeteimktisme en zijn raciale (maar
in feite sociale klassen) categorieën met kwalitatief verschillende
eigenschappen dat Galton de zogenaamde 'wetenschappelijke' basis
voor de eugenitika, de verbetering van het ras (hier dus de algemene
mens) zou leggen. Galton zag namelijk in de statistieken de
variabiliteit in de menselijke samenleving van jaar tot jaar overgeërfd
worden, volgens de Gauss-curve. Omgevingsfactoren
speelden geen rol: talent indien aanwezig, kwam altijd tot uiting.
Verbetering van de omgevingsfactoren kan geen talent creëren.
Nu was er voor Galton de dreiging dat door de huidige maatschappij,
Darwins selectieprincipe, de 'struggle for existence' niet
meer werkte; dit bleek uit het feit dat de lagere klassen (de
slechte rassen) zich sneller voortplanten dan de hogere. 11 Dat
baarde hem zorgen, want dit fenomeen zou onvennijdelijk een
kwalitatieve achteruitgang van de latere generaties voor gevolg
hebben: daarom pleitte hij vooral voor 'positieve maatregelen' om
het geboortecijfer bij de hogere klassen aanzienlijk te verhogen en
bijgevolg het ras te verbeteren. Dit noemde hij 'positieve eugenetika'.
Hij beklemtoonde vooral deze positieve kant van de eugenetika,
maar stelde dat ook een negatieve eugenetika mogelijk was,
namelijk de restrictie van het aantal geboorten bij de laagste
klassen om de verspreiding van alcoholisme, pauperisme en
debiliteit tegen te gaan. 12 Let er wel op dat Galton geen pure
sociaal-darwinist zoals Spencer—die de vrije markt en de onbeperkte
'struggle for existence' in de samenleving verdedigde—was:
de overheid moest zelfs ingrijpen om het ras te verbeteren.
10. JONES G., op. cit., pp. 104-105.; KEVLES D., op. cit., p.305.; DE BACKKER
A. ..., op. cit. y p.ll.
11. JONES G., op. cit., p. 100.
12. KEVLES D., op. cit., p.83.; BOWLER P., Evolution. The History of an Idea,
Berkeley, 1984, pp.274-275.
404