HERMENEVS - Tresoar

154
centrum, tegen den stroom van luidruchtig modern verkeer
beschut door begroeide bolwerken, ligt in het Oosten van de oude
stad aan het Klaaskerkhof, het Agnietenklooster. Dit vormt een
deel van het nieuwe Centraal Museum; na jaren van vernedering
heeft het dus weer één waardige bestemming. De meeste bezoekers
van Oud-Utrecht verzuimen niet de merkwaardige kloosterkapel
te bezichtigen met zijn twee verdiepingen, waar kloosterlingen en
leeken, zonder elkaar te zien, den dienst konden bijwonen. Ook
dalen zij plicht-getrouw af in de oude keuken van het klooster,
waar in de schemering van het verleden de oudste bewoners van
stad en provincie zijn vertegenwoordigd. Maar velen keeren spoedig
naar het daglicht terug, naar de nieuw aangebouwde vleugels
van het museum, waar Scorel en Rembrandt, van Gogh en Mendes
da Costa, en de telkens wisselende tentoonstellingen van het
nieuwe en allernieuwste het hart verkwikken.
Wie wat langer in de praehistorische en Romeinsche afdeeling
vertoeft, ontdekt al spoedig, dat ook hier kunst te genieten valt;
de gesneden zegelsteenen behooren tot de fijnste, die er zijn; als
geheel heeft de verzameling groote historische waarde. Hier vertellen
oude aarden bekers en urnen, vuursteenen gereedschap en
een zeer verweerd bronzen dolkje de geschiedenis van bewoners,
die in het tweede millennium voor Christus in de tegenwoordige
provincie Utrecht gevestigd waren en volgens vaste regels hun
dooden begroeven. Een klokbeker, in 1927 gevonden bij huize
Doom, bewijst, dat de „beker-cultuur”, die men in ver uiteen
liggende landen van Europa aantreft, tot in onze afgelegen streken
was doorgedrongen, ongeveer twintig eeuwen voordat de Romeinen
hun verfijnde levenswijze hier invoerden, die door de inboorlingen
gereedelijk werd aanvaard.
De vondsten uit de Romeinsche periode zijn verreweg het talrijkst;
ze zijn meerendeels afkomstig uit het plaatsje Vechten (5 K.M.
ten Zuidoosten van de stad Utrecht), dat nog zijn ouden naam
uit den Romeinschen tijd bewaart: „Fectio” heet het op een
altaarsteen met Latijnsch opschrift, thans in het museum te
Leiden. Te Vechten zijn eerst door toevallige vondsten, later door
geregelde opgravingen de overblijfselen gevonden van drie Romeinsche
vestingen, uit den tijd van Augustus en de volgende
eeuwen : Romeinsche munten, bronzen beeldjes, mantelspelden,
glas en vooral aardewerk. Bij karrevrachten is in Vechten het