Magazine - Hendrik-Ido-Ambacht

De gemeente Hendrik-Ido-Ambacht heeft vele kwaliteiten; het dorpse, rustige karakter,
het vele groen en natuurlijk de ligging aan het water. Naast de feitelijke gegevens, zoals
de geografische ligging, bestaat er ook zoiets als het 'beeld' dat bestaat over een gemeenschap.
Deze 'verbeelde' gemeenschap noemen we 'culturele identiteit'.
De culturele identiteit van Hendrik-Ido-Ambacht is terug te zien in de oorspronkelijke architectuur, de originele
lintbebouwing en de historische gemeentekern. Naast de gedeelde historie dragen ook de mate van verzorging
van de openbare ruimte, het oprichten van bijzondere monumenten, het houden van festivals en de aanwezigheid
van actieve verenigingen bij aan het ontstaan van een culturele identiteit.
Culturele identiteit ontstaat als inwoners trots zijn op hun eigen cultuur, kunst en erfgoed en daar de waarde
van inzien. Ook is het van belang dat een gedeelde visie bestaat over de plaats die cultuur inneemt in de gemeenschap.
Trudy Wehrmeijer, eindredacteur van de Kombinatie, sprak
met een aantal bewoners, ondernemers en betrokkenen
over kunst in de openbare ruimte van Hendrik-Ido-Ambacht.
&
"Verbind
oude bebouwing met elkaar"
Gesprek met Anneke Verseveldt
Historisch Genootschap Hendrik-Ido-Ambacht
Als het gaat om kunst in de buitenruimte vanuit
historisch perspectief, dan moeten we vooral zuinig
zijn op wat er nog vanuit het verleden is. Denk
aan de historische Lindelaan, die loopt van de
Achterambachtseweg naar boerderij Vredebest.
Vroeger hadden oude buitenhuizen zo’n laan maar
je ziet die bijna nergens meer. Hier wel, laten we
daar zuinig op zijn.
Dat geldt ook voor de majestueuze oude beuken
bij oude boerderijen. Er staan nog prachtige
exemplaren bij Café de Landbouw en bij het
renteniershuisje van boerderij Bouwlust. Leuk
om te weten is dat een bruine beuk vroeger werd
geplant als teken dat 'het goed' schuldenvrij was of
in ieder geval eigendom was van de bewoner. Bij
een groene beuk was de bewoner niet de echte
eigenaar.
10
Denk ook aan de oude begroeiing van bijvoorbeeld
zwanenbloemen. Ik zou dergelijke groene,
levende elementen in de buitenruimte willen
bewaren en koesteren. Hetzelfde geldt voor details
als de kleine dakkapelletjes (koekkoeken) en
versieringen van dakgoten van oude boerderijen
en de haan op de kerktoren. Met kunst in de buitenruimte
zou je de aandacht op al die elementen
kunnen richten.
De mooiste buitenruimte die we hebben is het
beschermde dorpsgezicht met de oude lintbebouwing
langs de Kerkstraat, de Dorpsstraat,
de Paulusweg, de Achterambachtseweg en de
Vrouwgelenweg. Het zou mooi zijn om die oude
bebouwing met routes aan elkaar te verbinden.
Laat maar zien dat H.I.Ambacht in een halve eeuw
explosief is gegroeid en dat veel Ambachters wonen
op het vroegere land van grote boeren.