Totale Scan 6, december 2005 - UMC Utrecht

eigen donor
Het hartoortje
handelen”, zegt Goumans. “Je geeft ze dan met
een differentiatiefactor, zodat ze zich al gedeeltelijk
hebben ontwikkeld tot hartspiercel als ze
de hartspier bereiken.”
Differentiatiefactoren zijn specifieke eiwitjes die
stamcellen aanzetten tot – in dit onderzoek –
hartspiercellen. Goumans gebruikte bij het kweken
van het hartspiertje één bepaalde differentiatiefactor
voor hartspiercellen, bekend uit de
embryologie. Maar het is niet zeker dat dit de
meest optimale is. De onderzoeksgroep zoekt
nog naar andere differentiatiefactoren.
Hartdonoren
Kun je nu ook een heel hart kweken? Of, realistischer,
een stukje hartspier waarmee een chirurg
het beschadigde deel in zijn geheel kan vervangen?
Dat zou een oplossing zijn voor het tekort
aan hartdonoren. Momenteel wachten veel hartpatiënten
Het Hubrechtlaboratorium in Utrecht is er een
paar jaar geleden al in geslaagd om een klein
‘hartspiertje’ te kweken uit embryonale cellen.
>> Hartoortje levert reparatiemateriaal
De cellen daarvan
klopten
echter allemaal
apart van elkaar,
op de dood van iemand met een ge-
zond hart. Met gekweekte hartlapjes zou dat
niet meer nodig zijn.
Die nieuwe stukjes spier zouden uit de hartspiervoorlopercellen
uit hartoortjes van patiënten
kunnen groeien; maar misschien ook wel uit
stamcellen afkomstig van embryo’s. Die ‘jongere’
en potentere cellen vermeerderen zich sneller,
zodat je ook sneller een flink stuk spier hebt.
terwijl de hartspiercellen van het UMC
Utrecht gecoördineerd kunnen kloppen. “Het
lijkt er dus op dat deze hartspiervoorlopercellen
geschikter zijn als basismateriaal dan de embryonale
cellen”, zegt Goumans. “Je krijgt daarmee
een meer volwassen spiertje. Bovendien zijn de
hartvoorlopercellen afkomstig van de patiënt,
zodat zo’n hartspier uit deze cellen ook niet
wordt afgestoten.”
www.umcutrecht.nl/scan
l nr 6 december 2005 l 11