Totale Scan 6, december 2005 - UMC Utrecht

More documents

Recommendations

Info

˘˘ dat de bloedvoorziening van de hersenen stokt – een voorwaarde voor succes. De bloedvoorziening van de huid wordt overigens automatisch overgenomen door plaats van de koppeling een platina ringetje in de wand wordt gehecht. “Hierdoor wordt de wand opgespannen als het vel van een drumstel”, elke hechting een kopje koffie gaan drinken, voor de doorbloeding maakt dat niet uit. Doordat een chirurg zich niet hoeft te haasten, kan hij elke hechting en elke handeling perfect uitvoeren. Hij kan zich richten op de schoonheid van het vak.” De laatste innovatie, die nu in het laboratorium wordt bestudeerd, is de vervanging van het ringetje door een soort schroefje. Stel je een dubbel metalen ringetje voor, zoals aan een sleutelhanger, dat je iets uit elkaar moet buigen om je sleutels eraan te doen. Zodra je de sleutel tussen de ringetjes hebt, kun je de sleutel doordraaien tot aan het einde. Zo draait Tulleken een vergelijkbaar ringetje – maar dan van platina en slechts een paar millimeter in doorsnede – in één beweging in een bloedvat. “Het bekort de operatieduur van twee uur naar tien minuten.” Tulleken verwacht dat de ELANA-techniek tot het vaste repertoire van neurochirurgen gaat behoren. Nu komen alleen nog uitbehandelde patiënten andere vaten. Inmiddels zijn er al driehonderd mensen mee >> Een metalen ringetje brengt de operatieduur terug van twee uur naar tien minuten behandeld en proberen zeven buitenlandse centra, met intensieve begeleiding van Tulleken zelf, de techniek onder de knie te krijgen. Laser Centraal in de techniek staan een laser en een platina ringetje. Bij de ELANA-techniek haalt de neurochirurg een bloedvat uit het been. Dat sluit hij aan op de ‘huidtak’ van de halsslagader. Het andere eind moet aangesloten worden op een hoger, in de hersenen gelegen, deel van de hersencirculatie. De doorbloeding kan echter niet even worden stilgezet voor het maken van die verbinding. Daarom hecht de neurochirurg het nieuwe vat eerst vast op de actieve slagader, maar maakt hij nog geen opening. Dan brengt hij een cilindervormige katheter in. Het uiteinde daarvan bestaat uit een ring van haardunne glasvezeldraadjes waar ultraviolet laserlicht uitkomt. Als het uiteinde van de katheter tegen het actieve bloedvat gedrukt wordt, snijdt het laserlicht in enkele seconden een cirkelvormig flapje uit het actieve bloedvat. Zo ontstaat een ronde opening die de twee bloedvaten op elkaar aansluit. De truc is dat de katheter het losse flapje vastzuigt, waardoor het niet in het bloedvatstelsel verdwijnt en dus ook geen verstopping kan veroorzaken. Verder is het noodzakelijk dat op de legt Tulleken uit. “Daardoor kunnen we de laser goed tegen de vaatwand duwen om een gat te maken. Zonder ringetje lukt dat niet.” Schoonheid Het unieke van de methode zit in de naam besloten. Non-occlusief betekent dat de bloedstroom niet wordt onderbroken. Dat maakt het mogelijk de techniek in de hersenen toe te passen, maar het haalt ook de druk van de ketel. “Het is heel ontspannend werken. In theorie kun je tussen voor de operatie in aanmerking, maar dat zal verbreden zodra de techniek bekender wordt. Heel snel zal dat niet gaan, omdat het een complexe operatie is die een chirurg niet onmiddellijk onder de knie heeft. En waarvoor bovendien een laser van zo’n 200.000 euro nodig is. Tulleken ziet in deze drempel een blessing in disguise. “Het nadeel is uiteindelijk een voordeel. Het betekent dat alleen zeer gemotiveerde chirurgen ermee aan de slag gaan, dat komt de kwaliteit ten goede.” l nr 6 december 2005 l 14 www.umcutrecht.nl/scan
Wielrenners zijn eenlingen. Op de fiets zit slechts één lichaam, dat zo snel mogelijk van start naar finish wil. Toen Tyler Hamilton in september 2004 meedeed aan de Ronde van Spanje leek er dan ook niets aan de hand. Iedereen kon zien dat hij hard fietste en alleen op zijn fiets zat. De dopingcontrole vertelde een ander verhaal. In de aderen van Hamilton waren twéé mensen aan het werk. Kennelijk had hij bloedcellen van een donor ingespoten en dus bloeddoping toegepast. Maar Hamilton ontkende de beschuldigingen en riep de hulp in van David Housman. Deze geneticus van het gerenommeerde Massachusetts Institute of Technology liet weten dat Hamilton het slachtoffer was geworden van de grilligheden der natuur. Hamilton was een mixmens. En dus onschuldig. Housman schilderde twee ontsnappingsroutes. Misschien had Hamilton tijdens zijn verblijf in de baarmoeder lichaamscellen met zijn moeder uitgewisseld. Aardig bedacht maar het klopt niet, luidde het oordeel na onderzoek. Redenering twee: Hamilton is het restant van een ‘verdwenen tweeling’. In een zeer vroeg embryonaal Onschuldige daders foto > Chris Timmers stadium is de ontwikkeling van één deel van een tweeling verstoord geraakt. Dit afgestoten deel is opgenomen door het andere embryo, dat zich verder normaal ontwikkelt. In zo’n geval is er sprake van een ‘verdwenen tweeling’, die in dit geval als Tyler Hamilton ter wereld is gekomen. Twee mensen in één lichaam. Ondertussen sleept de dopingzaak zich alsmaar voort. Het hoger beroep dat eind 2005 was gepland, is uitgesteld tot januari 2006. Misschien wordt dan eindelijk duidelijk wie of wat Hamilton is. Dopinggebruiker of verdwenen tweeling. Het is eind oktober 2005 als Abirami Chidambaram van het Alaska State Scientific Crime Detection Laboratory een ander merkwaardig voorval naar buiten brengt. Na een seksueel misdrijf wordt op basis van gevonden lichaamsmateriaal een DNA-profiel opgesteld. Dat profiel is te herleiden tot een bekende crimineel. Zaak rond en gesloten? Nee. De crimineel zat op het moment van het misdrijf in de gevangenis. Hij kan het onmogelijk gedaan hebben. Wat is er aan de hand? Na lang speurwerk wordt de oorzaak van het misverstand gevonden. De gevangene heeft in het verleden een beenmergtransplantatie ondergaan, waarbij zijn broer de donor was. Sindsdien heeft de gevangene het bloed – en daarmee ook het DNA – van zijn broer in het lichaam. Zo wordt het raadsel opgelost: het is niet de gevangene die het seksuele misdrijf heeft gepleegd, maar zijn broer. Chidambaram wijst erop, dat verwisseling van DNA-identiteit steeds vaker voor zal gaan komen. Niet alleen omdat er steeds meer beenmergtransplantaties worden uitgevoerd. Maar ook omdat het wangslijmvlies, dat vaak voor het maken van een DNA-profiel wordt gebruikt, ‘ver- vuild’ kan raken met DNA van de donor. Zo krijg je databanken met verkeerde en ge mixte profielen. En wie weet, ook onschuldige daders. Nog geen week na de waarschuwende woorden van Chidambaram liet het Academisch Ziekenhuis Maastricht in een persbericht weten, dat daar voor het eerst een succesvolle transplantatie met stamcellen van een half-identieke donor was uitgevoerd. Een jongeman kreeg via een stamceltransplantatie vrouwelijke cellen van zijn zus. “Drie weken na de transplantatie bleken zijn bloedcellen honderd procent vrouwelijk”, meldt het persbericht. Een man met vrouwelijk bloed. Dergelijke levensreddende huzarenstukjes veroorzaken in steeds meer mensen een genetische identiteitscrisis. Dat gaat Crime Scene Investigators nog heel wat hoofdbrekens kosten. Is het CSI-team net bezig met de speurtocht naar een mannelijke dader, wijst het DNA in het bloedspoor uit dat het toch écht een vrouw moet zijn… Pieter Lomans terzijde www.umcutrecht.nl/scan l nr 6 december 2005 l 15
Page 1 and 2: 6 / 0 5 n do ev c e m b e r R A D I
Page 3 and 4: edactioneel Even uit de lucht “Di
Page 5 and 6: krijgen magnetische bril UMC Utrech
Page 7 and 8: maar meer scheve schedels t e k s t
Page 9 and 10: Heelmeesters voor de bekkenbodem t
Page 11 and 12: eigen donor Het hartoortje handelen
Page 13: Bypass in het brein ELANA-techniek
Page 17 and 18: t e k s t f o t o > Joost van der G
Page 19 and 20: therapie voor neglect zorgt ervoor
Page 21 and 22: GesCand > > > > > Draadloos doktere
Page 23 and 24: aan ongevraagde zorg naar de wc gaa

Totale Scan 6, december 2005 - UMC Utrecht

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?