Geschiedenis van de jacht - KU Leuven

ijzonder geurende klierafscheiding ‘castoreum’. Het castoreum, ook wel bevergeil genoemd,
werd beschouwd als geneesmiddel voor veel kwalen.
Naarmate het aantal bevers in Europa afnam, groeide het besef dat de beversoort op de rand
van de totale uitroeiing stond. Verschillende Europese landen namen maatregelen o.a. een
jachtverbod om de nog bestaande populaties te beschermen. Daarnaast groeide ook het idee
om de bever te verplaatsen en uit te zetten op plaatsen waar ze waren verdwenen. Vandaag is
er door introductie weer een beverpopulatie aanwezig in Vlaanderen.
Een ander voorbeeld is te zoeken in het aquatisch ecosysteem. De vis werd ooit gezien als
onuitputtelijke voedselbron die zichzelf steeds weer kon aanvullen om onze behoefte te
bevredigen, maar het tegendeel blijkt.
Clupea harengus
In 1965 werd er op de Noordzee zo fanatiek gejaagd op de haring (Clupea harengus) dat er in
de jaren zeventig bijna niets meer overbleef van deze vissoort. Door het aanhoudend “jagen”
of overbevissen, is er een onevenwicht tussen de vangstcapaciteit en de natuurlijke aangroei
van de visbestanden ontstaan.Het paaibestand van de soort -de dieren die voor nakomelingen
kunnen zorgen- zakte, en alleen een verbod op de haringvangst kon de haring nog redden van
(plaatselijke) extinctie.
Dergelijke doorgedreven jacht wordt in de hedendaagse maatschappij niet meer getolereerd.
Mensen willen de jacht niet meer in die mate bedrijven dat het tot een mondiale extinctie van
een bepaalde diersoort zou kunnen leiden. Het stropen daarentegen kan wel nog een reëel
risico opleveren voor het faunabestand.
Jacht op exoten
Een exoot is een soort die buiten haar normale verspreidingsgebied voorkomt.
Het is echter niet zo simpel voor een soort om de concurrentie tussen verschillende elementen
van een gemeenschap aan te gaan. Indien de soort er toch in slaagt om zich te vestigen, dan
wordt het evenwicht van dat bepaalde leefgebied verstoord. De exoot zal afwisselend in hoge
en lage populaties voorkomen, totdat de situatie zich stabiliseert en hij een ‘normaal’
onderdeel van het systeem gaat vormen. Hierbij spreekt men over een invasieve soort. Deze
soort zal veranderingen aanbrengen in het ecosysteem en een bedreiging vormen voor de
inheemse biodiversiteit, wat ten koste kan gaan van andere fauna en flora.
Zo wordt de brandgans (Branta canadensis) een groot probleem voor de landbouwsector. De
brandgans broedde oorspronkelijk in het noorden van Rusland, maar sinds 1973 werden er
ook al enkele broedparen in parken rond de Brusselse agglomeratie gesignaleerd.
Bio-ethiek De Jacht 39