Maatschappelijk verantwoord Saxion - Sax.nu

Foto: RTV Oost
Oogverblindend
Goed, het doet een beetje pijn aan de ogen, maar het schoongespoten plein
voor het Saxiongebouw in Enschede ziet er (door een zonnebril althans) wel
een stukje beter uit dan pakweg een maand geleden. Het aantal vloekende
personen dat nu zonder lichtwerend glas de ingang probeert te bereiken is in
ieder geval een stuk kleiner dan het aantal vloekende personen dat met een
takje de kauwgom onder de zolen weg peutert.
Openheid
Openheid en transparantie zijn twee zeer populaire woorden in de wereld
van de hogescholen. Ook Saxion heeft de twee begrippen naar eigen zeggen
hoog in het vaandel staan, waarvoor hulde. De vraag is echter in hoeverre je
deze openheid en transparantie letterlijk door moet voeren in de organisatie.
Zo is naar onze smaak het pertinent weigeren om een nieuwe deur te plaatsen
in de toiletruimte op de tweede etage in Deventer, net iets té open en
transparant.
‘Kiek’n wat ’t wordt’
Tweedejaars cross media concepting Hedy Mutter is
presentatrice bij RTV Oost.
Wat doe je bij Oost?
“Ik presenteer samen met Willem Alkema de weekendeditie van het praatprogramma
‘En Dan Nog Even Dit’. Daarnaast ben ik betrokken bij de invulling
van het programma. We bereiden ons ‘s ochtends voor op de uitzending, tijdens
een redactievergadering. Hier bespreken we de invulling van de interviews.
En tijdens een regievergadering, waar alles wordt doorgenomen, zoals de
momenten voor de filmpjes. Overdag schrijven we de teksten voor de autocue
en de voice-over en we spreken ze later ook in. Verder moeten we ons natuurlijk
goed verdiepen in de gasten die komen.”
Hoe ben je er gekomen?
“Ik presenteerde voor het productiebedrijf Tukkervision twee jongerenprogramma’s.
Naar aanleiding hiervan ben ik gebeld.”
Krijg je veel reacties?
“Hele leuke! Vooral op de uitzending met Mental Theo. In de stad spreken
mensen mij aan. En op Hyves voegen ze me toe met een leuk berichtje.”
Wil je verder in het televisievak?
“Mijn opleiding gaat over het combineren van verschillende media. Ik vind veel
kanten van media leuk. Ik wacht gewoon af wat er op mijn pad komt. Op z’n
Tukkers: Kiek’n wat’t wordt! Als ik maar kan entertainen.”
Wat is leuk en minder leuk aan je werk?
“Het presenteren zelf, maar ook een voice-over inspreken is leuk. Dat is echt
stem-acteren. Ik ben mijn hele leven al bezig met zingen, dansen en acteren.
Het sluit er dus mooi op aan. Minder leuk is dat de beste stuurlui vaak aan wal
staan. Daar moest ik aan wennen. Iedereen heeft opeens tips. Dat gaat nu mijn
ene oor in en de andere weer uit. Ik weet zelf namelijk heel goed wat ik moet
doen. Het komt er alleen niet altijd uit, omdat het simpelweg niet gemakkelijk
is. Je moet bijvoorbeeld de opnameleider in de gaten houden en structuur
in het programma behouden, maar tegelijkertijd ook spontaan zijn en improviseren.
De balans vinden is moeilijk. Maar dat leer je met de tijd.”
Waarom moet iedereen kijken?
“Het programma gaat over de mooie dingen in het leven, zoals cultuur, uitgaan,
muziek en theater, op een luchtige, gezellige, vrolijke manier.” (MN)
Meer info op:
www.edned.nl
Afleveringen zijn te
zien op:
http://www.rtvoost.nl
/uitzendinggemist/
Hoge hoed met
waardeloze titels
Vaak hoor je dat een Nederlands hbo-diploma in de
rest van Europa waardeloos is. Minister Plasterk
trekt zich weinig aan van de kritiek en kwam
onlangs met een ‘konijn’ uit zijn hoge hoed: afgestudeerde
hbo’ers mogen zich wat hem betreft
‘bachelor of applied arts’ en ‘bachelor of applied
sciences’ noemen. Maar daarmee is het probleem
niet opgelost.
Het Nederlandse hbo-diploma wordt
in het buitenland vaak niet op waarde
geschat. Probleem is dat het niet past
in het Europese kader en de Bolognaverklaring
van juni 1999. Dat is de
afspraak tussen 29 Europese landen
om hun stelsels van hoger onderwijs
te hervormen. Het doel is om te
komen tot een gemeenschappelijk en
open Europees hoger onderwijs met
onderling vergelijkbare graden en
erkende diploma’s. In de praktijk
betekent deze hervorming dat in de
periode tot 2010 grote veranderingen
zijn en worden doorgevoerd in het
hoger onderwijs. Zoals de invoering
van de bachelor-masterstructuur
(bama) die binnen het Nederlandse
hoger onderwijs al sinds september
2003 is voltooid. Dat, terwijl in veel
andere landen in het pact van Bologna
de omschakeling naar deze gradenstructuur
nog maar net op gang is
gekomen.
Dat klinkt allemaal erg ambitieus,
maar voordat het hele Europese hoger
onderwijs volgens dit systeem is georganiseerd
zal er nog veel moeten
gebeuren. Want de onderwijsprogramma’s
in Europa lopen behoorlijk
uiteen. Veel landen kennen bijvoorbeeld
nagenoeg geen hbo. Een breed
ontwikkeld hoger beroepsonderwijs is
er in landen als België, Nederland en
Duitsland. Maar in Engeland hebben
de hogescholen, de polytechnics, hun
kans wél gegrepen en meten zich
tegenwoordig een universitaire status
aan. En bij de Franse hautes études
professionnelles denk je misschien
wel al aan hbo, maar dat is dan weer
een probleem van de Franse studenten
die deze instituten bezoeken; de
‘hautes études’ moet je namelijk veel
hoger inschatten dan de universiteit.
Er zijn kortom internationaal nog
steeds geen eenduidige afspraken
gemaakt over de titels die hbo’ers of
studenten die vergelijkbare vormen
van onderwijs hebben gevolgd mogen
voeren. Maar er zijn wel trends aan de
hand waarvan minister Plasterk betere
alternatieven kan peuren dan de
Europees volstrekt onbekende titels
‘BAA’ en ‘BASc’ die hij nu voor de
Nederlandse studenten uit zijn
Stetson heeft getoverd. In veel grote
landen, zoals in Duitsland, de
Verenigde Staten en Groot Brittannië,
mogen afstudeerders van met hbo
vergelijkbare opleidingen gewoon de
BA en de BSc gebruiken. En dat is in
Nederland vreemd genoeg slechts
voor universitaire bachelors weggelegd.
Los daarvan lost het voorstel van
Plasterk niets op. Hij doet alsof hij iets
nieuws toestaat dat Nederlandse hbostudenten
in het buitenland herkenbaar
maakt, maar feitelijk zet hij ze
internationaal op achterstand. Terecht
spreken de hogescholen over een
dooie mus in hun beoordeling over
Plasterks aanpak en visie op de internationale
positie en erkenning van
Nederlandse hbo’ers. Volgzaam als ze
zijn aan het ‘binaire stelsel’ in ons
hoger onderwijs weten de hogescholen
echter óók dat universiteiten niet
op een gelijkstelling van de titels met
het hbo zitten te wachten. Met als
resultaat dat ze met een ander onhandig
en onbruikbaar alternatief zijn
‘Hbo’ers zitten niet te
wachten op dooie mus’
gekomen: hbo’ers mogen zich straks
niet los Bachelor of Arts (BA) of
Bachelor of Science (BSc) noemen,
maar moeten er altijd het vakgebied
bij vermelden. Een afgestudeerde van
een hbo-opleiding verpleegkunde
mag dus niet BSc achter haar naam
zetten, maar moet haar volledige titel
Bachelor of Science in Nursing
gebruiken. Nog los van de vraag of dit
verschil groot genoeg is om de kritische
universiteiten tevreden te stellen,
is ook dit een staaltje contraproductief
getouwtrek met hbo-titels. En daarmee
schieten Saxion-afgestudeerden
met een internationale focus, geen
steek op.
Harry van Stratum
juni 2009
9