Standpunten DNHK - knowlinx

More documents

Recommendations

Info

14 DUBBELSPORIG SYSTEEM Het Nederlandse ontslagrecht rust op een dubbelsporig systeem: enerzijds de ontslagvergunning op basis van het BBA (Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen), anderszijds de ontbinding door de kantonrechter met vergoeding. Dit systeem is ingewikkeld, niet transparant en duur. Niet alleen zijn de afvloeiingskosten (vergoedingen, sociaal plan) in internationaal perspectief gezien relatief hoog, door het dubbelsporige systeem komen er meestal ook nog relatief hoge advies- en transactiekosten bij. Een vereenvoudiging van het systeem zou duidelijk bijdragen aan meer transparantie en lagere kosten, wat aantrekkelijker zou zijn voor (internationale) ondernemers. De DNHK heeft in de afgelopen jaren reeds opgeroepen tot een vereenvoudiging van het ontslagrecht. Zij houdt hieraan vast en ziet zich hierin gesteund door de resultaten van de NFIA enquête. ONTSLAGVERGUNNING EN BUITENLANDSE WERKNEMERS Voor de opzegging van een arbeidsovereenkomst is in Nederland een ontslagvergunning vereist. Dit is de beschermingstoets van het BBA. Echter, naar traditionele opvatting geldt het BBA niet voor een werknemer die tijdelijk in Nederland werkt en van wie verwacht wordt dat hij (of zij) na het ontslag terugkeert naar het land van herkomst. Een Duitser (of Spanjaard, Hongaar of andere buitenlander) die tijdelijk in Nederland komt werken, wordt de ontslagbescherming van het BBA meestal ontzegd. Naar traditionale opvatting beschermt het BBA namelijk in eerste instantie de Nederlandse arbeidsmarkt. Valt de werknemer niet op de Nederlandse arbeidsmarkt terug, is het BBA in principe niet toepasselijk. Daardoor hangt de noodzaak van een ontslagvergunning voor een werknemer uit het buitenland of in het buitenland die (tijdelijk) in Nederland werkt vooral af van factoren die in bepaalde gevallen op grond van de persoonlijke levenssfeer van de werknemer (bijv. een eigen huis in Nederland, partner, eerdere arbeidsbetrekkingen met andere Nederlandse werkgever etc.) worden be- DNHK Standpunten / Standpunkte oordeeld. Voor de werkgever brengt dit een aanzienlijke onzekerheidsfactor met zich mee bij de beoordeling van de risico’s van een beëindiging van het arbeidscontract. Deze onzekerheid wordt versterkt door een nieuwe trend in de rechtspraak, die deze gangbare zienswijze niet meer in deze tijd vindt passen. Daarnaast heeft het BBA tegenwoordig niet meer alleen de bescherming van de Nederlandse arbeidsmarkt als doel, maar vooral de bescherming van werknemers tegen onrechtvaardig ontslag. Daarom mag er geen onderscheid gemaakt worden op grond van de herkomst van de werknemer. Deze nieuwe trend in de rechtspraak – die nog niet door de Hoge Raad is getoetst – zorgt voor nieuwe onzekerheid bij werkgevers, die (tijdelijk) werknemers uit het buitenland of in het buitenland in dienst hebben. Dergelijke onzekerheden verhogen de risico’s en kosten van een tewerkstelling in Nederland, zowel voor de werkgever als ook voor de werknemer in kwestie. Uiteindelijk zijn dit hindernissen voor de grensoverschrijdende mobiliteit. Ongeacht de vraag of men de vereiste van ontslagvergunningen als noodzakelijk dan wel wenselijk acht, is een ongelijke behandeling van binnenlandse en buitenlandse werknemers in tijden van een vereenvoudigde en toegenomen Europese en wereldwijde mobiliteit naar opvatting van de DNHK op zijn minst niet meer van deze tijd en in bepaalde omstandigheden zelfs in strijd met het Europees recht. De ontslagbescherming moet uniform en zonder internationale verschillen geregeld worden, zodat voor alle arbeidsverhoudingen, waarop het Nederlands arbeidsrecht van toepassing is, een eenduidige beschermingsstandaard bereikt wordt. 7 Nederland NEDERLANDS-DUITSE HANDELSKAMER DEUTSCH-NIEDERLÄNDISCHE HANDELSKAMMER moet op het gebied van belastingen drempels wegnemen, die de mobiliteit van ondernemingen en hun werknemers belemmeren. SALARY SPLIT Voor Duitse ondernemingen, die werknemers tijdelijk in Nederland te werk stellen, geldt dat het Nederlandse belastingsysteem de mobiliteit van de werknemers in menig opzicht bemoeilijkt of beperkt. Zo dient er voor werknemers die fiscaal gezien twee arbeidsrelaties in tenminste twee verschillende landen hebben een zogenaamde ‘salary split’ te worden toegepast. Dit betekent dat een deel van het salaris conform de Nederlandse regelgeving en een deel conform de Duitse regelgeving dient te worden belast. Enkel het feit dat een werknemer of een bestuurder één dag per maand op een vaste inrichting van zijn werkgever in het andere land te werk wordt gesteld, maakt het al noodzakelijk dat een salary split wordt toegepast. De buitenlandse werkgever dient hiertoe veelal extern advies in te winnen en het maken van de loonstroken in veel gevallen aan derden uit te besteden. Dit brengt aanzienlijke kosten met zich mee en is bovendien zeer gevoelig voor fouten, die achteraf wederom kosten met zich meebrengen. Daarnaast brengt de huidige regeling met zich mee, dat de aangifte inkomstenbelasting voor de werknemer gecompliceerder wordt, waardoor ook de werknemer met extra administratie wordt geconfronteerd. De DNHK stelt zich op het standpunt, dat de fiscale regelgeving omtrent de “salary split” kritisch dient te worden bezien en de Nederlandse overheid regelingen ten aanzien van de “salary split”, die de mobiliteit van werknemers beperken, dient te vereenvoudigen of te wijzigen. BSN-NUMMERS Buitenlandse werknemers die in opdracht van hun werkgever in Nederland werken, dienen een BSN-nummer aan te vragen, een afspraak te maken en het BSN-nummer vervolgens persoonlijk bij een kantoor van de belastingdienst af te halen. M Met name dit laatste betekent dat een werknemer, die slechts voor een korte periode werkzaamheden in Nederland zal uitvoeren, onevenredig veel tijd moet besteden aan het aanvragen en afhalen van een BSN-nummer. Ook voor werkgevers heeft dit tot gevolg, dat de administratieve belasting bij een kortdurende opdracht in Nederland onevenredig is. De DNHK roept de Nederlandse regering dan ook op om de regeling inzake het persoonlijk afhalen van het BSN-nummer kritisch te bezien en te overwegen, of het afhalen van het BSN-nummer bij buitenlandse werknemers, die voor een kortere periode in Nederland werkzaamheden uitvoeren, op een andere manier gestalte kan krijgen. BPM Buitenlandse werkgevers, die in Nederland woonachtige werknemers een auto van de zaak met een buitenlands kenteken ter beschikking willen stellen, krijgen snel te maken met de Belasting op Personenauto’s en Motorrijwielen (BPM). Zodra een in Nederland woonachtige werknemer langer dan 2 weken met een door de werkgever ter beschikking gestelde auto met een buitenlands kenteken rondrijdt, dient de werkgever aangifte te doen en BPM te betalen. Dit betekent concreet dat bijvoorbeeld een Duitse werkgever, die een Nederlandse buitendienstmedewerker in dienst heeft genomen, nog tijdens de proeftijd van die betreffende medewerker aangifte moet doen voor de BPM. Op dat tijdstip is echter nog niet duidelijk, of de betreffende medewerker zijn of haar proeftijd succesvol zal doorstaan. Dit leidt er in veel gevallen toe dat een buitenlandse werkgever er van af ziet om de Nederlandse werknemer een auto ter beschikking te stellen. 15
16 Indien de werkgever de werknemer wel een auto ter beschikking heeft gesteld en de werknemer voornemens is om langer dan 14 dagen met deze auto in Nederland rond te rijden, dient de werkgever aangifte te doen voor de BPM. Bij de aangifte dienen de Nederlandse catalogusprijzen van de auto en alle opties (toebehoren) te worden gehanteerd. Dat heeft tot gevolg, dat de specificaties en catalogusprijzen van de auto, die de Duitse onderneming ter beschikking staan, niet afdoende zijn en het Duitse bedrijf aan de hand van catalogi van Nederlandse importeurs dient uit te zoeken, welke prijzen in Nederland worden gehandhaafd. DNHK Standpunten / Standpunkte In dit kader is het voornamelijk problematisch, dat er grote verschillen bestaan tussen toebehoren (opties) voor auto´s, die in Duitsland wel bestaan, maar in Nederland niet. Het is aan werkgever om te bezien of en in hoeverre de Duitse standaarduitrusting afwijkt van de Nederlandse. Een en ander heeft een aanzienlijke administratieve rompslomp tot gevolg. De DNHK stelt dan ook voor om de termijn van 14 dagen voor het kortstondig gebruik van een auto met een buitenlands kenteken te verlengen. Tevens stelt de DNHK voor om de procedure met betrekking tot de aangifte BPM zodanig te wijzigen, dat het voor buitenlandse ondernemers eenvoudiger wordt om de cataloguswaarde van de auto vast te stellen. Zo zou bijvoorbeeld de voor handen zijnde buitenlandse cataloguswaarde als uitgangspunt voor de berekening kunnen dienen. NEDERLANDS-DUITSE HANDELSKAMER DEUTSCH-NIEDERLÄNDISCHE HANDELSKAMMER 17
Page 1 and 2: DNHK 7 STANDPUNTEN 7 STANDPUNKTE ME
Page 3 and 4: 4 MOBILITEIT ALS SLEUTEL VOOR DE TO
Page 5 and 6: 2Naast de genoemde verbeteringen mo
Page 7: 5De mobiliteit van werknemers tusse
Page 11 and 12: 20 Für die Niederlande als Tor nac
Page 13 and 14: 3 Die Niederlande dürfen den Ansch
Page 15 and 16: 6Das niederländische Kündigungsre
Page 17 and 18: 32 DEELNEMERS VAKCOMMISSIES IN ALPH
Page 19: DEUTSCH-NIEDERLÄNDISCHE HANDELSKAM

Standpunten DNHK - knowlinx

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?