1rYfYWt

verhalen
Tekst Jade Yorks
Foto’s Sarah Avci en Esra Cengiz
De mooiste verhalen komen natuurlijk uit de groepen.
Hier lees je klein, groot en grappig nieuws van Femmaleden.
Z
‘Bij elke stap stonden we weer
op een andere profeet’
Femma op pelgrimstocht in Jeruzalem
Vier madammen van Femma Intercultureel reisden af naar Jeruzalem,
een stad die net zoveel heilige plaatsen als conflicten telt. Van bezinning
en vrede tot vooringenomenheid en arrogantie. ‘Het was een reis om nooit
te vergeten.’
Het begon met een verzoekje van de organisatie
Interreligieuze Dialoog van de Kerk in Brussel (IDKB).
Of Femma Intercultureel niet geïnteresseerd was om
mee te reizen naar de heilige graal van zoveel verschillende
godsdiensten. Jeruzalem is heilig voor
christenen, joden én moslims. Groepsbegeleiders
Sarah Avci en Esra Cengiz hoefden er daarom niet
lang over na te denken. Samen met Latifa en Zahia,
beiden lid van Femma Intercultureel, gingen ze in
maart op interreligieuze ontdekkingstocht. ‘Dit was
de plek waarover ik zoveel over heb gelezen in de
Bijbel en de Koran. Dat ik al die heilige plekken zelf
kon ervaren, was een droom die uitkwam’, zegt
Zahia.
Emotionele waterval
Wat ze precies voelde toen ze oog in oog stond met de
laatste voetafdruk van Jezus voordat hij naar de
hemel ging, kan Zahia maar moeilijk onder woorden
brengen. ‘Het raakte mij diep. In de Bijbel lees je over
het verdriet van Jezus. Iedere keer wanneer hij over
God vertelde, ondervond hij veel pijn. Toch vond hij
verlossing. Dat was op het moment dat hij de aarde
verliet. Ik voelde de vrijheid en vrede toen ik voor zijn
laatste voetafdruk stond.’
Bezinning is wat het viertal doorheen heel de reis
bijna voortdurend ervoer. ‘Bij bijna elke stap die we
deden, stonden we weer op een andere profeet die
daar begraven was of er iets heiligs heeft gedaan’,
zegt Sarah. ‘Het was voor mij daarom niet alleen een
fysieke pelgrimstocht, maar vooral een heel emotionele.’
Alle vier de madammen hebben meermaals tranen
laten vloeien bij het zien van al die heilige plekken. ‘Ik
huilde bij het zien van de geboortekerk van Jezus, bij
zijn laatste voetafdruk en bij zijn begraafplaats’, zegt
Latifah met een glimlach. ‘Het wekt grote emoties op
wanneer je het verhaal dat je zo vaak las, nu zelf
beleeft.’
De grote paradox
Hoewel vele delen van Jeruzalem positieve en bezinnende
gevoelens opriepen bij de Femmamadammen,
maakte het viertal ook kennis met de andere kant
van de stad. Al op het vliegveld van Israël ondervonden
de dames dat ze niet in een doorsnee land waren
aangekomen. Uit de groep van vijftien kozen de veiligheidsagenten
van het Israëlisch vliegveld, Esra en
Sarah uit om uitgebreid te ondervragen. ‘Zes uur
lang zijn we afzonderlijk van elkaar ondervraagd
over onze afkomst en de reden van ons bezoek. Ze
wilden de naam van mijn ouders en zelfs die van mijn
grootouders kennen om mijn afkomst te definiëren.
We hebben gelukkig onze mond gehouden over onze
plannen om ook de bezette gebieden van Jeruzalem
te bezoeken. Anders mochten we misschien weer
meteen het vliegtuig terug naar België pakken.’
40
| FEMMA | MEI 2014
v.l.n.r Latifa, Esra, Zaïda, Sarah