Enige gebeden, uitgesproken kort voor en gedurende de Duits ...

24
4 september 1870 2
Tekst: Psalm 97, 1;
Gezongen: Psalm 99, 1-3;
Psalm 150, 1.
Gebed
Genadige God! Enige Ontfermer! God en Vader van onze Heere Jezus Christus! Wij hebben
geen woorden om voor U uit te spreken al de heerlijkheid, die U voor ons gedaan hebt. Wij
danken en aanbidden U, dat U zulke wonderen gedaan en dat U Uw barmhartigheid bewezen
hebt aan de koning, aan het land en aan alle vorsten van Duitsland!
Wij hebben geen woorden om U dank te zeggen voor de zo onverwachte, koninklijke
beloning, welke U onze broeders, die in Frankrijk voor de vijand staan, hebt doen ervaren, o
Gij genadigste God!
Waar zijn zij nu die meenden ons in nood te brengen en ons in hun geweld te krijgen? Hoe
hebt U het bewezen, zoals U het alleen kunt, wie het zijn, die U vrezen en tot U roepen.
Geloofd zij Uw heerlijke Naam, dat Gij onze gebeden gehoord hebt, dat Gij onze vijanden
verjaagd, verstrooid en verslagen hebt en dat Gij ons bewaard hebt voor de vijand die alle
zedelijkheid en recht met voeten getreden heeft.
O God, geprezen zij Uw heilige Naam, dat Gij tegelijkertijd ons land verhoogd en de Franse
natie op het diepst vernederd hebt.
Ontferm U over ons, dat wij toch een waarachtig, Godvrezend hart mogen ontvangen opdat
Uw woord de ware zedelijkheid in ons schept, zoals zij van Uw Geest komt.
Geloofd zij Uw heilige Naam, dat Gij ons zulke wonderen hebt doen zien en dat Gij onze
hand alzo versterkt hebt, al is het ook midden door treurigheid gegaan.
Geloofd zij Uw heilige Naam, dat Gij onze hoog bejaarde koning in Uw genadige
bescherming hebt genomen toen hij uittrok om ons volk en heel Duitsland met sterke hand te
verdedigen en zijn leven te wagen.
God, Gij almachtige God, geloofd zij Uw Naam, dat Gij hem alzo wonderbaarlijk behouden
hebt.
Geloofd zij Uw Naam, dat Gij wederom met ons gedaan hebt als in de laatste jaren, boven
bidden en denken, op zulk een wijze, dat wij zeggen moeten: wie had dat ooit gedacht!
Genadigste, enige Heere God! Heb dank voor alles, wat Gij aan onze zonen en echtgenoten
die in de strijd uitgetrokken zijn, gedaan hebt en hen in het leven hebt behouden.
Wees ook verder met hen en breng hen spoedig, U dankzeggend, weer thuis bij hun geliefde
betrekkingen.
Geprezen zijt Gij in Uw ontferming, dat Gij zo genadig en vaderlijk voor hen gezorgd hebt,
ja, Gij hebt U ook heerlijk betoond bij onze gewonden en hen goede verpleging doen
toekomen.
Geloofd zij Uw Naam, o God voor Uw goedertierenheid en trouw.
Heere, laat ons ook voortaan op U vertrouwen! Denk aan ons naar Uw barmhartigheid! Maak
ons levend door Uw Heilige Geest. Troost ons! Droog af de wenende ogen der weduwen en
der ouders, wier mannen en zonen op het slagveld liggen en ten dode getroffen zijn.
2 Met het gebed, de 15e november 1874 gehouden, sluit de reeks der door bevriende hand onder het gehoor
opgetekende gebeden van onze schrijver.
Wij vonden onder het doorbladeren van deze aantekeningen echter nog een gebed, gehouden op de eerste
Zondag na de 2e september 1870, toen Napoleon zich bij Sedan met zijn ganse leger aan koning Wilhelm I
moest overgeven en meenden, ook dit onze lezers te moeten aanbieden. Red.