Enige gebeden, uitgesproken kort voor en gedurende de Duits ...

66
26 of 28 juli 1874
Tekst: Galaten 1, 3;
Gezang voor de preek: Lied 60, 4-6.
Tussengezang: Psalm 130, 2.
Slotzang: Psalm 130,4.
Gebed.
Genadigste, barmhartige God en Vader, U weet, dat een mens niets vermag tenzij het hem van
boven gegeven wordt, maar U brengt ons tesamen voor Uw aangezicht, Gij God en Vader van
onze Heere Jezus Christus, opdat wij Uw woord vernemen, Uw woord en dat wij door dit
woord opgericht worden te midden van onze jammer en ellende en dat wij door dit woord Uw
sterkte aangrijpen om vrede met U te sluiten, opdat Uw vrede onze zielen vervult.
God van alle heil, heb dank voor deze Uw barmhartigheid, dat U ons, die hier beneden in
onszelf niets hebben en niets vinden, wat U aangenaam zou kunnen zijn, uit een vaderlijk hart
en uit eeuwige liefde dat geeft en aan de gemeente mededeelt, wat wij van onszelf niet
hebben. Geef ons maar Uw genade, dat wij de schat ter harte nemen, welke U ons hebt
aangeboden en dat wij door de genade van Uw Heilige Geest het geloof mogen ontvangen om
aan te nemen waar U ons schenken wil wat bij U is.
O, verheerlijk ons Uw genade! Bij ons is niets dan zonde en ellende. Wees met ons naar Uw
barmhartigheid, maak ons hart vast door Uw genade, waardoor het alleen vast wordt en zend
Uw vrede in onze arme heen en weer geworpen harten, opdat wij in deze vrede voor Uw
aangezicht wandelen mogen en ons deze vrede niet laten ontnemen.
Genadigste God en Ontfermer, U bent en blijft de waarachtige toevlucht van alle armen en
ellendigen en beschaamt nooit of nimmer die op Uw woord en Uw genade hopen.
U laat nooit en nimmer varen de werken Uwer handen. U verootmoedigt op de weg en
ontneemt ons licht en kracht, opdat wij ook in duisternis op U zouden vertrouwen en zo in Uw
licht het rechte licht zien en in onze zwakheid ervaren, hoe algenoegzaam ons Uw genade is.
Genadigste Ontfermer! open ons de ogen des harten, opdat wij U erkennen, zoals U bent en
vergeef het ons in genade, dat wij zo blind zijn en zo hard van harte, dat in ons zo volstrekt
geen vertrouwen op U en Uw genade is. Dat wij zo blind zijn in de erkenning van Uw lieve
Zoon Jezus Christus en dat wij ons steeds van U aftrekken laten en op het vergankelijke zien.
Vergeef het ons, waar wij onze eigen eer zoeken en ons gemak en de belijdenis van Uw
waarheid schuwen, vergeef het ons, waar wij niet staan blijven in de rechtvaardigheid, welke
U ons geeft.
Denk aan ons naar Uw genade en trouw en betoon U in ons midden als een Trooster der
troostelozen, als een God, die hen, die op het dwaalspoor gaan, terecht te brengen en hen in
het oor te fluisteren: weet, dit is de weg die bewandeld dient, en anders niet, noch ter rechter,
noch ter linkerzijde.
Wees in genade met alle aangevochtenen. Ontferm U over dat, wat in ons midden dood is,
opdat het tot waarachtig leven kome. Ontferm U over ons zaad en over het zaad van ons zaad
naar Uw eeuwig genadeverbond. Wees met stad en land, met de keizer en zijn raadslieden.
Wij bevelen U Uwe gemeente aan, waar zij zich ook bevindt en bidden U: laat het de vijand
niet gelukken. Behoud ons in genade bij Uw woord, opdat wij ons verblijden over Uw heil,
dat wij in gezondheid des geloofs leven en sterven en in ootmoedigheid en vertrouwen op Uw
heil eens van deze aarde thuis gehaald mogen worden. Amen.