ARGU_06_2013_NL - VSOA

de post
VSOA
12
ARGUMENT · JUNI 2013
De balans van 10 jaar bpost (2)
Twee belangrijke CAO’s in een jaar
Ruim 10 jaar geleden nam Johnny Thijs het roer over van De Post, nu Bpost.
In een reeks artikels blikken wij hierop terug en maken wij een balans op. In dit nummer: deel 2
2005 : een scharnierjaar
We pikken onmiddellijk aan bij de gebeurtenissen
van eind 2004 in ons tweede deel over ‘10
jaar Johnny Thijs als CEO van Bpost’. In het
paritair comité van januari 2005 werd de overeenkomst
over de uitvoering van het raamakkoord
2001-2004 bekrachtigd met 3 extra
vakantiedagen als compensatie voor de nietuitgevoerde
arbeidsduurvermindering, de invoering
van pensioenverlofsparen en een verhoging
van het vakantiegeld.
Belangrijke CAO
Negen maanden later, in september 2005 werd
een nieuwe CAO gesloten voor 2005 en 2006.
Het was een belangrijke CAO met goede en mindere
punten.
Er was een koopkrachtverhoging onder de vorm
van o.a. cadeaucheques en van de participatie
in de winst gekoppeld aan het presenteïsme, de
garantie op volledige prestaties of voltijds loon,
geen naakte ontslagen en de introductie van de
einde loopbaanregeling voor werknemers vanaf
50 jaar. Een eerste stap naar een waardige eindeloopbaanregeling.
Vandaag - slechts 8 jaar later, en met een verhoging
van de pensioenleeftijd in zicht - is de
afbouw van deze maatregelen door de Overheid
volop aan de gang.
Het was ook de CAO waarin een eerste beperking
van het aantal ziektedagen tot 300 dagen
werd ingevoerd, maar wel met de garantie dat
daarmee de statutaire verworvenheden zouden
gevrijwaard blijven. Het bedrijf heeft die garantie
intussen al meermaals gebroken, zodat we
vandaag nog maximaal 63 ziektedagen voor de
statutairen overhouden.
Het was ook de CAO waarin belangrijke stappen
richting functieclassificatie werden opgenomen.
Eén maand nadien, in oktober 2005 ondertekende
De Post een akkoord met de Deense
Post en de Britse investeringsmaatschappij CVC
Capital, waarbij de nieuwe partners de helft van
de aandelen van De Post in handen kregen, en
een flink jaarlijks divident uitbetaald kregen.
Om ons een gedacht te geven over wat ons te
wachten stond zijn wij gaan kijken naar het
Deense postmodel en hebben wij daar moeten
vaststellen dat zij op sommige punten ver vooruit
waren ten opzichte van de Belgische post,
maar zeker niet in alles.
Het meest opmerkelijke was de zeer verregaande
automatisering in de sorteercentra. .
Personeel was er al vervangen door robots. Het
dragen van lasten werd op die manier in het sorteercentrum
tot bijna nihil herleid.
In 2005 ondertekende De Post een akkoord met de Deense
Post en de Britse investeringsmaatschappij CVC Capital.
Hun sorteermachines spraken tot de verbeelding
alsook hun uitgebreide database van alle
inwoners van het land. De videocodeerders
zaten er niet opgesloten in donkere bunkers
maar in heldere ruimtes met grote ramen waardoor
het daglicht vrij spel had. Wat het beheer
van ingeschreven zendingen betrof, stonden wij
dan weer veel verder dan de Denen. Onze PDT
(scanner) liet een betere opvolging van de zendingen
toe. In Denemarken werden de ingeschreven
zendingen nog altijd op lijsten
geschreven.