kOpjE - De Nederlandse Club aan de Côte d'Azur

door Jan de Deugd en Pieter de Mik
Voor een zak drop word
je VIP bij Jessika Bettan
Het blijkt maar weer eens dat niet alle Nederlanders een grote
mond hebben, veel lawaai maken, duidelijk aanwezig zijn en
in allerlei felle kleuren door het mooie Zuid-Frankrijk hun ding
doen. Er zijn ook Nederlanders die je niet zo maar tegenkomt.
Neem nu Jessika Bettan. Geboren in Athis-Mons (91) in Frankrijk,
maar op jonge leeftijd met haar ouders verhuisd naar
Wilnis. Na haar lagere school aldaar, het Veenlanden College
VWO in Mijdrecht gevolgd om daarna op de Hogeschool
In Holland in Diemen HTRO af te studeren in de richting
Management Toerisme.
Aangezien haar (familie)banden met Frankrijk natuurlijk
bleven bestaan, Jessika vloeiend Frans spreekt en haar interesse
voor Frankrijk groter is dan gemiddeld, verdiende Jessika
een stageplaats bij “Atout France” aan de Prinsengracht in
Amsterdam. Op de afdeling “pers” probeerde ze om zoveel
mogelijk Nederlandse journalisten over Frankrijk te laten
schrijven. Het beviel zo goed dat ze na haar studie een baan
aangeboden kreeg om drie regio’s te promoten. Opvallend
was dat al deze regio’s culinair verantwoord bleken.
Maar toen sloeg de passie over naar liefde en omdat liefde
sterker is dan welke kracht dan ook, is ze 3 jaar geleden naar
Nice verhuisd. Zonder baan, maar wel al een appartementje in
Le Vieux Nice. Na een zomerseizoen gewerkt te hebben voor
hotel Beau Rivage aan de receptie werd haar cv bij “Office du
Tourisme et des Congres” eruit getrokken en begon haar Nice
promotie in september 2009.
Reizend vanuit Nice door Nederlands-, Duits- en Engelstalige
landen laat Jessika vooral weten dat Nice een stad is voor alle
seizoenen. In Nice is altijd wel iets te doen. Het is juist de
combinatie van cultuur (na Parijs de tweede stad wat betreft
kunst), de goede ligging en het klimaat (300 dagen zon per
jaar) die van Nice een prettige bestemming maakt. Zowel
voor een korte stedentrip als voor een langere periode.
Vol overgave en met overtuiging vertelt Jessika over de gratis
musea, het Carnaval van Nice (met ca. 1.000.000 bezoekers),
het Jazz Festival (van 8 – 12 juli), het grote vuurwerk op 14
juli en 15 augustus, de “Ecole de Nice” (waarvan markante
werken overal in het straatbeeld van Nice te vinden zijn) en de
kerstmarkt. Het hele jaar door is er wel iets te doen!
Toch mist ze Nederland en vooral dropjes. Dus als u naar het
Office du Tourisme op de Promenade des Anglais komt voor
informatie en u neemt een zak dropjes mee, krijgt u een ware
VIP-behandeling van Jessika als ze tenminste in Nice is.
Geknipt voor de job!
Alhoewel Willem Nijman zijn bedrijf al enkele jaren geleden
heeft verkocht, is hij wel ondernemer in hart en nieren
gebleven.
Het verhaal van Willem leest als een spannend jongensboek
en begint wanneer hij op 14-jarige leeftijd aanmonstert bij
de Holland Amerika Lijn. Iets trok hem de wijde wereld in. Zo
komt hij op jonge leeftijd al op plekken in de wereld die de
meesten onder ons nog niet hebben gezien of nooit zullen
zien. Hij kwam in contact met verschillende culturen en zo
moest hij op jonge leeftijd zijn mannetje staan. Hier ontstond
de basis van wat uitgroeide tot zijn keten kapperszaken “Soft-
Line Hairstyling”.
In 1967 was het kappersgebeuren voor velen nog een “huiskamerberoep”
met diverse eenmanszaken die op min of meer
professionele wijze de klanten aan zich bonden. Je maakte
een afspraak en ging naar de kapperszaak die er soms eerder
uitzag als een knipfabriek dan een omgeving waar met zorg
en gevoel voor mode en stijl je kapsel een belangrijk accessoire
werd.
Willem zag dat als gat in de markt en bedacht samen met zijn
vrouw Millie dat het anders en beter zou kunnen. Beter voor
de klant, beter voor de kappers en kapsters en natuurlijk beter
voor hemzelf. De kapsalon van zijn vrouw werd de testcase.
Zou hun concept aanslaan?
Na een grondige verbouwing van de zaak waarbij de inrichting
gezellig, klantvriendelijk en modern was, konden ze van
start. Niet alleen de uitstraling van de zaak was anders dan
andere zaken, maar vooral de manier waarop gewerkt werd
bleek heel goed aan te slaan. Zo was het onder andere niet
meer nodig om een afspraak te maken en konden klanten op
ieder moment binnen stappen. De klant werd altijd
kopje
persoonlijk ontvangen
en er werd een kopje
koffie aangeboden. En
goede koffie, want de
klant moest zich lekker
en verwend voelen.
Ook op behandeltechnisch
gebied
werden er innovaties
ingevoerd.
Het personeel werd
hier speciaal voor
opgeleid zodat ze op
ieder moment vakbekwaamheid
en
klantvriendelijkheid uitstraalden. Het nieuwe concept van de
Soft-Line Hairstyling bleek een schot in de roos. De eerste zaak
was heel succesvol en al snel zag Willem de mogelijkheid om
een tweede zaak te beginnen. Hetzelfde concept bleek ook
daar aan te slaan. En bij een volgende en een volgende. Na
enkele jaren waren er 21 kapsalons in en om Rotterdam die
door Willem gemanaged werden.
Willem deed dat op zijn eigen wijze en deed dat zo goed
dat hij hoge ogen scoorde bij de Ondernemersprijs van de
gemeente Rotterdam. Dat hij het net niet won, was omdat
er toen nog maar één prijs werd uitgeloofd. General Motors
had slechts een kleine voorsprong op Willem. Het jaar daarop
werd de prijs in verschillende categorieën uitgereikt. Willem
was dus weer trendsetter door de organisatie van de Ondernemersprijs
te laten inzien dat het beter kon.
Zijn inzicht, lef en gedrevenheid heeft van Willem een selfmade
man gemaakt die het nu rustiger aandoet en regelmatig
te vinden is aan de Côte d’Azur. En toch blijft het ondernemerschap
kriebelen.
Harry Zegerius blijft
boeken schrijven
Adverteren in dit Magazine?
Tel. 04 94 68 42 22
Of: clubblad@nedazur.org
Harry Zegerius (73) hoopt aan het einde van dit jaar een
nieuw boek te presenteren. De titel wil de oud-juwelier uit
Amsterdam nog niet verklappen, maar hij zegt wel: “Het
gaat over een echtpaar dat rond het jaar 1500 handelt in
zeekaarten op het Spaanse eiland Mallorca.” Harry schreef
eerder boeken. Over zijn periode in de Tweede Wereldoorlog
toen hij was ondergedoken en in oktober 2010
kwam zijn eerste roman “Het Lot” uit, dat hij presenteerde
met een lezing in het Joods Historisch Museum in
Amsterdam. Het Lot gaat over twee joodse jongens uit diamantfamilies
in Hanau en in Amsterdam. In dit boek neemt Harry
Zegerius u mee naar Zwitserland, waar beide jongens hun
opleiding krijgen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Na zakelijk
succesvolle en spannende omzwervingen in Engeland en Zuid-
Afrika eindigt de story met de verschrikkingen van de Tweede
Wereldoorlog. In Harry’s laatste boek valt vooral zijn oog voor de
kleinste details op. Wie meer wil weten over de joodse gemeenschap
in Europa of over de diamanthandel wordt door Harry
Zegerius op zijn wenken bediend. In Amsterdam had hij zijn
juwelierszaken. De laatste naast de vermoorde collega Hunt. In
totaal moest de Amsterdammer veertig keer de politie bellen na
onregelmatigheden. “Ik had een meisje van 23 jaar als verkoopster.
Vier keer heeft ze geboeid op de grond gelegen, maar de
volgende dag was ze weer present. Ik kreeg er genoeg van en
heb uiteindelijk de zaak verkocht en ben naar Monaco verhuisd,”
aldus de juwelier in ruste.
30 De Nederlandse Club aan de Côte d’Azur 31
De Nederlandse Club aan de Côte d’Azur De Nederlandse Club aan de Côte d’Azur 31