28e jaargang No. 108 April 2001 - Historische Vereniging ...

Weideren Rengers met twee leuke kinderen Pia en Boy, die overal in
de straat te vinden waren als het mooi weer was.
Nummer 14 stond vanaf de bouw geruime tijd leeg. Er werd een film
opgenomen: "Zeven jongens in een oude schuit", waarna in 1939 het
gezin Blitz er kwam wonen. Helaas was ook dit huis opeens leeg,
waarna het werd opengesteld voor uit de kust geëvacueerde gezinnen!
Nu woont de schrijver van "Jeugdherinneringen van een Heemsteedse
Veteraan", de heer van Amerongen er met zijn echtgenote. Deze man
heeft het merendeel van zijn leven in "ons" buurtje gewoond.
De familie Alofs betrok weliswaar in 1938 het huis op nummer 12,
maar verhuisde al spoedig naar een prachtige villa aan de Frans
Lisztlaan met een aanlegsteiger en een boot in de Bronsteevijver. In
hun huis kwam een HFC-er en dat was dus goed.
Op nummer 10 woonde het bejaarde echtpaar Ferwerda uit de drankenwereld,
weggedoken achter een manshoge ligusterhaag langs de
voorzijde van hun tuin.
Bert en Elsje Rahusen waren de spil van de spelletjes in de straat.
Vooral het spel "busjetrap" zou menig ouder van nu, hebben doen
klagen over overlast, maar de ouders van toen waren gelukkig met de
fleur in de straat.
Het leuke gezin van de zeeman Sizoo moest al rap naar Den Helder.
Zo waren er drie kinderen uit de straat en zelfs het hakketakgeluid van
hun DKW-auto werd node gemist. In dit huis op nummer 6 kwam
gelukkig weer een speelkameraadje, Tommetje Knopper plus een
bruine jachthond. Zij bleven vrij lang in de straat wonen.
De buurman van nummer 4 had een glazen oog. In 1938 was de
techniek nog niet zo verfijnd als tegenwoordig, zodat de heer Veurman
wel eens angst inboezemde, wanneer dit oog de verkeerde kant
op "keek". Hij ruilde Heemstede al ras voor Voorburg, waarna de
familie Gerbranda van de Rembrandtlaan verhuisde naar nummer 4 in
de Johannes Vermeerstraat. Toen de kinderen de deur uit waren, bleef
het echtpaar nog lang in de straat wonen.
Op nummer 2 kwam verdriet: vader en zoon Willemse waren voor de
oorlog beiden lid van de N.S.B., maar probeerden het blijkbaar na de
inval van de moffen te compenseren. Er waren onderduikers in huis,
Willemse sr. werd verraden en opgepakt. Hij overleed in een concentratiekamp.
Zoon Wim ging naar zeggen in het verzet, maar werd wel
in een S.S.-uniform in de straat gesignaleerd. Hij vond in december
1940 de dood, toen het schip waar hij op zat, werd getorpedeerd.
In het hoekhuis aan de Jan Steenlaan woonden al voor 1938 een
96