Kracht en steun voor ouderschap van mensen met ... - Expoo

het ook hartstikke druk, je leven draait om de kinderen, sporten, voetbal, zwemles en
tegelijkertijd, ik vind het supergezellig het weekend met ze op de bank, chips, film kijken, dat soort
dingen. Nou ja, daar geniet ik enorm van maar het is ook aan tafel: recht zitten, niet doen lalala.
En dan denk ik tis toch helemaal niet gezellig meer. Gewoon, normale dingen, die iedere ouder
heeft.
Dezelfde moeder:
-Aan tafel eten we, je wacht tot de ander uitgepraat is…Structuur, ik ben heel erg van de structuur,
zo laat gaan we naar bed, voorlezen en dat had ik toen ze baby waren, tussen de middag slapen,
heel erg van de structuur.
In de voorbeelden komen het bezig zijn van de kinderen en de structurering van
het dagritme naar voren. De structuur levert een bijdrage aan de ontwikkeling
van de kinderen en die van de ouder.
De kracht die ouders ontlenen vanuit het ouderschap is te zien in de volgende
drie citaten:
Een getrouwde moeder met 6 kinderen:
-Ik vind het heel bijzonder om moeder te zijn, ik vind het heel gezellig, ben dol op ze, kan echt niet
zonder ze. En tegelijkertijd wil ik ze zo goed mogelijk opvoeden dat ze zelfstandig de wereld in
gaan.
Een moeder met twee kinderen van 5 en 8 jaar:
-Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. En nu is mijn oudste wat groter en nu
gaat het bv over pesten op school, en daar maak ik mij dan zorgen over, dat is weer een hele
andere verantwoordelijkheid, hoe ik daar mee omga. Dus al gaande leer ik, en dat sta ik mijzelf
ook toe.
Een moeder met een kind van 12 jaar:
-Ik wil mijn kind een eigen identiteit geven. Als zij bijvoorbeeld zegt van, mama, ik vind deze
kleding heel erg mooi, dan ga ik daar tot op zekere hoogte daarin mee. Als ik echt denk van dit
wordt te gek, dit kan niet dan niet. Maar ik heb wel heel erg geleerd van mijn kind is een eigen
individu, en bij persoonlijkheidsstoornissen ligt vaak als grondslag dat mensen hun eigen identiteit
niet voldoende hebben kunnen ontwikkelen, en dat gevoel heb ik achteraf ook.
Deze ouders gaan flexibel in op de behoeften van het kind. Het zijn behoeften die
veranderen met het ouder worden van het kind.
De beschreven emoties worden in het onderzoek als volgt omschreven:
Nogmaals deze moeder:
-Het is allemaal heel mooi, heel trots, blij, een gevoel van liefde die ik nog niet, nooit gekend had
en ook een stukje relativering. Daarvoor was ik altijd bijvoorbeeld haastig, snel iets regelen. Op
een gegeven moment had ik een kind in mijn armen toen ik de trein moest halen. Dat ik op tijd
moet komen, moet niet ten koste van hem gaan, dan mis ik hem maar.
Ouder en kind seinen deze positieve gevoelens uit en brengen deze op elkaar
over. Kinderen geven door er te zijn, positieve impulsen aan hun ouders. Deze
impulsen vormen prikkels om het bestaan op een nieuwe manier vorm te geven.
Ouderschap is dan niet zozeer een last, maar een stimulans en een vreugde in
het leven.
3.2 Problematiek algemeen
Veel respondenten kwamen spontaan met hun problematiek naar voren. Deze
problematiek vormt de achtergrond van de mogelijkheden en onmogelijkheden in
de ouderrol. Aan het hebben van een psychische aandoening kunnen positieve
aspecten zitten, zoals het inslaan van een nieuwe levensweg, maar veelal gaat
een psychische aandoening gepaard met verlies.
De psychiatrische diagnosen die door de respondenten zijn benoemd staan aan
het einde van deze paragraaf beschreven, omdat zij een door psychiaters
geformuleerde samenvatting geven van de problematiek.
14