Kracht en steun voor ouderschap van mensen met ... - Expoo

dossiers uit het verleden of men grijpt naar een externe instantie als het AMK om
de taxatie te doen.
b. Andere ouders, familie, vrienden
Ook binnen het eigen netwerk ondervindt men stigmatisering en voelt men zich
niet serieus genomen:
Alleenstaande moeder met kinderen van 5 en 22:
-Ik voel me eigenlijk een beetje minder dan andere ouders. Nou en als je dat voelt ga je ook een
beetje zo opstellen, hè, en dan gaan andere mensen dat ook weer voelen.
Samenwonende moeder met kind van bijna 2 jaar:
-Vooral als ik dan met hem buiten de deur ging dan moest hij van mij altijd leuke kleertjes aan, hij
moest er goed uitzien. Daar was ik wel mee bezig om aan de buitenwereld te laten zien van: ik doe
het wel goed. Ja, dat was heel belangrijk voor mij. Vooral naar mijn ouders toe, als ik daar kwam
dacht ik echt ik moet de puntjes op de i zetten.
Stigmatisering werd ook in de volgende situatie ervaren door een vrouw die een
ex-man heeft met een psychische aandoening:
Alleenwonende vader met één kind van 8:
-Ik maakte een grapje, ik had zo’n IPad gekocht, ik had een tas neergelegd op de stoel want we
gingen iets eten, ik ging naar de kassa en hield die tas wel in de gaten en ik zei: oh ik ben mijn tas
vergeten. En toen zei zij: Oh nee, oh nee papa die ligt daar hoor. Oh, ik zei, oh dank je wel. Nou
ja, dan noemt zij mij altijd gekkie of hè, of papa sukkel of papa is een beetje een sukkel. Nou ja,
dat was een grapje en een prima middag gehad in mijn beleving. Dat grapje dat wordt tegen haar
moeder, mijn ex-vrouw, verteld en daar wordt een verhaal van gemaakt dat ik apart deed en
vreemd en zij is daar heel gevoelig voor.
Het contact tussen de ouder met een psychische aandoening en zijn of haar kind
is kwetsbaar. In dit geval wordt het wantrouwen door de ex-partner
aangewakkerd.
In hoeverre de ervaren stigmatisering samenhangt met zelf-stigmatisering is niet
duidelijk. Wel blijkt uit de citaten dat deze respondenten op de tenen lopen om
met het kind goed voor de dag te komen.
4.6 Samenvatting krachten die oplossingen bevorderen of vertragen
In dit hoofdstuk zijn enkele onderwerpen beschreven die oplossingen voor
problematiek kunnen bevorderen. Het gaat om een goede copingstrategie, om
oplossingsstrategieën en om goede balans.
Een effectieve copingsstijl levert de bijdrage voor de oplossing. Een minder
adequate copingsstijl vertraagt de weg naar een oplossing. Strategieën zijn
onder meer: eerst voor jezelf zorgen en dan de aandacht richten op de kinderen.
Indien nodig kan steun worden gezocht.
Een balans tussen ouderschap en huishouden of tussen ouderschap, vrienden en
ruimte voor zichzelf moet vaak worden gezocht. Een van de geïnterviewden
werkt via planningen hier systematisch aan.
Op de weg naar oplossingen werkt stigmatisering vertragend. Vooral
stigmatisering vanuit professionele hulpverleners werkt verlammend in het
vinden van oplossingen. Stigmatisering vanuit familie of vrienden is kwetsend en
vernederend.
27