"Verslag conferentie buisleidingen" PDF document - Rijksoverheid.nl

Verslag conferentie buisleidingen
8 maart 2007
Op 8 maart 2007 organiseerde de Directie Externe Veiligheid
van het ministerie van VROM een conferentie over buisleidingen
in Sociëteit de Witte in Den Haag.
VROM wilde de betrokkenen bij het buisleidingendossier
informeren over de ontwikkeling en de voortgang ervan. Ook
wilde men met de deelnemers van gedachten wisselen over
de aanpak van dit dossier. De adviezen en opmerkingen van de
deelnemers worden gebruikt voor het opstellen en uitwerken
van nieuwe regelgeving voor buisleidingen.
De conferentie werd door circa 140 deelnemers bezocht. Onder
de aanwezigen waren buisleidingexploitanten, vertegenwoordigers
van brancheorganisaties, adviesbureaus, RIVM, TNO en de
betrokken ministeries.
In de ochtend werden drie plenaire presentaties verzorgd
en ’s middags konden de deelnemers in vier workshops over
een aantal thema’s uit het buisleidingendossier discussiëren.
Daarna volgde een paneldiscussie.
Een borrel sloot de geslaagde conferentie af.
Opening
Dagvoorzitter Marius Enthoven begon met een korte inleiding en
gaf vervolgens het woord aan Cees Moons, directeur Externe
Veiligheid van VROM, die de openingstoespraak hield. Hij
schetste in het kort de geschiedenis van de overdracht van het
buisleidingendossier naar VROM.
Eind 2004 onderzocht Enthoven op verzoek van de ministeries
van VROM, EZ en V&W het buisleidingdossier. Daaruit bleek
onder andere het ontbreken van een deugdelijk wettelijk stelsel
voor buisleidingen en werd op het gebied van veiligheid een
aantal tekortkomingen vastgesteld. Tenslotte noemde Enthoven
het ontbreken van visie en aandacht van de overheid voor het
belang van buisleidingen. Het was dus van belang dat er één
ministerie verantwoordelijk zou worden voor het dossier. Het
kabinet nam het advies over en legde de verantwoordelijkheid bij
VROM. Sinds medio 2005 zijn er bij VROM (directie EV en VI) tien
mensen werkzaam aan het buisleidingdossier.

02
VROM verantwoordelijk
Sinds maart 2005 is het ministerie van VROM de eerst verantwoordelijke
partij voor het buisleidingenbeleid. Het ministerie
heeft het stokje overgenomen van het ministerie van EZ.
Binnen twee tot drie jaar zal VROM nieuw beleid, beheer en
toezicht ontwikkelen. Binnen de directie Externe Veiligheid van
het ministerie is daarvoor medio 2005 een programmateam
opgezet. In een tiental projecten is eind 2005 gestart met het
op orde brengen van de nieuwe veiligheidseisen voor externe
veiligheid, toezicht, de registratie van de ligging van buisleidingen,
de behandeling van incidenten en het ontwikkelen van
een rijksvisie op buisleidingen. Het ministerie van EZ houdt
verantwoordelijkheid voor buisleidingen door het opstellen
van de grondroerdersregeling. Hierdoor moet het aantal
incidenten met buisleidingen door graafwerkzaamheden
verminderen.
De aanleg van nieuwe leidingen vraagt ruimte. Om daarvoor in
de toekomst voldoende ruimte te houden, doet het ministerie van
V&W op dit moment onderzoek naar de te verwachten vraag naar
buisleidingtransport in de komende decennia. Als die bekend is,
kan worden bekeken of reserveren van ruimte voor toekomstige
buisleidingen door de overheid nodig en wenselijk is.
Regels voor veiligheid
De informatievoorziening over buisleidingen wordt binnenkort
verbeterd. Toekomstige regelgeving zoals de grondroerdersregeling
en het Registratiebesluit externe veiligheid zorgen ervoor
dat informatie over de ligging van en het soort buisleiding voor
ruimtelijke ordeningplanners, hulpverleningsdiensten, inspectiediensten
en grondroerders beschikbaar komt.
Voor het veilig beheer van buisleidingen wordt de verantwoordelijkheid
bij de exploitant van een buisleiding gelaten. De meeste
exploitanten hebben op dit moment al een beheerssysteem voor
hun buisleidingen. Een zorgplicht in de AmvB regelt het wettelijk
minimum. Daarnaast wordt er gewerkt aan een Nederlands
Technische Afspraak (NTA) die als standaard moet dienen voor
het veilig beheer van buisleidingen door exploitanten.
Presentaties
Het nieuwe buisleidingenbeleid
Spreker: Diederik de Jong, programmamanager voor het buisleidingendossier,
Directie Externe Veiligheid, VROM.
Planning
De planning van de ondergrond wordt steeds belangrijker. De
nieuwe Wet ruimtelijke ordening biedt goede instrumenten om
problemen op dat vlak op te lossen. Bestemmingsplannen worden
gedigitaliseerd en de verwachting is dat ze binnen vijf jaar zijn
geactualiseerd en dat alle buisleidingen erin zijn opgenomen.
Voor de aanleg van nieuwe leidingen is op dit moment weinig geregeld.
Vaak duurt het lang om als initiatiefnemer alle vergunningen
bij elkaar te krijgen. In Groningen zijn goede ervaringen opgedaan
in een pilotproject. De coördinatie van de aanleg van een nieuwe
aardgastransportleiding werd sterk verbeterd door bij zowel Gasunie
als de betrokken overheden één loket in te stellen. Dit project
wordt nu landelijk opgeschaald.

03
Risicozonering
Ten slotte kwam de risicozonering voor buisleidingen aan de
orde. Gasunie heeft een aantal jaren geleden op basis van voortschrijdend
inzicht een verbeterde modellering voor het bepalen
van risico’s van aardgastransportleidingen gemaakt. Bij toepassing
van het nieuwe model bleken veel risicoafstanden van deze
leidingen groter dan de afstanden die zijn voorgeschreven in de
circulaire aardgastransportleidingen. Dit leverde knelpunten op:
zoals woningen die niet aan het basisveiligheidsniveau voldoen.
Bovendien zou met de nieuw berekende risicoafstanden een
groter beslag op de ruimte worden gelegd.
Gasunie en RIVM hielden de risicomodellering opnieuw tegen het
licht. Zij keken daarbij ook naar een aantal veiligheidsmaatregelen
die Gasunie nu al in acht neemt en naar de effecten van de
grondroerdersregeling. Hierdoor neemt het aantal knelpunten
met 85 procent af.
In maart 2007 ronden RIVM en Gasunie het consequentieonderzoek
af naar de nog resterende knelpunten met het aangepaste
risicomodel. Vervolgens worden de knelpunten én de haalbaarheid
en betaalbaarheid van oplossingen in bestuurlijk overleg
tussen Gasunie, provincies en gemeenten en Rijk vastgesteld.
Daarna stelt het RIVM een rekenmodule beschikbaar, waarmee
gemeenten zelf aan de hand van een aantal gegevens de risicoafstand
(PR 10 -6 ) van een buisleiding kunnen bepalen. De circulaire
aardgastransportleidingen wordt aangepast en uiteindelijk wordt
de risicozonering in nieuwe regelgeving verwerkt.
Voor andere soorten stoffen in buisleidingen doet RIVM op dit
moment nog onderzoek naar knelpunten en risicoafstanden.
In mei en juni 2007 geeft VROM voorlichting over buisleidingen
aan gemeenten en provincies in vijf bijeenkomsten.
Nieuwe regelgeving buisleidingen
Spreker: Anneke Raap, jurist Directie Externe Veiligheid, VROM.
De presentatie gaf de hoofdlijnen weer van het concept Besluit
externe veiligheid buisleidingen. Daaruit kwam naar voren dat
niet een vergunningplicht, maar algemene regels gaan gelden
voor buisleidingen, en doelvoorschriften in plaats van middelvoorschriften.
Verder is een sanering van bestaande knelpunten voorgenomen:
kwetsbare objecten die niet aan het minimumbeschermingsniveau
voldoen. De leidingexploitant is verantwoordelijk voor het
oplossen van de knelpunten en krijgt daarvoor in principe een
termijn van vijf jaar. De Wro biedt voldoende mogelijkheden om
de buisleidingen in bestemmingsplannen op te nemen. In het
Besluit externe veiligheid buisleidingen zal worden voorgeschreven
welke bestemmingsplanvoorschriften voor buisleidingen
gelden. Ook wordt het verplicht om een belemmerde strook aan
weerszijden van een buisleiding in acht te nemen. Veiligheidsafstanden
rondom buisleidingen hoeven echter niet verplicht in
het bestemmingsplan te worden opgenomen. De afstanden zijn
namelijk niet absoluut, maar kunnen variëren door het nemen
van extra veiligheidsmaatregelen aan de leidingen. In het Besluit
externe veiligheid buisleidingen wordt een norm voor het plaatsgebonden
risico opgenomen en een verantwoordingsplicht voor
het groepsrisico. De VROM-Inspectie zal als toezichthouder voor
buisleidingen worden aangewezen.
Leidingexploitanten spraken ter plekke de vrees uit dat de
overheid zal toestaan dat er zó dicht op leidingen kan worden
gebouwd, dat dit een onverantwoord groepsrisico oplevert. De
afstand van vijf meter die nu wordt genoemd, is volgens hen te
klein. Anneke Raap antwoordde dat die vijf meter een minimumvariant
is, de afstand wordt mogelijk groter als het plaatsgebonden
risico of het groepsrisico dat vereist.
Buisleidingenbrief 9 februari 2007
Op 9 februari 2007 is door de staatssecretaris van VROM, na
akkoord van het Kabinet, een brief aan de Tweede Kamer gestuurd
over de stand van zaken van de aanpak van het buisleidingendossier.
Hierin is onder meer beschreven wat de plannen
van het Rijk zijn met buisleidingen en hoe de regelgeving
er in grote lijnen zal gaan uitzien. Belangrijk uitgangspunt is
dat ook buisleidingen onder de normstelling van het EV-beleid
gaan vallen. Dat houdt in dat er een basisveiligheidsniveau
wordt vastgesteld in de vorm van een grenswaarde voor het
plaatsgebonden risico én een verantwoordingsplicht voor het
groepsrisico. De haalbaarheid en de betaalbaarheid voor het
bedrijfsleven wordt echter niet uit het oog verloren! De brief
kunt u vinden via de VROM-website.

04
Toezicht buisleidingen
Spreker: Caroline Grootscholten, VROM-Inspectie (VI).
Toezicht op buisleidingen is nodig om naleving van regelgeving te
bevorderen, om het aantal buisleidingincidenten te verminderen
en om de gevolgen van een onverhoopt incident te verkleinen.
Alhoewel de VI nog niet officieel is aangewezen als toezichthouder,
is de minister van VROM al wel verantwoordelijk bij grote
incidenten met buisleidingen. Daarom voert de VI gedurende de
interimperiode toezicht uit, waarbij verkenning van het dossier
en vergroten van inzicht en ervaring in de buisleidingwereld
voorop staan.
De VI beschouwt daarbij de theorie én de praktijk. Op theoretisch
vlak werkt de VI aan afspraken over toezicht op buisleidingen.
Hieruit moet blijken hoe de VI het toezicht gaat uitvoeren
(centraal of per regio), hoeveel medewerkers daarvoor nodig zijn
en welke activiteiten VI gaat uitvoeren. In de praktijk wil de VI
gedurende de interimperiode projecten uitvoeren om ervaring op
te doen met het toezicht. Deze praktijkervaring vormt uiteraard
belangrijke input voor de afspraken over het toezicht.
Toelichting praktijkprojecten VROM-Inspectie
Project buisleidingen in bestemmingsplannen
Bij veertien gemeenten is onderzoek gedaan naar buisleidingen
in bestemmingsplannen en naar de kennis bij gemeenten
hierover. Die kennis kan, zoals bleek, sterk worden verbeterd.
Dat bevordert het structureel opnemen van buisleidingen in
bestemmingsplannen.
Quick scan bij twintig buisleidingexploitanten
Uit deze scan bleek dat vrijwel alle exploitanten beschikken
over een veiligheidsbeheerssysteem voor buisleidingen.
Onderhoud en beheer zijn daarbij de kritieke onderdelen.
Certificering van dit systeem is mogelijk en is ook gedaan in
een aantal gevallen, maar kan volgens Caroline Grootscholten
nooit het toezicht volledig vervangen. Handhaving moet
mogelijk blijven.
.
Workshops
Workshop Toekomst buisleidingen
Inleiding: bureau PRC, dat in opdracht van de ministeries van
VenW en VROM een onderzoek doet naar de toekomst van het
buisleidingvervoer.
De conceptconclusie van onderzoek naar de toekomst van buisleidingenvervoer
is dat dit zal groeien. Naast de lijnen Rotterdam
naar Amsterdam en de omgeving van de Eemshaven, zijn ook
de oost-westverbinding (Rotterdam – Limburg/Duitsland) en
noord-zuidverbinding (Rotterdam – Antwerpen) in de toekomst
van groot belang.
De aanwezigen waren van mening dat afspraken over de toekomstige
wijze van de ruimtelijke inpassing van het buisleidingtransport
van groot belang zijn. De vraag is dan of hierbij moet worden
gekozen voor vastgelegde tracés - zoals het huidige structuurschema
buisleidingen - of voor een betere procedure voor het
snel kunnen aanleggen van leidingen. Goede procedures vonden
alle aanwezigen een belangrijke voorwaarde. Veel van hen waren
echter ook van mening dat als de ruimte nu niet wordt vastgelegd,
er in de toekomst geen plaats meer is voor nieuwe leidingen:
alles is dan ‘dichtgebouwd’. Maar is het nuttig om ruimte te
reserveren als die toch niet wordt gebruikt
De deelnemers waren het met elkaar eens dat bundelen van
leidingen beter is dan spreiden. Dat laatste kost onnodig veel
ruimte en bovendien lijkt de veiligheid van een gebundelde
verzameling leidingen beter te waarborgen dan van verschillende
enkele leidingen.
Goede bereikbaarheid van industriegebieden door leidingeninfrastructuur
ziet men als een belangrijke vestigingsplaatsfactor.
Men was het erover eens dat er in bepaalde gevallen eigenlijk
geen realistische alternatieven voor buisleidingen zijn. Maar of
Nederland nu echt de gasrotonde van Europa kan en moet worden,
is voor een aantal deelnemers nog niet zeker.

05
Workshop Ruimtelijke inpassing van buisleidingen in bestemmingsplannen
Inleiding: Frank Stevens van Abbe, beleidsmedewerker DG
Ruimte, VROM.
Na een korte introductie over hoe buisleidingen in bestemmingsplannen
ruimtelijk kunnen worden ingepast, ontstond een
levendige discussie over de zorg die de deelnemers hebben over
het groepsrisico. Hoe kan VROM bijvoorbeeld borgen dat een gemeente
het groepsrisico afweegt, als een exploitant een andere
stof door een buisleiding vervoert, dan waarvoor eerder toestemming
was gegeven en die grotere risico’s met zich meebrengt.
Men noemde een aantal mogelijkheden:
• stel afstanden vast waarbuiten geen groepsrisicobeoordeling
nodig is;
• maak groepsrisicobeoordeling gelijk aan die van transport van
gevaarlijke stoffen over de weg;
• stel een leidraad op voor omgaan met het groepsrisico.
Ook sprak men zorg uit over de wijze waarop gemeenten het
groepsrisico afwegen. Sommige aanwezigen verwachten dat veel
gemeenten vanwege economische belangen een groepsrisico
zonder zware afweging zullen accepteren. De exploitanten stelden
voor om een zorgplicht voor gemeenten vast te leggen voor
goede ruimtelijke inpassing van buisleidingen. Anders zou het
Rijk besluitvorming over buisleidingen op zich moeten nemen.
Van de kant van de gemeenten was hier bezwaar tegen. Gemeenten
willen wel deskundige ondersteuning bij hun taken, maar niet
dat het Rijk hun ruimtelijke taken overneemt.
Ten slotte waren de aanwezigen van mening dat coördinatie en
overleg voldoende zijn voor het inpassen van buisleidingen in
bestemmingsplannen. Wel is het nuttig om een mechanisme in
te bouwen om eventuele meningsverschillen over de inpassing
op te lossen.

06
Workshop Veilig beheer van en toezicht op buisleidingen
Inleiding: Rob Berns, beleidsmedewerker Directie Externe Veiligheid,
VROM.
In deze workshop stond de vraag centraal hoe ‘zorgplicht’ voor
leidingbeheerders eruit zou kunnen zien, en wat het belang is
van ‘rapportageplicht’.
Aan de basis van de zorgplicht ligt de NEN3650 die beschrijft
hoe er moet worden gewerkt in de verschillende levensfasen
van een transportleiding. Nadere uitwerking van hoofdstuk 10
in een Nederlands Technische Afspraak (NTA) vinden de meeste
aanwezigen essentieel. Als in de NTA de zaken goed geregeld
zijn, dan hoeven deze elementen niet ook te worden vastgelegd in
de AMvB Buisleidingen.
De overheid moet niet voorschrijven hoe de zorgplicht er uit moet
zien, maar bedrijven vrijheid geven die zelf in te vullen. Vertegenwoordigers
van gemeenten en provincies pleitten echter wel
voor het opnemen van duidelijke normen en verplichtingen in de
AMvB.
Over de rapportageverplichting bestond nog veel onduidelijkheid:
Hoeveel informatie is nodig Wat is het doel van een interne
rapportage Wie valideert de rapportage Zijn de resultaten
(indicatoren) vergelijkbaar In ieder geval is het mogelijk
om met een rapportage op transparante wijze de bereikte
(veiligheids)resultaten zichtbaar te maken. Een rapportage mag
echter niet de basis voor veilig werken zijn voor bedrijven. En een
periodieke rapportage aan de overheid is ook niet bedoeld om
het toezicht beperkt te houden.
Geen van de aanwezigen is voorstander van een verplichte
certificering van een risicomanagementsysteem, noch door de
brancheorganisatie noch door de overheid. Het is niet zozeer van
belang of een bedrijf of managementsysteem gecertificeerd is,
als maar duidelijk is waar ze aan moeten voldoen, welke norm
wordt gehanteerd. Laat aan de branche over of men kiest voor
vrijwillige certificering.
Workshop Kennis en Informatie uitwisseling over buisleidingen
Inleidingen:
Sandra van Weyenberg-Quik, coördinatie Strategie en Internationaal,
Ministerie van EZ, over grondroerdersregeling.
Hugo Kuijjer, beleidsmedewerker Directie Externe Veiligheid,
VROM, over Registratiebesluit Externe Veiligheid.
De grondroerdersregeling en het registratiebesluit zijn beide van
belang voor uitwisseling van informatie over kerngegevens van
buisleidingen. Het gebrek aan informatievoorziening over buisleidinggegevens
voor betrokken partijen kwam uit het rapport van
Enthoven in 2004 naar voren. VROM heeft adviesbureau Schell &
Pasveer opdracht gegeven om de betrokken partijen te interviewen
en hun wensen te inventariseren. De meeste geïnterviewden
hadden voorkeur voor aansluiting bij bestaande systemen. De
grondroerdersregeling (Wet Informatieuitwisseling ondergrondse
netten) en het Registratiebesluit Externe Veiligheid bieden
daarvoor voldoende kader. De oorsprong van beide regelgevingen
verschilt echter. De grondroerdersregeling regelt de afspraken
tussen private partijen – namelijk tussen de grondroerder en
de buisleidingexploitant. Het registratiebesluit is oorspronkelijk
bedoeld om de burger via de risicokaart op de hoogte te brengen
van de risico’s door gevaarlijke stoffen in de woonomgeving.
Daarnaast kan het registratiebesluit worden gebruikt door overheden
om hun taken beter uit te voeren.
Van belang is een eenduidige benaming: is het eigenaar/beheerder
(in de regelgeving) of exploitant (ochtendsessie). Hierover
zullen VROM en EZ nog nader afstemmen. Verder moeten de
verantwoordelijkheden en aansprakelijkheden die voortvloeien
uit de regelingen duidelijk worden.
Het registratiebesluit leidt verder veelal tot vragen over de
nauwkeurigheid van de aan te leveren gegevens, waaronder:
informatie over de diepteligging, authenticiteit en eisen aan de
digitale nauwkeurigheid.
Bijna-incidenten met buisleidingen worden niet gemeld en
vaak alleen intern besproken (of helemaal niet), terwijl er veel
kan worden geleerd door bijna-ongevallen te analyseren. Deze
bijna-incidenten zouden kunnen worden verzameld, omdat er
een tekort is aan casuïstiek. Dat is echter ook afhankelijk van
bedrijfscultuur; zo wordt binnen de kernenergiebranche wél
alles gemeld en bijgehouden.

07
Paneldiscussie
Panelleden
• Frans Taselaar, voorzitter Platform kabels en leidingen (COB)
• Marijke Kellner, Gasunie, hoofd Milieu en Veiligheid
• Gerard Wolters, VROM-Inspectie, Inspecteur-Generaal
• Cor Lamers, burgemeester van Houten en voorzitter milieucommisie
VNG
• Rien van Berkom, directeur Velin
• Elly Schreur, gemeente Rotterdam, hoofd Beheer Buitenruimte
• Cees Moons, VROM, directeur Externe Veiligheid
Moet er voor de toekomst ruimte worden gereserveerd voor nieuwe
leidingen, of is een snelle procedure effectiever
De panelleden zouden graag zien dat voor de toekomst ruimte
wordt vrijgehouden en dat deze reserveringen in het bestemmingsplan
worden vastgelegd. Het zal in de toekomst moeilijker
worden ruimte te vinden. Maar daarbij hoort ook een snelle
procedure. Lamers maakte de kanttekening dat het dan wel moet
gaan om leidingen met een maatschappelijk nut. Het EV-beleid
legt al zoveel claims op de ruimte.
Kan Nederland gezien de ruimte de gasrotonde van Europa worden
Van Berkom wees erop dat je dan de consequenties moet accepteren,
dus meer ruimtebeslag. Maar voor nieuwe leidingen zal
dit een beperkt ruimtebeslag zijn. Gasunie is uiteraard hoopvol
over de gasrotonde, maar Kellner wees erop dat als gemeenten
dichter op de leiding kunnen gaan bouwen, de mogelijkheden om
meer buisleidingen aan te leggen kleiner worden. Volgens Moons
vormt veiligheid geen belemmering, omdat er maar weinig
ruimte nodig is voor een nieuwe gasleiding.
Zorgplicht voor bedrijven, dan ook zorgplicht voor gemeenten
De vertegenwoordigers van de overheid in het panel riepen
in koor dat de overheid altijd al een zorgplicht heeft. Maar de
gemeente moet er wel toe in staat zijn, voegde Lamers toe. Bovendien
moet een gemeente de afweging maken tussen zorg voor
de veiligheid en het bouwen van nieuwe woonwijken. Van Berkom
ontkende dat oude leidingen vaak slechter zijn dan nieuwe; zij
worden goed onderhouden. Moons voegde daaraan wel toe dat
leidingen nu wel dieper worden gelegd dan vroeger.
De leidingbeheerders zijn bezorgd dat de verantwoordingsplicht
voor het groepsrisico ertoe leidt dat gemeenten zo dicht als

Dit is een publicatie van: Ministerie van VROM
> Rijnstraat 8 > 2515 XP > Den Haag > www.vrom.nl
VROM 7214 / APRIL 2007
Ministerie van VROM >
staat voor ruimte, wonen, milieu en rijksgebouwen. Beleid maken, uitvoeren en handhaven.
Nederland is klein. Denk groot.
mogelijk is op de leiding gaan bouwen. Kellner vreest problemen
bij de gemeenten als er nieuwe leidingen moeten komen.
Een duidelijke instructie hierover is nodig. Schreur en Taselaar
wezen op de eigen verantwoordelijkheid van gemeenten om
afwegingen te maken. Ze kunnen dat heel goed, maar moeten
hiervoor wel worden uitgerust. Lamers stelde overigens ook dat
verschillende situaties per gemeente leiden tot verschillen in de
afweging van het groepsrisico.
Over de zorgplicht voor het bedrijfsleven waren de panelleden
het in grote lijnen eens. In eerste instantie is dit de verantwoordelijkheid
van het bedrijfsleven zelf. Dat betekent dat er
in de AMvB buisleidingen geen voorschriften hoeven te worden
vastgelegd. Maar Wolters liet merken wel behoefte te hebben
aan een maatlat of een kader op basis waarvan de VI toezicht
kan uitoefenen.
Ook vond het panel dat de eigen verantwoordelijkheid van het
bedrijfsleven wel inhoudt dat ook bijna-incidenten aan het bevoegd
gezag moeten worden gemeld. Wolters en Lamers wezen
op de uitgangspunten professionaliteit en transparantie, de
overheid moet altijd inzage kunnen hebben in de situatie. Maar
maak dan wel goede afspraken met het OM, vulde dagvoorzitter
Enthoven aan.
Voor meer invloed vanuit Brussel op onze regelgeving voor de
buisleidingen voelden de panelleden weinig.
Hoe nauwkeurig moet informatie voor het risicoregister zijn
Het panel twijfelde over de gevraagde nauwkeurigheid van de informatie
voor het risicoregister. Volgens Van Berkom heb je niet
veel aan informatie over een zone rond een leiding, als de ligging
ervan onnauwkeurig op de kaart staat. Taselaar waarschuwde
ervoor buisleidinggegevens in het risicoregister niet zomaar
voor planningsdoeleinden te gebruiken. Daar is de registratie
niet voor bedoeld en is er niet geschikt voor.
Hoe zit het met de ‘dubbelpositie’ van de gemeente Rotterdam
De gemeente Rotterdam is voor buisleidingen zowel leidingexploitant
als vergunningverlener. Uit de zaal kwam de vraag of
die twee rollen elkaar niet bijten. Schreur benadrukte dat deze
rollen en verantwoordelijkheden in de organisatie strikt gescheiden
zijn.
Meer informatie
Contactpersoon: Carla Speel
Telefoon: (31) 70-339 3062
E-mail: directie.externeveiligheid@minvrom.nl
Nuttige websites
• www.vrom.nl/externeveiligheid
Hier vindt u ook informatie over andere externe veiligheidsonderwerpen
en kunt u zich gratis abonneren op de tweemaandelijkse
digitale nieuwsbrief ‘Externe Veiligheid’.
• www.infomil.nl (speciaal voor gemeenten en provincies)
• www.groepsrisico.nl
• www.risicokaart.nl
• www.relevant.nl