jan wagenaar.

JLIV.BOEK. H I S T O R I E . 249
„ mogen komen. Dat men de wapenfchorfing
JJ zou mueten aanneemen, als den Staat aan-
„ gebooden door deZweedf'chen, uit den naam
„ van Frankryk en Groot-Britanje, op dat men
„ den middelaaren te meerder genoegen geeöven
mogt; en dat men, eindelyk, al 't ge-
„ handelde, op den eed zou moeten geheim
„ houden." 't Beiluit viel geheel overeenkom
itig met den raad van zyne Hoogheid (Y).Doch \
de middelaars zagen geene kans, om de twee
Koningen te doen bewilligen in zulk eene wapenfchorfing.
Zy lloegen, in Grasmaand, voor, 1
ö
of de Staaten niet zouden konnen goedvin-
55 den, de wapenfchorfing te doen duuren den
„ tyd van twee maanden, te rekenen van den dag
„ der afkondiging, mits zy zig, te water, ftrek-
„ te tot aan de Kaap S. Vincent of tot de engte
„van Gibraltar Of men, ten anderen, ook
n
zou konnen verftaan tot eene verlenging der
n
wapenfchorfing, ter befcheidenheid der mid-
„delaaren, in geval de twee Koningen daar-
„ toe mogten te beweegen zyn en of de Staa-
„ ten , ten derden, terftond na de afkondiging
„ der wapenfchorfinge, hunne Kaapers zouden
„ wilien t'huis houden (y) " Zy voegden hierby
„ dat zy bedugt waren, dat Frankryk den
w
Staat eenen onherftelbaaren flag zou toebren-
„ gen; dat de Prins van Condé, met eene aan-
„ zienlyke magt, afkwam, en in 't hert van 't
£ Land zou zoeken te dringen; dat de grenzen
„ van den Staat niet al te wel voorzien waren"
en diergelyke redenen meer, ftrekkende om de
Staaf>)
Secr. Refol. Holl. Z) Maart 1I73. IJl. Deel, bl. 325. Uit
Aant. van den Pem HOP. van a