jan wagenaar.

84 VADERLANDSCHE LIIL BOEK,
1672. alleenlyk vergenoegd te hebben, met het doen
van een verhaal aan de Staaten van 't gene 'er
was voorgevallen, en van 't gene zy, gedwongen
, hadden bellooten; zonder nog eenigen
voorllag te doen: 't welk zy fcheenen aan te
zien,als meer regelregt ftrydig met haaren eed.
Maar Rotterdam hadt zig hiertoe verbonden,
en verzogt den PenfionarisBurgersdyk van Leiden,
die, in afwezendhcid van den Raadpenfionaris
de Witt en van den Penfionaris Vivien,
de Vergadering waarnam, daarvan opening
te doen aan de tegenwoordige Leden;
gelyk hy,op den dertigften van Zomermaand,
des avonds, deedt. Hy vraagde alleenlyk „of
„ men aan eenige Leden geene vryheid behoor-
„ de te geeven, om iet voor te flaan, daar zy
„ verftonden 's Lands welvaart aan te hangen ,
„ alware 't fchoon, dat het voorllaan daarvan
„ ftreede met eenige Ediclak wetten, of vast-
„ gefielde befluiten" Niemant was 'er, die
niet verftondt, waar deeze vraag, die met ja
beantwoord werdt, op zage. Des nagts dan,
tusfchen den tweeden en derden van Hooimaand,
begon een der Afgevaardigden van
Rotterdam eerst bewimpeld te fpreeken van 't
ftuk ,in de volle Vergaderinge, zeggende „ dat
„hy, van wege zyne Stad, iet voor te draa-
„ gen hadt, daar 's Lands welvaart aanhing,
„ en 't gene nogtans de eer, het geweeten en
„de uitdrukkelyke Staatsbefluiten verbooden
„voor te draagen, ten ware, hiertoe, byzon-
„ der verlof gegeven werdt." De Edelen,
naamlyk de Heeren van Duivenvoorde , van
Asperen en van Maasdam, oordeelden, dat
men zig nader verklaaren moest. Dordrecht
item-