jan wagenaar.

Ï672.
XVI.
DeRaadpenfionaris
de
Witt
wordt,by
nagt,aangevallen
en gewond.
Bekentenis
van
een' der
handdaadigeu,
68 VADERLANDSCHE LUI. BOEK.
't Morren en fcbelden op de Regeering hieldt,
ondertusfehen, aan, onder't volk. En gelyk de
Raadpenfionaris de Witt, federt veele jaaren,
't voornaam bewind der zaaken gehad, en, meer
dan anderen, den Prins van Oranje buiten de
Regeeringe en hooge Krygsampt'en gehouden
hadt, zo waren hy, zyn Broeder de Ruwaard
van Putten, en allen, die van zyne maagfehap
waren, of zyne zyde meest gehouden hadden,
by veelen,in den haat geraakt: t welk zo hoog
liep, dat eenigen ondernamen, den Raadpenfionaris
en zynen Broeder, den Ruwaard, van *t
leeven te berooven. Dit droeg zig toe, in deezer
voege. De Raadpenfionaris, op den een-entwintigften
van Zomermaand,tot omtrent middernagt,
in de Vergadering van Holland geweest
zynde, werdt, van zynen knegt, die eene
brandendeflambeaudroeg, naar huis geleid;
doch op de Plaats, by het zogenaamde groens,
zoodje, aangevallen, door vier Mansperfoonen,
die, 't licht hebbende uitgedaan, hem eenen
houw in den hals'gaven, op den grond fmeeten,
en daarna nog een wonde tusfchen de fchouders,
en eene andere tusfchen de ribben toebragten:
ook was hem 't hoofd gekneusd, door
den val. De moorders, hem meenende afgemaakt
te hebben, fielden 't op een loopen. Men
vernam haast, wie zy waren, naamlyk, de twee
zoonen van den Raadsheer van der Graaf, Pieter
en Jakob, benevens Adolf Borrébagh en Kornets
de Bruin. Doch Jakob van der Graaf werdt
alleen gevat,en,terftond, voor 't Hof, te regt
gefield. Hy beleedt hier „datzy, methunvie-
„ ren, ten huize van den Raadsheer, die naar
„Delft vertrokken was, gegeten hebbende,
» ui*