aug - AV Heerenveen

Etappe 5. Vanaf de start loop ik weer samen
met Mariska waar ik in etappe 2 ook mee heb
gelopen. Vrienden staan langs de kant om mij aan te
moedigen. Het is zwaar, maar we
lopen lekker. Als we over de hei
heenlopen raak ik haar kwijt. Ze wil
een slokje cola van haar
fietser/verzorger wat ik niet in de
gaten had en loop in mijn ritme
verder. Het is erg warm op de hei.
Als we het bos weer inlopen voel ik
dat mijn energie bijna op is, dan
moet ik nog zo’n 4 kilometer. Als de
laatste kilometer staat aangegeven
duurt het nog een eeuwigheid
(gevoelsmatig) voordat ik de finish
zie. Morgen de laatste.
Na afloop hebben we een pasta party
in de kantine van Victoria Boys. We
volgen een paar mannen die zeggen
dat ze de weg weten. Jammer, we
lopen toch verkeerd en alles doet me
al zo’n pijn. Eenmaal aangekomen
moeten we naar boven via een trap.
De mannen die boven staan lachen
me sterkte toe.
De laatste etappe. Het is warm en
iedereen zit in de schaduw te
wachten op het startschot. Ik kom
moeilijk op gang, maar na 5 kilometer heb ik het ritme
te pakken. Ik loop samen met een vrouw. We lopen dan
op een verhard fietspad, in de schaduw door de wind. Ik
probeer hiervan te profiteren en loop lekker door. We
lopen Mariska, van de vorige etappes, voorbij. Op het
punt van de 13 kilometer laat mijn loopmaatje mij gaan
en loop ik alleen verder. Maar het zware stuk komt er
nog aan. Door de open velden van duinen is het erg
warm, ze staan met een extra
waterpost. Op het 16 kilometer
punt krijg ik de klap en baal dat
ik dan niemand meer heb die
met me mee loopt. Af en toe ga
ik wandelen, maar dat doe
eigenlijk nog meer pijn dan
hardlopen. Als ik het laatste
kilometer punt zie loop ik snel
door om te finishen en om een
einde aan deze uitdaging te
maken. Ik ben blij dat ik er ben
en dat geldt waarschijnlijk voor
meerdere deelnemers. Bijna
iedereen loopt op blote voeten
en zoekt een plekje in de
schaduw om uit te rusten.
Na afloop had ik een voldaan
gevoel en verbaasde mij erover
hoe het lichaam zich elke keer
weer hersteld.
Het was een mooie, sportieve
ervaring.
Het was een mooi, sportief,
uitdagend maar ook vermoeiend
weekend. De routes gaan door
een mooie omgeving. Maar als
ze me vragen of ik volgend jaar weer mee doe, moet ik
daar goed over na denken.
Tetsje van Houten
woensdag 21 juli 2010.
Organisatie de Drents-Friese Wold Runners.
De Zomer Marathon
Ook vandaag was het behoorlijk warm 32 graden, dus een
echt zomers loopje.
De slimme lopers liepen zoals gebruikelijk met verstand
en deden het iets kalmer aan vanwege de warmte.
Het parcours bestond uit 6 ronden van 3,49 km met een
aanloop stukje, en ging over licht glooiend terrein met
kleine klimmetjes, over asfalt, schelpen en dan
afwisselend met bospaden door de bossen en langs het
Diepenveen, ook hier heeft zo te zien flinke boskap plaats
gevonden. Je kon daar ook 12 ronden lopen en dan kwam
je uit op een marathon.
Voor de start was er koffie, en onderweg bestond de
verzorging uit water, sportdrank, thee, cola, bouillon,
ontbijtkoek, banaan, sinaasappel, etc.
De start in het bos op de Hondsrug was om 11.00 uur
nabij de Houtvester Jansenweg te Gieten. Mijn tijd van
binnen komst was 2.02.15 uur, en als eerste in mijn
leeftijdsklasse.
Jacob Visser
18