20 SEPTEMBER 2010 JAARGANG 5, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 1 RONDOM VOETBALOUDE MEESTERSOudeMeestersOUDE MEESTERDat wat een keurige verzameling foto's en krantenknipselsis, ter illustratie van de hoogtijdagen van zijn professioneleloopbaan, typeert Henk Wery op een achternamiddagals 'oude troep'. Natuurlijk weet de geboren Amersfoorterbeter. De inwoner van Leusden, die in juni 67 jaar werd,heeft in het uur voorafgaand aan deze terloopse, ietwatnukkige opmerking vol trots verteld over zijn mooistevoetbaljaren, vier decennia terug. Bij HVC in Amersfoort,het Amsterdamse DWS, DOS in Utrecht, het RotterdamseFeyenoord -in die dagen Europa's bolwerk- en tenslotte FCUtrecht.Vitale zestiger kan terugkijken opgeslaagde loopbaan, ook al miste hijHenk Wery, eens eenvleugelspits zonderFoto: Hans VosDoor Hans VosHet plakboek, netjes opgeborgenin een dressoir inde woonkamer, komt naeen dik uur van 'beeldende'anekdotes tevoorschijn. HenkWery opent de verzamelde werkenzodra hij weer in zijn fauteuilzit, en begint opnieuw vanvoren af aan te verhalen. Boeiend,tot en met. Elke foto heefteen verhaal, elk krantenartikeleen toevoegde, zelf geformuleerdealinea. Wery, een vitalezestiger, ademt nog vrijwel dagelijksvoetbal. Dat is duidelijkhoorbaar. Zichtbaar ook. Deoude, afgetrapte leren knikkerin de gang van zijn Leusdensewoning attendeerde de bezoekerdaar al op bij binnenkomst.Hier huist een voetbalman. Eenrasechte.Maar, zo heeft Wery na zijn afzwaaienals broodvoetballer in1976 ontdekt, het leven biedtmeer dan louter actief dan welWant zodra de bal weer rolt inde Eredivisie begint ook zijn seizoen.Wery nadert zijn dertigstejubileumjaar als rapporteur vanDe Telegraaf, het dagblad dat aljaren verantwoordelijk is voorde verkiezing van de 'Voetballervan het jaar'. Wery is een van devaste 'puntentellers'.“Als jochie van vijftien, zestien kwamik op Birkhoven. Ik keek mijn ogen uittussen geslepen HVC’ers.”passief voetbalplezier. Detwaalfvoudige international(goed voor drie Oranje-goals)kan ook zonder de mondialebalsport die hem zoveel levensvreugdebracht. Het 'bewegendebehang' van de zithoek inzijn onderkomen duidt daar op.Geluidsloze televisiebeeldenvan een tennispartij hebben opdeze zomermiddag het effectvan een rustgevend aquarium.Die zijn verre van storend tijdenshet gesprek. Integendeel.Na een vluchtige kijk op het'blauwe oog' dist Wery eennieuwe story op. En biljartendmet oude maatjes in zijn woonplaatsgeschiedt precies hetzelfde.De zomerstop deed hem goed,in het bijzonder zijn verblijf inzijn favoriete vakantieland Tsjechië.,,Lekker wandelen, stadjesbekijken, de cultuur van Praagopsnuiven en een lekker plaatselijkbiertje drinken. Noem hetmaar afkicken van een voetbalseizoen,zo is het eigenlijk wel.",,Het leuke van het rapporterenis dat ik feeling houd met hethedendaagse voetbal en dat ikmet oude bekenden, die ik in destadions tegenkom, kan bomenover vroeger. Dat is voor mijeen heerlijke combinatie", zegtde voormalige rechterspits, geborenin het stadshart vanAmersfoort. ,,Vrij snel na mijncarrière ben ik als rapporteurbegonnen. Natuurlijk was hetaanvankelijk best lastig om spelerscijfertjes te geven voor eenprestaties. Ik ben er langzaamingegroeid. Doordat ik zelf opeen hoog niveau heb gevoetbald,gaat het beoordelen megemakkelijk af."Bij Wery beginnen de 22 spelersbij de aftrap van een Eredivisieduelnooit op nul. ,,Ze hebbenallemaal voor de wedstrijd eenzes te pakken. Ik begin met eenvoldoende, dat zijn de voetballersop Eredivisieniveau ookzichzelf en hun ploeg verplicht.Maar naarmate de wedstrijdvordert, kunnen ze onder de zesduiken of er bovenuit stijgen. Ikzie vrij snel of een speler lekkerin de wedstrijd zit of juist niet.Eist een speler graag de bal opof wil hij deze liever niet voorz'n voeten hebben? Daaraan kanik afleiden hoe het met hem zit."Het allerhoogste cijfer, een tien,heeft Wery zelden of nooit opzijn rapportlijsten ingevuld. ,,Ikgeloof dat ik dat maar één oftwee keer heb gedaan. In elkgeval voor Feyenoorder GastonTaument, die als rechterspitseen grandioze wedstrijd tegenAjax speelde in De Kuip. Hijwas ongrijpbaar en scoorde ookeen keer. Feyenoord won dieklassieker met 2-0." Op die bewustemiddag, 17 november1991, werd Wery door despeelse Taument herinnerd aanzijn eigen glorietijd als succesrijke,krachtige vleugelspits inhet shirt van Feyenoord.Met de Rotterdamse club wonhij in de jaren 1968 - 1974 alledenkbare hoofdprijzen. Delandstitel, de KNVBbeker, deEuropacup 1 (huidige ChampionsLeague), de Wereldbekervoor clubteams en de UEFACup(huidige Europa League) staanin hoofdletters vermeld op hetpalmares van de van origineAmersfoorter. Meer nog danzijn plakboeken bevat zijn geheugenalle mooie herinneringenaan de vele piekmomenten.Hij werd meer dan eens uitgeroepentot de beste buitenspelervan Nederland. Wie had datooit kunnen denken, toen hijzich op de leeftijd van een pupilaanmeldde bij AmersfoortseBoys? ,,Een straatratje was ik,dat altijd bezig was met voetbal."Nadrukkelijk typeert hij zijnUtrechtse DOS-tijd als diens belangrijksteleerschool in hetprofvoetbal. ,,Daar is het voormij echt begonnen. Daar heb ikeen heel goede periode gehad.Ik ben in die periode getrouwd,er kwam meer rust in mijnleven, het onstuimige verdween,ik was niet langer eentwijfelaartje." Maar Wery laatzeker niet onvermeld dat hij alstemperamentvolle tiener ookveel heeft opgestoken van deperiode daarvóór: als piepjongegast bij HVC in Amersfoort bijvoorbeeld.,,Als jochie van vijftien, zestienkwam ik op Birkhoven. Ik keekmijn ogen uit tussen geslepenHVC'ers als Bertus van de Biezenbus,keeper Henk Brits, deSpakenburgse spits Wout Heinen,Rudi Maas, Bennie Marcus.Ik was hun Benjamin. Zo ben ikal die jaren ook behandeld. Vertroeteldwerd ik, maar ik werdook op mijn nummer gezet. Dathoorde erbij, had ik ook nodig",verhaalt Wery. Op zijn netvliesstaat nog immer de repeterendestoet mensen die in het Soesterkwartier,het directe achterlandvan HVC, op wedstrijddagen inbeweging kwam. ,,Hele drommengingen te voet naar dat stadionnetje,zeven- totachtduizend supporters elke“Een straatratje was ik, dat altijd bezigwas met voetbal.”thuiswedstrijd weer. Dat kan ikme nog heel goed herinneren."Na Birkhoven werd het Olympischstadion Wery's tijdelijkevoetbaltempel. Hoewel hij helemaalniet overweg kon met deEngelse coach Lesley Talbot(,,Wat een schreeuwlelijk, dieman") sloeg hij met de Amsterdamse'Lieverdjes' van DWSwel hij een unieke dubbelslag.De DWS'ers kroonden zich metWery aan het front tot kampioenvan de Eerste divisie enwerden als promovendus in hetdaaropvolgende seizoen kampioenvan de Eredivisie. ,,Zoietsuitzonderlijks zal wel nooitmeer gebeuren, denk ik. Hoe-
RONDOM VOETBALspeeltijd op een WKprimaminpuntenHENK WERY SEPTEMBER 2010 JAARGANG 5, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 121Veel succes had Wery dankzijhet telegram van Van der LindenMet hele generaties voetballers groeide Henk Wery op. Op straat in Amersfoort, tot in De Kuipvan Rotterdam. De Amersfoorter noemt met name één speler die van beslissende betekenis isgeweest voor de ontwikkeling van straatvoetballer, tot kampioen en international. ,,Ik ben vooralveel dank verschuldigd aan spits Tonny van der Linden, de absolute vedette van DOS. Tegenhem keek ik enorm op. Ik had wat met hem. Van hem heb ik enorm veel geleerd. Hij zat in zijnnadagen, ik stond nog maar aan het begin van mijn loopbaan. Ik had een heel fijne voetbalbandmet hem, in het veld. Hij gaf me zoveel tips. Ook als mens heb ik hem als heel prettig ervaren."Het onderlinge respect was groot, zo blijkt uit een plakboek van Wery. Op de dag van diens debuutin het Nederlands elftal, 29 november 1967, ontving de DOS-aanvaller een telegram vanzijn ploegmakker. Van der Linden had dat laten bezorgen op het KNVB-centrum in Zeist, waarWery zich met Oranje voorbereidde op de interland tegen de Sovjet-Unie. ,,Veel succes, Ton vander Linden", zo luidde de tekst van het telegram. En veel succes had Wery: hij scoorde tweemaalin het met 3-1 gewonnen duel.Naam: Henk WeryGeboortedatum: 10 juni 1943Geboorteplaats: AmersfoortWoonplaats: LeusdenClubs als amateurvoetballer:Amersfoortse Boys, HVC (Amersfoort),<strong>VOP</strong> (Amersfoort) en DSZ (Boven-Leeuwen).Clubs als profvoetballer:HVC (Amersfoort), DWS (Amsterdam),DOS (Utrecht), Feyenoord (Rotterdam)en FC Utrecht.Aantal Eredivisiewedstrijden: 357Aantal Eredivisiedoelpunten: 111Aantal interlands: 12Debuut als international:op 29 november 1967 tegen deSovjet-Unie in Rotterdam (3-1).Aantal doelpunten alsinternational:3 (waaronder 2 in zijndebuutwedstrijd in Oranje)wel, zeg nooit nooit in het voetbal."In de aanloop naar het WK van1974, dat voor het Nederlandselftal zo memorabel zou eindigen,sloeg het noodlot toe voorde gedreven Wery. Een zwareliesblessure trof hem op het momentdat de Oranje-selectiedoor 'generaal' Rinus Michelsin de steigers werd gezet. De'oude Wery' werd hij nadiennooit meer, hoezeer hij ook volovergave sleutelde aan eencomeback. ,,Dat heb ik altijdheel erg gevonden, vooral hetmissen van dat WK. Dat toernooihad de bekroning moetenworden. Als ik er in Duitslandfit bij was geweest, dan warenwe in 1974 daadwerkelijk wereldkampioengeworden, haha.Nee, dat is maar gekheid hoor."Op zijn top had Wery vele wapens.,,Ik had van alles wel wat,tweebenig als ik was. Bij DOSwas ik linksbuiten, bij Feyenoordrechtsbuiten. Dat heb ikaangeleerd. Uren trainingsarbeidheb ik er ingestoken om deschotkracht in beide benen teontwikkelen. Daar heb ik zo'nprofijt van gehad. En mijnteams dus ook, net als van scorendvermogen. Ik zit in de clubvan boven de 100 Eredivisiedoelpunten."In het seizoen 1965-1966 wasWery als DOS-aanvaller goedvoor de productie van negentiengoals, een aantal dat hemde derde plaats op de topscorerslijstopleverde. Nooit eindigdehij zo hoog onder deéchte goaltjesdieven. ,,Dat wasextra opmerkelijk omdat ik metDOS tegen degradatie speelde.Ik scoorde uit afstandsschoten,kon goed koppen dankzij mijnsprongkracht en ik nam veel penalty's.Eigenlijk had ik helemaalgeen minpunten, haha.''Zijn laatste twee seizoenen sleethij in Utrecht, waar zijn oudeclub DOS met Elinkwijk enVelox was opgegaan in de FC.,,Omdat ik aan mijn eersteUtrechtse periode veel te dankenheb gehad. Ik ben er Nederlandsinternational gewordenen dwong de interesse van Feyenoordaf, wat toen een groteclub in Europa was. DankzijDOS ben ik als voetballer verderopgekomen, daar waar ikwilde eindigen: op topniveau.''Henk Wery is opgeroepen voor het Nederlands elftalen werkt op het KNVB-centrum in Zeist een training afonder leiding van bondscoach Georg Kessler. HenkWery staat tweede van links. Uiterst links luistert HenkHouwaart naar de aanwijzingen. Rechts van HenkWery staan Piet de Zoete (midden) en Wim Jansen.Henk Wery als aanvaller van DOS in het seizoen1967-1968. Tegenstander in Stadion Galgenwaardis ADO. Keeper Ton Thie probeert de lob te keren.