Zoogdieren, het beschermen waard - Zoogdierwinkel

ZOOGDIER 2002 13 (2)lang goed en zitten die mensen danogenschijnlijk voor niets aan boord. Eenconstant netwerk van waarnemers opeen groot aantal boten tijdens het helevangseizoen is erg kostbaar en moeilijkte verwezenlijken, maar het moet wel.Morizur et al. (1999) geven een overzichtvan de vele onbeantwoorde vragen.Hun onderzoek omvat verscrullendetypen trawlvisserij in Franse, Engelseen Ierse wateren. Het werd belemmerddoor gebrek aan medewerking vanenkele vissersvloten en -havens en degepubliceerde gegevens zijn nog zeeronvolledig. Een massale bijvangst zoalsin de Golf van Biscaye hebben zij nietmeegemaakt. Zij hebben niet kunnenaantonen bij welk. type visserij ditgebeurt en of men zoiets kan zien aankomenen voorkómen.Een waarnemer aan boord van zo'ntrawler heeft geen gemakkelijke taak..De netten hangen onder water, op groteafstand achter de schepen. Men moetdag en nacht in touw zijn: één waarnemerper schip is dus nauwelijks voldoende.Wat zijn de omstandighedenwaaronder men bijvangst krijgt? In welktype water gebeurt het? Waarop foeragerende dolfijnen? Waar komen ze op afen wat doen ze precies bij de netten?Gaat het ze om vis die door de nettenwordt opgejaagd of om vis die overboordwordt gegooid? (Bij elke visserijwordt een groot deel van de vangst nietgebruikt en weggegooid: de "discard";dat is een probleem op zichzelf). Komenbijvangsten 's nachts vaker voor danoverdag? Daarvoor zijn aanwijzingen,maar 's nachts zie je al helemaal niet water ver van het schip gebeurt. Wordt debijvangst beïnvloed door het type net,de vorm en grootte van de netopening,de diepte waarop de netten hangen, deafstand tot de bodem, het percentagevan de waterkolom dat ze afsluiten, deduur van de baal en de snelheid waarmeeen wijze waarop de netten wordengesloten en binnengehaald? Enzovoorts.Tenslotte moet men iets wetenover de samenstelling van de bijvangst:van wel.ke sexe en leeftijdklassen zijn degevangen dolfijnen en wat hebben zegegeten? Je moet dus een aantal dierenvoor nader onderzoek kunnen meenemen.Wat kunnen we doen?Stel dat we die vragen grotendeels kunnenbeantwoorden: dan moeten er aanbevelingenkomen en maatregelen wordengenomen. Op grond van allerleiverdragen zijn de EU-landen daartoeverplicht: daarover bestaat geen onduidelijkheid.Maar uitvoering van die verdragenis andere koek. Beperkingen aande visserij liggen buitengewoon gevoelig.Moet men sommige typen visserijverbieden, althans in bepaalde gebiedenof bepaalde tijden van het jaar? Moetmen ophouden met vangen wanneer erdolfijnen in de buurt zijn? Niet IS nachtsvissen? De "discard" aan boord houdentot de netten zijn binnengehaald? Zijner andere aanpassingen nodig aan nettenof vismethoden? Wat men ookbedenkt: elke maatregel leidt waarschijnlijktot vangstvermindering, kostenverhogingen daardoor tot grote problemenmet de visserij. Al met al valt tevrezen dat deze narigheid nog jarenlangzal doorgaan.De gewone dolfijn is de talrijkste soortin de wateren van Zuidwest-Europa.Hoe groot de aantallen bijvangsten inFrankrijk en Engeland ook zjjn, de populatiein de Golf van Biscaye en aangrenzendewateren lijkt nog Diet ingevaar. Maar dat is dan een geluk bij eenongeluk en dat kan snel veranderen.Bretagne: een natuurlijk dramaWe blijven nog even in Frankrijk. Ietsheel anders deed zich voor op 18 februaribij Pleubian, aan de noordkust vanBretagne. Hier raakte een groep gewonedolfijnen in moeilijkheden. Ze warenbij boog water de kanaaltjes tussen oesterbeddenbinnengezwonunen, waarschijnlijktijdens het foerageren. Zemoeten door afgaand tij zijn verrast enGewone dolfijnen, Golf van Biscaye, januari 2002.Een aantal karkassen is bij elkaar geschoven; ze zijnin staat van ontbinding. Foto: CRMM, La Rochel/e.19