Tienerseks; vormen van instrumentele seks onder tieners - WODC

50In hoeverre voldoet het huidige aanbod van voorlichting, hulpverlening en contacten met politie enjustitie aan de behoeften van deze jongeren? Indien nodig: hoe kan adequate afstemming op hunbehoeften gerealiseerd worden?Risicomeiden = minderjarige meisjes met risicovolle contacten, die een verhoogd risico lopen om inde prostitutie terecht te komen.DesignKwalitatief pilot-onderzoek.Steekproef− 10 respondenten, allen benaderd via hulpverleningsorganisaties (Asja, Scharlakenkoord, PrettyWoman). Leeftijd tussen 19 en 28 jaar (wel als minderjarige werkzaam (geweest) in prostitutie).Zes van Nederlandse afkomst, twee van Marokkaanse afkomst, een van Indische afkomst en eenvan Nederlands-Arubaanse afkomst. Allen opgegroeid in Nederland;− Negen meiden hebben een middelbare opleiding. Zes hiervan zijn doorgegaan met studeren (eenuniversitair, een HBO, vier MBO). De andere vier zijn werkende of werkzoekende;− Bijna alle respondenten hebben als kind te maken gehad met een problematische gezinssituatie,waarin emotionele verwaarlozing centraal stond;− Zes respondenten hebben in de prostitutie gewerkt. Drie hiervan gedwongen, andere drie‘vrijwillig’. De overige vier meiden behoren tot de risicogroep: hadden nauwe contacten in hetprostitutiemilieu.LandNederland.Methode van dataverzameling en verwerkingHalf gestructureerde interviews.ResultatenAlle respondenten hebben het gevoel min of meer gedwongen in de prostitutie terecht te zijngekomen. Sommigen duidelijk omdat zij door anderen gedwongen zijn. Anderen hebben wel eeneigen keuze hiervoor gemaakt, maar hebben (achteraf) het gevoel dat zij door de omstandighedengedwongen zijn.Respondenten zijn van mening dat adequate hulpverlening hen kan beschermen tegen prostitutie endat het hen helpt om de stap uit de prostitutie te zetten en er ook uit te blijven. Hulpverlening is dusnoodzakelijk. Een aantal voorwaarden worden genoemd (zie rapportage). Respondenten hebben eengebrek aan voorlichting ervaren. Voorlichting alleen is niet voldoende, maar moet gecombineerdwerden met hulpverlening: gesprekken om zelfvertrouwen te versterken en het bespreekbaar makenvan risicofactoren. Over contacten met de politie zijn de meningen verdeeld. De meiden hebben sterkde behoefte om aangifte van misbruikers te doen. Hierbij ervaren zij echter moeilijkheden als gebrekaan bewijsmateriaal, onvoldoende steun, begrip en bescherming vanuit de politie. De politie zou hiermeer mogelijkheden in moeten bieden.Aanbevelingen die gedaan worden:− Tijdig aanbieden van hulpverlening;− Meer opvang en hulpverlenersmogelijkheden, specifiek voor de doelgroep;