Der Bauernhof um 1870 Heinrich Stolte - Plattdeutsch ...

Sunnenkuind, Sunnenkuind, mak doe bunten Flüögel up und soegg duin´n Far un
Mömme, dat´t muaren wir geot Wiar wert.
Slop min Kinnken, ik woege di;
hedd ik en Stöcksken, dann sloög ik di;
dai di dat woe, dat jammre mi.
Slop min Kinnken, ik woege di.
1. Siuse Kinnken siuse; Kättken segg ik miuse.
Kättken, dat well fleidig suin, Kinnken, dat mott stille suin.
Siuse Kinnken siuse.
2. Siuse Kinnken siuse, Kinnken, dat es iuse;
Wör dat iuse Kinnken nich, sloep´t int iuser Woegen nich.
3. Hair Kinnken hair, dat Pöttken breckt dat Air.
Wör dat Kinnken stille wiesen, wör dat Pöttken hoele bliewen.
4. Slop Kinnken slop, do biuden goet en Schop;
dat oene swatt, dat anner witt, dat swadde iuse Kinnken bitt.
Poedersieljen Suppenkriut, wässt in iusen Goren. Iuse Wuisken es doe Briut, sall
nich lange woren; es sau wacker un sau fuin, muaren sall doe Hochtuit suin.
1. Hänsken uppen Tiune satt un flicke sik en Scheo. Do kamm sonn wacker
Miaken, dat kaik sau nuipe teo.
2. Miaken, wenn diu fruiggen wullt, dann fruigge diu met mui; ik häww en blanken
Daler, den giewe ik dann dui.
3. Hans, deo et nich, Hans, deo et nich, et hät en schoewen Feot. Loegg Salbm up,
loegg Salbm up, dann wert doe Feot wir geot.
Äppelken Päppelken Piepermius kamm fannachte in iuse Hius; woll en Stiuden
stialen, kraig en doe Bäcker bui doe Kialen; sedd en uppe Klinken, feng hoe an teo
drinken; heng en uppe Büönen, feng hoe an teo stüönen; heng en anne Boöken,
feng hoe an teo floöken; heng en innen Saut, kraig hoe graude Naut; smait en
anne Suit, was en wir kwuit.
Seose Matreose loep iawer den Damm, hadde män oenen Strump Hiaseken an,
oenen Strump Huasen un oenen Klappscheo; Seose Matreose, wo wullt diu
henteo? Ik will no min´n Grautfar sin´n Hiuse henteo; do slachtet se´n Swuin; do
drinket se Wuin; do woll ik sau gern met buie suin.
Ik will di Lüögen loegen: Ik sog den Ossen floegen, ik sog doe Kraiggen maiggen,
ik sog doe Rawen grawen, ik sog doe Diuwen achtern Foör Holle schiuwen.
Sünne Madden es en hielgen Mann, doe us wat fertellen kann fan Appeln un fan
Buirn, Nüöde got for Muirn. Klipp klapp Reosenblatt, geoe Fruwwe giewt us wat;
lod´t us nich to lange ston, wui müöd´t no´n Huüsken wuidergon, fan huir bet no
Mönster; Mönster es ne graude Statt, do giewt us olle Luüe wat. Klipp klapp
Rosenblatt, geoe Fruwwe giewt us wat.
49