Essay-passend-onderwijs

46• Installeer een Kafkaknop waar iedereen die last heeft van bureaucratieop kan duwen en zijn/haar verhaal kwijt kan. Zo verlaag je dedrempel om met suggesties voor verbetering te komen.• Maak jaarlijks een grote schoonmaak van ongebruikte regels of regelsdie onnodig belemmerend werken. Dit is het moment om samenmet leraren, ouders en leerlingen alle klachten op een rijtje te zettenen te kijken wat de klachten zeggen over de inrichting van het systeem.Wat niet gebruikt wordt, kun je missen en wat te veel wrijvingoplevert, dien je aan te passen.Citaat leraar voortgezet speciaal onderwijs: “Voorheen waren hetde orthopedagoog, remedial teacher en intern begeleider die hethandelingsplan dicteerden. Van bovenaf, vanuit de professionalgezien. Maar we liepen daarin vast. Het werkte niet voor elk kind.Bij het individuele plan staat het kind veel meer centraal: het OPPis nu veel meer een levend document, waar iedereen die betrokkenis bij het kind bij kan. Het is minder een ‘dossier’. De leraarheeft meer ruimte om te bewegen, om bij te sturen.”8.3 Leren van klachten: wat zien we terugin ondersteuningsplannen?De Kafkabrigade heeft zestien ondersteuningsplannen van samenwerkingsverbandennagelezen op wat er gezegd wordt over het leren vanklachten. Daarbij zijn zeven thema’s onderscheiden:● Communicatie● Betrokkenheid● Geschillenregeling● Klachtenprocedure● Leren van klachten in de praktijk● Interne afstemming● Externe afstemmingDe resultaten van dit onderzoek staan in onderstaande tabel per themabenoemd:Interne afstemmingAlle samenwerkingsverbanden zoeken structurele samenwerking met scholenen hebben in het ondersteuningsplan ook uitgewerkt hoe ze dit vormgeven.Voor interne samenwerking op een lager bestuurlijk niveau, bijvoorbeeldvoor intern begeleiders of zorgcoördinatoren, zijn in ongeveer de helftvan de samenwerkingsverbanden voorzieningen ingericht.Leren van klachten en de praktijkIn vrijwel alle gevallen wordt aandacht gegeven aan het lerende vermogenvan de organisatie. Ook het monitoren van kwaliteit en het evalueren vanbeleid wordt vaak genoemd. In minder dan de helft van de samenwerkingsverbandenwordt echter ook ruimte gecreëerd voor het experimenteren metnieuwe inzichten, bijvoorbeeld met pilots in samenwerking met gemeenten.GeschillenregelingDe meeste samenwerkingsverbanden hebben in het ondersteuningsplan eenvorm van alternatieve geschillenbeslechting opgenomen. Vijf van de gescandesamenwerkingsverbanden hebben dat niet. Als er een geschil is tussenouders en school/samenwerkingsverband, kan het samenwerkingsverbandIn de meeste gevallen een bemiddelaar aanstellen. In een enkel geval zijner ook bemiddelingsmogelijkheden voor conflicten op bestuursniveau, voortussen scholen onderling of tussen school en samenwerkingsverband.CommunicatieDe aandacht voor communicatie is wisselend. Het belang om docenten tevoorzien van specifieke informatie wordt vaak niet duidelijk gemaakt. Ookwordt er vaak geen overzicht gegeven van de verantwoordelijkheden diede verschillende betrokkenen hebben. Wel wordt in veel gevallen duidelijkgemaakt hoe nieuwe inzichten naar scholen verspreid kunnen worden, bijvoorbeelddoor nieuwsbrieven of bijeenkomsten.KlachtenprocedureSamenwerkingsverbanden hebben over het algemeen wel een klachtenprocedure.Het belang van actief op zoek naar feedback of klachten wordt daarentegennauwelijks genoemd. Ook is uit vrijwel geen enkel plan op te makendat er een verbinding wordt gelegd tussen klachtenregelingen op scholen endie van het samenwerkingsverband. Het risico bestaat dat klachten over dewerkzaamheden van het samenwerkingsverband daardoor bij scholen blijvenhangen.47