Untitled

BRIEF XXIII. UIT NICOLOSI. U5drie oneen (omtrent anderhalve guinie) niet langerwederftaan kon, het aannam, om 'er ons tebrengen.Nicolofi moet, naar mijne gedagten, bij elkezwaare uitbarsting van den JEtna, of met lavaoverltroomd, of onder een hagelbui van fintelsenz. begraven, worden. Het ligt op dat gedeeltevan den berg, waar op alles, door de herhaaldeverwoestingen van den Volkaan, is weggevaagd,en waar het oog niets dan akelige asch ontmoet.Naa dat wij bedden voor ons befproken hadden iuhet klooster, waar in ik heden zit te fchrijven, endat, noch hooger dan liet dorp liggende, uit hoofdevan de nabijheid des gevaars, waarfchijnlijk daargebouwd is, om tot een Memento mori (gedenkte flerven) voor de Broederfchap te dienen, begavenwij ons, des morgens ten zeven uuren, vanNicolojl op weg. Omtrent vier mijlen gereisd hebbendedoor deeze naare ftieeken, omringd vaneene menigte heuvelen, door de uitbarstingen aldaargevormd, kwamen wij aan een boschje vande fijnfie Eik, Beuken en Dennen, die ik ooit zag,en zelfs hier ontmoetten wij bewooners, die hunellendig onderhoud zoeken, in het laagere Gewestvan brandhout cn houtskool te voorzien. Zij woonen,wel is waar, in een der fchoonfte Woudoorden, die men zich kan verbeelden: maar datonmiddelijk onder den Volkaan ligt: fchoon zijechter geen erg altoos hebben in 't gevaar, dat zijIII. DEEL. K loo