binnenlands bestuur

ACHTERGROND | INTERVIEWHet klinkt te mooi om waar te zijn. Jeugdzorgzonder wachtlijsten, maar met tevreden ouders enook nog 30 procent goedkoper. De Opvoedpoli zegthet te leveren. Een gesprek met oprichter Linda Bijl.SASKIA BUITELAARJeugdzorg zonderwachtlijstenIn een sfeervol pand, hartje Amsterdam,houdt directeur Linda Bijl vande Opvoedpoli kantoor. Hier opendein 2008 de eerste Opvoedpoli, detoen nieuwe maatschappelijke jeugdzorg/ggz-organisatie.Vorige maandging in Utrecht de zesde Opvoedpoliopen en later dit jaar volgen er nogvier. ‘Heel bewust kiezen we voorkleine panden middenin de stad,laagdrempelig’, zegt directeur Bijl.‘Er werken maximaal veertig mensen.Als de club groter wordt, openenwe een nieuwe Opvoedpoli. Eris hier geen wachtkamer, geen onderscheidtussen cliënten, medewerkersen bezoekers. We maken het zoaangenaam mogelijk, het is al moeilijkgenoeg om over die drempel testappen.’De Bureaus Jeugdzorg zijn in2005 juist op provinciaal niveauingericht. Waarom kiest deOpvoedpoli voor kleinschalig?‘Dat is veel effectiever. Van die veertigmedewerkers, of dertig fte, is ereen manager en een ondersteuner.Alle overige medewerkers zijn hulpverleners.Er is geen vergadercultuuren we gaan niet naar congressen of‘WIJWILLENGEENSUBSIDIE’convenantenoverleg. Iedereen hier isbezig met de gezinnen.’De Opvoedpoli werkt beter dan detraditionele jeugdzorg, zeggen jullie.Wat mankeert daaraan?‘Jeugdzorg is veel te complex. De BureausJeugdzorg die het voorportaalzijn, de jeugd-ggz voor psychischeproblemen, het preventieve jeugdbeleidvan gemeenten, de onderwijszorgen het speciaal onderwijs, dejeugdgezondheidszorg bij de consultatiebureausen de justitiële sectormet jeugdbescherming en jeugdreclassering.Elke sector heeft zijn eigeninstellingen en financieringswijze.Zelfs voor professionals in dejeugdzorg is het enorm ingewikkeld,laat staat voor ouders. Het is voorhen totaal onduidelijk waar ze methun vraag terecht moeten en waaromze van de een naar de anderworden doorgestuurd en elke keermoeten wachten.’Wat doen jullie anders?‘Wij zijn helemaal opnieuw begonnen,los van het systeem met schotten.Wij zijn het kastje én de muur, devoor- en de achterdeur. We hoevenniemand door te verwijzen voor poliklinischehulp, want we hebben veelexpertise in huis: psychologen, psychiaters,orthopedagogen, maatschappelijkwerkers, speltherapeuten,logopedisten en gezinstherapeuten.Wat we niet hebben, huren we in bijvaste freelancers die werken volgensons concept en onze kwaliteitseisen.’Wat is jullie visie op jeugdzorg?‘Onze visie is dat je moet werkenvanuit de vraag van ouders en kind.Dus niet vanuit de opdracht van desubsidiegever, die verlangt dat instellingX product Y aanbiedt. Dan kunje geen maatwerk leveren. Daaromwillen wij geen subsidie. Ouders betalenzelf via hun zorgverzekeraar enscholen kopen onze diensten in, wijwerken dus op prestatiebasis.Wij zien de ouders als onze primairecliënten. Ook dat is een verschil metde traditionele jeugdzorg. Wij gaanaltijd samen met de ouders aan hetwerk. Zij zijn verantwoordelijk voorhun kind en meestal zijn problemenvan een kind gerelateerd aan problemenin het gezin. Meteen helpenhoort ook bij onze visie. Als een ouderhulp zoekt, heeft hij daar al een half30 10 juni 2011 | Binnenlands Bestuur