NMDC - ROOT of content - Wageningen UR

Het uitvoeren van metingen voor het valideren van modellen draagt sterk bij aan de acceptatie ervan. Hetuitvoeren van metingen wordt als belangrijker gezien dan een herhaling van modelruns met meer detail ofandere parameters.OnzekerhedenProces-response modellen (of modelketens) worden gebruikt om ontwikkelingen in te schatten, om het effectvan maatregelen door te rekenen en om besluiten te nemen. Zo’n model geeft altijd een antwoord op de vraag‘wat gebeurd er als ….’. Indien we uitspraken willen doen met een model(keten) is het belangrijk om eenindicatie te hebben in hoeverre de uitspraak de (toekomstige) werkelijkheid benadert, anders gezegd, hoe verkan een modelresultaat ernaast zitten. Het is daarom van belang om inzicht te hebben in de onzekerheden vanmodeluitkomsten.Via een modelketen werken verschillende bronnen van onzekerheid door tot in het uiteindelijke resultaat. Derelatie tussen de onzekerheid in deze bronnen en in de modeluitkomst kan in principe via onzekerheidsanalysekwantitatief worden gemaakt. De modelketen is een vereenvoudigde weergave van de werkelijkheid, waarinniet alle processen beschreven worden. Onzekerheden als gevolg van het verwaarlozen van processen wordenniet via de modelketen gekwantificeerd. In de NMDC-studie zijn macro-economische, politieke endemografische veranderingen niet in beschouwing genomen en de onzekerheden omtrent de ontwikkelingen indeze domeinen komen dan ook niet terug in de gekwantificeerde onzekerheid van de voorspellingen.Er zijn verschillende fasen in de modellering waar onzekerheid een rol speelt. De eerste fase is demodelbouw/kalibratie. Essentieel hierbij is dat we de modelberekening kunnen confronteren metwaarnemingen en daarmee een bestaande situatie zo goed mogelijk willen beschrijven. Hebben we eenmaaleen model, dan kan het model in de tweede fase gebruikt worden voor projecties en scenario’s. Het modelbeschrijft dan een (nog) niet bestaande situatie en kan dus ook niet worden geconfronteerd met werkelijkewaarnemingen. In beide fasen zijn vele bronnen van onzekerheid te onderkennen. Voor een enkelvoudig modelkunnen we bijvoorbeeld modelconcept, input en parameter-onzekerheden onderscheiden. Bij een combinatievan meerdere modellen kan er ook onzekerheid ontstaan door conversie van het ene model naar het andere,bijvoorbeeld als gevolg van schaaleffecten, de zgn. conversie-onzekerheden.Ten aanzien van onzekerheden is binnen deze studie specifiek gekeken naar de toepasbaarheid van de PBLLeidraad ‘Omgaan met onzekerheden’ als hulpmiddel om op een gestructureerde manier onzekerheden inbeeld te brengen. Bij de stakeholderanalyse is ook gevraagd hoe belanghebbenden aankeken tegen hetgebruik van modellen om onzekerheden ten aanzien van klimaatverandering in beeld te brengen, of ervoldoende aansluiting was vanuit de bestaande modellen op hun informatiebehoefte en hoe die aansluitingverbeterd kon worden. Uiteindelijk zijn onzekerheden in beeld gebracht door per model stil te staan bij: deinterne modelparameter onzekerheid, de invoer onzekerheid, modelconcept onzekerheid, kalibratie, validatie,gevoeligheidsanalyse en bruikbaarheid in relatie tot gebruiksvragen.Alterra-rapport 2443 9