NMDC - ROOT of content - Wageningen UR

7 Bijdrage project aan NMDCAlgemeenIn beide cases van het project ‘Walcheren’ en ‘Baakse Beek’ zijn diverse recent ontwikkelde modellen vanverschillende deelnemende instituten in een keten geplaatst en doorgerekend om inzicht te genereren in de teverwachten ontwikkelingen in de komende 50 jaar. Daarbij ging het vooral om mogelijke veranderingen inhydrologie (grondwaterstanden, kwelfluxen), gewasopbrengst, natuurontwikkeling en zoetwatervoorraad.Speciale aandacht in dit project was gericht op de (doorwerking van) onzekerheden in de modelketen, en derelatie met het regionale gebiedsproces.Elk deelnemend instituut is expert op een deelgebied van de modelketen. In beide cases zijn de deelmodellenzo goed mogelijk afgestemd op de gehele keten De modellen die de verschillende instituten gebruiken zijngeoptimaliseerd voor het betreffende deelgebied. Dit uit zich bijvoorbeeld in de manier waarop de modellenomgaan met ruimtelijke en temporele schalen. Een model in een modelketen heeft enerzijds invoer nodig vanandere modellen uit de keten, en anderzijds is de uitvoer van het model weer invoer van het volgende model. Insommige gevallen bestaat er een wederzijdse koppeling. Zo levert in de case Walcheren het Zoet-Zoutgrondwatermodel de onderrandvoorwaarde voor het onverzadigde zone model SWAP met het daaraangekoppelde gewasopbrengstmodel WOFOST, en omgekeerd levert SWAP-WOFOST de invoer voor debovenrand (nl. de grondwateraanvulling) van het grondwatermodel. In de case Baakse Beek is hetgewasgroeimodel WOFOST via MetaSWAP volledig geïntegreerd in het grondwatermodel AMIGO. Daarmeewordt rekening gehouden met de terugkoppelingen die er zijn tussen gewasgroei, verdamping engrondwateraanvulling.Er is zoveel mogelijk aangesloten bij de modellijn van het Nederlands Hydrologisch Instrumentarium (NHI). Ditmaakt dat de gedane inspanningen waardevolle informatie en ervaring levert voor de verdere ontwikkelingenvan het NHI (Hoogewoud et al., 2011).Informatieoverdracht en ketenoptimalisatieTijdens het project bleek veel tijd en inzet nodig te zijn om de overdracht van invoer en uitvoer tussen deverschillende modellen (instituten) efficiënt te laten verlopen. Niet alleen wat betreft uitwisselingsformat, maarvooral ook wat betreft ruimtelijke en temporele schalen. Voor een ideale modelketen zou de hele ketengeoptimaliseerd moeten worden in plaats van elk model afzonderlijk. Optimalisatie betekent in dit geval dat demodelketen zo ingericht wordt (wat betreft schematisatie, ruimte en tijdschalen enz.) dat er geen informatieen detail verloren gaat bij de overdracht tussen de modellen. De winst van dit project is dat de partners tot opdetailniveau inzicht hebben gekregen in de verschillen in modelopzet en de problemen bij de overdracht vaninformatie van het ene naar het andere model. Er is in het project daadwerkelijk een uitwisseling tot standgebracht, met onder andere afspraken over dataformats. Met de deelresultaten en opgedane ervaringen kan involgende samenwerkingen gerichte verbeterpunten worden aangebracht om de modelketen als geheel teoptimaliseren. Er wordt vooral gedacht aan het verder ontwikkelen van de gewasgroeimodule (valideren,uitwerken voor meer gewassen). Daarnaast houdt de effectmodule voor natuur nog geen rekening metterugkoppelingen tussen vegetatiegroei, verdamping en grondwateraanvulling.Het NMDC zou een rol kunnen spelen in het structureren en optimaliseren van modelketen, zodat er eengestructureerd integraal modelinstrumentarium beschikbaar komt voor regionale gebiedsprocessen. Het isechter nog een open vraag of het mogelijk is om een generieke oplossing voor dit probleem te ontwikkelen, ofdat het per case maatwerk moet zijn (flexibele opzet modelketen). Wellicht is het meest praktisch om binnenNMDC een informatiesysteem te hebben waar voor de cases (niet alleen de twee binnen dit project)beschreven is op welke manier de informatieoverdracht is aangepakt en wat hierbij de kritischeAlterra-rapport 2443 49