Rapport Klachten Commissie - Centrum voor gelijkheid van kansen ...

Tot op heden heeft geen enkele uitgeprocedeerde klager een beroep aangetekend bij deRaad van State. Het technisch karakter, de kosten en de traagheid van de procedure zijnwellicht de hindernissen die een vreemdeling tegenhouden, wetende dat hij van de enedag op de andere verwijderd of gerepatrieerd kan worden.4. BESLUITENIn antwoord op parlementaire vragen over de werking van de Klachtencommissieverklaarde Minister Dewael op 16 november 2006: «Het verbaast mij dat die commissiezo weinig klachten krijgt.» 32Waarbij we tot de eerste vaststelling komen, die onze aandacht verdient: op datum van 31augustus 2007, na iets meer dan drie en een half jaar werking van de Commissie en haarpermanent secretariaat, waren er 157 klachten ingediend door vreemdelingen die in éénvan de gesloten centra van het Rijk verbleven. Tijdens diezelfde periode waren er zowat30.000 personen opgesloten.De tweede vaststelling die ons van betekenis lijkt, is het buitengewoon lage percentagevan beslissingen die de gedetineerden in een gesloten centrum gelijk geven: op 148klachten waarvan het Centrum de afloop kent, werden er 65 onontvankelijk verklaard en3 ervan werden afgewezen door het permanent secretariaat. Slechts 80 klachten werdendus als ontvankelijk beschouwd. Van die 80 klachten werden er 37 afgesloten als gevolgvan de minnelijke schikking die geregeld werd door het permanent secretariaat. Bij deCommissie zelf werden slechts 43 klachten aanhangig gemaakt. Tot nu werden slechts 6klachten die door gedetineerden in een gesloten centrum werden ingediend geheel ofgedeeltelijk gegrond verklaard.De derde opmerkelijke vaststelling is die van het eerder onbeduidend karakter van de zesklachten waarbij de Commissie een gedetineerde vreemdeling op z’n minst gedeeltelijkgelijk heeft gegeven: ze hadden betrekking op het in beslag nemen van persoonlijkevoorwerpen en op de kwaliteit van de voeding. Geen enkele van de vele klachten over hetgedrag van het personeel is ooit gegrond verklaard. Sommige werden onontvankelijkverklaard, andere afgewezen – sommige omwille van het feit dat de klager inmiddelsverwijderd of vrijgelaten was –, andere tenslotte – de meerderheid – werden afgesloteningevolge de afloop van een procedure van minnelijke schikking. Wat op z‘n minstaangeeft dat ze niet volledig ongegrond waren.Het CGKR is van mening dat dit geen weerspiegeling kan zijn van de onberispelijkewerking van de detentiecentra. Het geringe percentage ingediende klachten, het geringeaantal beslissingen waarbij de bewoners gelijk krijgen en het eerder onbeduidendekarakter van de paar klachten die gegrond werden verklaard, zijn aanwijzingen te overom het klachtensysteem zelf in vraag te gaan stellen.32 Antwoord op de parlementaire vragen van Mevr. Genot en Dhr. M. Drèze, Kamer vanVolksvertegenwoordigers, plenaire zitting, 16 november 2006, uittreksel uit het integrale verslag, CRIV 51– PLEN 241,32