seizoen 2012/2013 nummer 2 - Rondom Voetbal

EDITIE UTRECHTRUBRIEK CLUBICONEN NAAM DECEMBER JAARGANG 7, SEIZOEN ‘12-’13 NUMMER 2 35Robert, John, Wil en Niels bezeten van voetbalEen familie met ‘Maatgevoel’Wanneer je in de kantine van Geinoord in Nieuwegeinaan tafel zit met drie generaties Maat, dan vliegen deanekdotes over tafel. Opa Wil (76) heeft immers een respectabelestaat van dienst bij PVW (PersoneelsverenigingWerkspoor), De Toekomst (het latere Ultrajectum, met debefaamde gebroeders Van de Bilt), Elinkwijk, vv Utrecht,UVV, Argon en Geinoord). Bij Geinoord heeft hij als scouten in de technische commissie gefunctioneerd.Tekst: Hans van Echtelt, foto: Rene van der LaanZoonlief John heeft gevoetbaldmet beroemdheden als JanWouters en Willy Carbo bij vvUtrecht, terwijl ook Gert JanCommu destijds bij deze amateurclubin zijn team speelde.Zijn zoons Niels (25) enRobert (22) hebben beiden eenbasisplaats in het eerste elftalvan Geinoord, van wie eerstgenoemdeook nog een seizoenMontfoort achter de rug heeft.Kortom: aan herinneringengeen gebrek tijdens dit rondetafelgesprekwaarbij opaWil als een soort spelmakerfungeert. Of zoals Robert hetlachend uitdrukt: ,,Hij heefthet meeste meegemaakt, wijkomen pas kijken. Daarom gevenmijn broer en ik hem bijnaaltijd gelijk.’’ Zoon John kijktglimlachend toe bij dit tafereel.Hij is een jaar terug getroffendoor een herseninfarct, datvooral zijn spraakvermogen enmotoriek heeft aangetast. Maargelukkig doet hij toch zo goedmogelijk mee met het vertellenvan verhalen over vroeger,toenhij – nog met snor – vaak de‘man of the match’ was bijvv Utrecht. Zijn plakboekenmaken duidelijk dat hij volgenskenners destijds niet onderdeedvoor Wouters en Carbo.Wil Maat staat bekend als eenkritische kijker en dat maakt hijook in dit groepsgesprek helemaalwaar. ,,Ik vind dat mijnclub Geinoord te vaak puntenverspeelt, omdat de trainer nietmet een laatste man wil spelen.De tegenstanders in West II,die vaak heel uitgekookt zijn,krijgen daardoor veel te veelruimte. En dat is volgens mij deverklaring voor tal van te hogenederlagen.’’ Zoon John is hethier niet mee eens. ,,De meesttegenstanders in deze afdelingzijn gewoon individueel testerk en dan doet de speelwijzeer niet zoveel toe. Ze hebben inalle posities de betere voetballerslopen.’’Zijn zoons Niels en Robert zijnhet grotendeels eens met hunvader. Ze hadden liever in deWest I-afdeling gespeeld tegenregionale ploegen als SVL,Breukelen en noem maar op.,,Vaak moeten we het fysiekdatwe nog een erg jong elftalhebben,’’ zegt Niels die ook nogeen jaartje bij Montfoort heeftgevoetbald in de Topklasse.Jongere broer Robert voegt eraan toe: ,,Ik denk dat de meesteploegen ook tactisch wat verderzijn dan wij en vooral heel sterkop de counter. Dat heeft ons aleen aantal keren de kop gekost.Het zal volgens mij dan ook eenhele toer zijn om ons dit seizoente handhaven.’’Wanneer de favorieten vande familie Maat ter sprakekomen, is er volop sprake vangemeenschappelijk maatgevoel.Unaniem noemt het viertalBarcelona-vedette Messi als despeler naar wie de meeste bewonderinguitgaat. Niels noemtook Dennis Bergkamp als eenvan zijn grote voorbeelden,terwijl broer Robert de naamvan Barcelona-speler Iniestalaat vallen. Als favoriete trainervalt ook ineens de naam vanJan Wouters. Opa Wil heeft ereen verklaring voor. ,,Als jongevoetballer kon hij destijds al eenwedstrijd lezen en dat kan hijals trainer natuurlijk nog beter.Hij denkt drie stappen vooruiten dat kunnen weinig voetballersof trainers hem volgensmij nazeggen. Toen Jan destijdsnaar FC Utrecht vertrok, net alsWilly Carbo, was er grote commotiebinnen de club. Maar ikbegreep al te goed dat we henniet konden houden.’’Als scout heeft Wil Maat samengewerktmet Jan Verkaik,vijf jaar bij UVV en drie jaarbij Argon. Die hobby was WilMaat op het lijf was geschreven,zo laat Verkaik weten. ,,Wil wasniet zo’n man die hele vellenpapier volschreef, maar telefonischduidelijk kon meldenwat de sterke punten van onzevolgende tegenstander waren.Ik heb erg veel aan zijn waarnemingengehad, en dat besefik tegenwoordig des te meernu ik zelf scout bij FC Utrechtben. Het valt niet altijd meeom precies aan te geven hoeeen ploeg voetbalt, dat is nietiedereen gegeven maar Wil wasdaar heel erg goed in.’’Aan het einde van het hetgesprek in de kantine vanGeinoord komt nog een vergeeldeelftalfoto op tafel vanvv Utrecht, met een piepjongeWouters en een even jongeCarbo. Rob de Wit staat nogniet op die foto, die zou pasenkele jaren later doorbreken.De vraag blijft hoe een simpeleamateurclub als vv Utrechtzoveel jeugdige talentenvoortbracht. Wil Maat: ,,Hetklikte enorm tussen die jongegasten en ze hadden een primawedstrijdmentaliteit. Het warenals je even niet keek waren zeaan het donderstralen. Maarals de wedstrijd begon, gingde knop om. Ik geloof dat wein negen jaar slechts drie keergelijkspeelden, zo goed wasdat elftal.’’ Op dat momentkijken Niels en Robert tocheen tikkeltje jaloers. Want zo’nprestatielijst kunnen ze hun opavanuit de Geinoord-jeugd nietoverleggen…