De stadsVOS Boommarters in Friesland ... - Zoogdierwinkel

ZOOGDIER (1) 90/419•Het gebeurt maar zelden dat verschijnselen, die samenhangenmet de erfelijke eigenschappen binnen populatiesvan zoogdieren, min of meer rechtstreekswaarneembaar zijn. Zo'n geval heeft zich voorgedaan inhet Noordhollands Duinreservaat, waar de leefwijze vande vos werd bestudeerd van 1980 tot 1985. In de loop vandat onderzoek werd duidelijk, dat een flink deel van devossen een merkwaardige afwijking vertoonde: de onderkaakwas opvallend kort. Nadere bestudering toondeaan dat hetom eenerfelijke eigenschap ging,die normaalgesproken onderdrukt wordt, maar hier een kans kreegals gevolg van de ontstaansgeschiedenis van dezepopulatie.De afwijking zit in de verkorting van het voorste deel vande onderkaak.Voor het onderzoek naar de leefwijzevan de vos (Vulpes vulpes)werden velejonge en volwassen exemplaren gevangen,om ze van een oormerk of eenzender te voorzien (Mulder, 1988).Daarbij viel het soms op dat een dier zijnbek op een wat afwijkende manier dichtdeed,omdat blijkbaar de boven- enondertanden niet goed op elkaar aansloten.Nu was het nogal moeilijk om bijeen levende, niet verdoofde vos te bestuderenwat er precies aan de hand was.Er kwam echter ook een aantal dodevossen in onze handen. Dit als eengelukkige bijkomstigheid van de vervelendeakties van stropers: er werden indie jaren nogal wat vossen vergiftigd inhet Noordhollandse duingebied. In totaalkonden 72 schedels bekeken engemeten worden. Twaalf daarvan haddeneen te korte onderkaak. Bovendienvertoonden minstens 6 levend gevangenvossen deze afwijking (Bouwmeester etal., 1989).