De stadsVOS Boommarters in Friesland ... - Zoogdierwinkel

ZOOGDIER (l) 90/4'Toen ik de streek van Oizy opnieuwbezocht om er naar de dassen te kijken,stelde ik een enorme achteruitgang vast.Van de 80 dieren die ik ooit had geteld,vond ik er maar drie terug. Devergassingsacties die voor de bestrijdingvan de hondsdolheid plaatsvonden, haddenhun aantal sterk gedecimeerd. Bij detoenmalige Dienst van Waters en Bossenheb ik de oude telgegevens opgevraagd.Het was een enorm dossier. Ik heb vrij snelbereikt dat op dassenburchten niet langerzou worden vergast. Een verbod opklemmen daarentegen heeft me heel watmeer moeite gekost: betogingen, brieven,zes ministers voor en slechts eentje tegenklemmen... In 1987 kwam er uiteindelijkeen verbod op klemmen'.Soms één man tegenOp de vraag of het allemaal wat heeftuitgehaald, schudt hij ontkennend hethoofd. 'De das mag dan wel sedert 1973niet meer worden bejaagd, maar ik weet datdit verbod niet overal wordt gerespecteerd.Er wordt misschien minder verdelgd danvroeger, maar er worden nog altijd dassengedood en burchten vernield. Mijn indrukis, dat de Ardense jachtopzichters de dasdoorgaans met rust laten. De problemendoen zich overwegend voor opjachtterreinen waar op klein wild wordtgejaagd. In Brabant is 85% van dedassenpopulatie uitgemoord. Ik hebverschillende kadavers van dassengevonden, die waren gewurgd door eenstrik. Ik heb vosseburchten aangetroffendie totaal waren vernield, en waarvan ookde das het slachtoffer was. In zulke gevallenis er geen vergelijk tussen jagers ennatuurbeschermers mogelijk. Het is zeermoeilijk om de jachtopzichters tot andereinzichten te brengen. Op een burcht metnegen dassen heb ik lange tijdgedragsonderzoek verricht. Daarbij maakteik gebruik van een zelfgemaaktdetectiesysteem, waarbij het uur dat de daszijn hol verliet werd geregistreerd. Helaaswerd mijn werk verstoord door één enkeleman, een bosarbeider, die het verdelgenniet kon weerstaan. Telkens weer vond iknieuwe slachtoffers, tot er uiteindelijk nogmaar één das op de burcht overbleef. Ikben toen naar de man toegestapt en hebhem gevraagd deze laatste das te sparen.Maar het mocht niet baten. Heel vaak looptde dassenbescherming uit op een oorlogtussen verdelgers en beschermers. Beidegroepen zijn even passioneel, hoewel insommige gevallen toch vrij hartelijkecontacten kunnen ontstaan. Ik kenjachtterreinen waar de das niets in de wegwordt gelegd en waar hij met hand en tandwordt beschermd. Ik denk daarbij aan eenjachtwachter met twaalf dassen op zijndomein in de Ardennen, die elkeen die ereen vinger durft naar uit te steken bij wijzevan spreken naar het leven staat. Een anderheeft bij een burcht zelfs een observatiehutgebouwd'.Klachten zijn noodzaakMeer dan eens heeft Daniël een klachtingediend tegen het gebruik van klemmenen strikken op en rondom dassenburchten.'Zelfs tegen de burgemeester van eenBrabantse gemeente. Het was een graafenhij was zeer invloedrijk in de St­Hubertusclub (de grootste Belgischejagersvereniging). Maar omdat ik eveneensHeel vaak loopt de dassenbescherming uit op eenoorlog tussen verdelgers en beschermers.Foto Georges Charliertot de aristocratie behoor, heb ik doorgezet.De rijkswachters die proces-verbaalopmaakten zaten met de zaak zeerverveeld. Ze moesten hun eigenburgemeester bekeuren. Voor hun was ikeen onbekende en de wetgeving terzakewas net hetzelfde. Gelukkig voelden ze datik van de zaak op de hoogte was en kondenniet anders dan op mijn wens ingaan.Persoonlijk was het voor mij een delicate39