Europese normen en titelbescherming voor de ... - De Audiciens

More documents

Recommendations

Info

Klein is tóch nog heel groot!Het is confronterend als je kind een hoortoestel draagt. Hoeklein het ook is, het is voor ouders nog steeds een enormding. MH: ´Het is niet mooi en het is niet leuk. De techniekgaat steeds verder, maar voor een baby blijft het moeilijk. Deaanpassing moet aan veel eisen voldoen m.b.t. de constructie.Het moet tegen een stootje kunnen, berekend zijn op groeien mag niet piepen op het moment dat je je baby knuffelt.Vooral fluiten geeft een negatieve associatie: dat had hethoorapparaat van oma ook. En er is juist zó veel veranderd!´Bij commentaar door derden lijken moeders weerbaarder danvaders; die kroppen het op. Moeders hebben merendeels nogsteeds de hoofdtaak in verzorging en opvoeding. De dagelijkseomgang met het kind en de hooraanpassing zorgen voorsnellere gewenning. Dit helpt het verwerkingsproces. Ook ishet onderwerp onder vrouwen makkelijker bespreekbaar.MH: ´Het zijn doorgaans de vrouwen die in de wachtkamerde gesprekken aanknopen. Soms laten we een gesprek ookeven voorgaan en wachten we met binnenroepen omdat ditlotgenotencontact ook heel goed is. Toch blijven veel oudersde hoorhandicap van hun kind verstoppen. De buitenwereldziet het niet en kan daardoor ook minder begrip opbrengenvoor de situatie. Dit is een maatschappelijk probleem waarwe allemaal aan meewerken. Als ouders kiezen voorverstoppen, dan zal het kind dat later óók willen. Datwordt overgedragen.´FasesHet acceptatieproces is belangrijk en doorloopt eenaantal fases. Ontkenning, boosheid, vragen naar meermeningen, zoeken naar een betere/de beste behandeling.Ook de audicien krijgt hiermee te maken. De frequentebezoeken aan de audicien zorgen vaak voor eenvertrouwensrelatie. Daarom krijgt de audicien vragen als:´krijg je wel eens iemand waar het niet doorgaat?´ Ditkan ook betekenen: is de diagnose wel goed. Ís het eengoed AC?´ kan ook betekenen: moeten we niet ergensanders naar toe voor een second opinion? Ook komen bijde audicien de eerste negatieve reacties: ´wat heb ik aaneen toestel dat steeds kapot is!´ of ík ben nou al zó vaakbij de audicien geweest, mijn kind trekt het toestel steedsuit, sabbelt erop, hangt ermee in de pap…´ Dit past inde afweerfase: ouders wíllen dit helemaal niet. Maar hetprobleem moet wel worden opgelost. MH: ´Haak niet af,hou vol. Resultaat kan even op zich laten wachten. Het ishet succes op de lange termijn dat het allemaal de moeiteMarie-Elle HorstenDe Audiciens 16
waard maakt.Soms vraagt het een engelengeduld van moeder alshaar kind steeds het hoortoestel uittrekt en het indoeneen constant gevecht is. Als het hoortoestel het levenbeheerst krijgt de interactie een negatieve lading. Eenmogelijkheid is om het indoen van het hoortoestel eenonderdeel te laten zijn van het aankleedritueel. Leg hetin de buurt en hou een vast patroon aan. Het hoort erdan bij en vaak gaat een kind reageren door ernaar tewijzen. Na het indoen is het leuk om de reactie op geluidte testen met een klank, een liedje, een speeltje. Eenpositieve ervaring voor moeder en kind.´Het kind de baasEr zijn culturen waar het kind een belangrijke positieinneemt en het ouders moeite kost om streng te zijn. Hethoortoestel belandt dan in een la; moeder geeft het op.MH: Ìn dit soort gevallen moet je bevoogdend optredenen ouders overreden strenger te zijn. Het kind heeft hethoortoestel nodig om de moedertaal te leren. Dat lerenze thuis op jonge leeftijd, niet later, op school. Bovendienis een tweede taalverwerving pas mogelijk op basis vande eerste taal. Laksheid van de ouders, of te weinigoverwicht bij een onwillig kind, kan zorgen dat het kind inde toekomst niet terecht kan in het reguliere onderwijs.Ín een aantal niet-westerse culturen en bepaaldegodsdienstige stromingen bestaat een grote socialecontrole en is de factor schaamte sterk aanwezig. Eenkind met een beperking kan worden gezien als een strafvan hogerhand voor falen van de ouders. Vooral ánderenmogen daarom niet zien dat het kind een hooraanpassingheeft. Met geluk draagt het kind het toestel binnenshuis.Gerichte informatie, strakke begeleiding en controle dooralle hulpverleners kan dit helaas niet altijd voorkomen.niet meer zo soepel met voorbereidend lezen en schrijven.Kleuters kunnen heel bedreven zijn in het compenserenvan een perceptief verlies, maar vallen door de mand alsluistervaardigheid belangrijker wordt. Áls ouders zelf komen met hun kind en er is een probleem,neemt het AC contact op met de school. Ouders zijn daar blijmee: jullie nemen ze serieus. Dit betekent helaas dat oudersmet een eventuele vraag of klacht over het horen van hunkind in de klas geen gehoor hebben gekregen.De spin in het webDe maatschappelijk werkende is een buffer tussenbehandelteam en ouders en de contactpersoon voor alleandere betrokkenen. Dit kan de peuterspeelzaal zijn, maarook een andere instantie of instelling als het hoorprobleembijvoorbeeld deel is van een complexer syndroom. Het gaaterom goed mee te denken met de ouders en de prioriteitenvoor het moment vast te stellen. Daarbij is het bewakenvan de draaglast tegenover de draagkracht heel belangrijk.Er wordt vooral gewerkt aan de weerbaarheid van oudersen kind. Het bericht dat je baby niet goed hoort wordttegenwoordig niet voorafgegaan door een langdurigonderzoekstraject. Het komt letterlijk aan als een donderslagbij heldere hemel. Maar in tegenstelling tot vroeger zijn erdaarom wel mogelijkheden om ontwikkelingsachterstand tevoorkomen. Het traject heeft vaart en binnen een halfjaarheeft een baby gehoorversterking. Deze keus wordt door deouders gemaakt op rationele gronden, gebaseerd op hetgeenze van deskundigen te horen krijgen. Een blind vertrouwenwaar hulpverleners geduld, inzet van vakkennis, toewijdingen doorzettingsvermogen tegenover moeten stellen.De mazen van het netMH: `Het risico om een (ernstig) hoorprobleem te missenis met neonatale screening gering. Er bestaat jammergenoeg nog geen screeningsmoment voor later ontstanehoorproblemen. Er is wel aandacht voor spraak- entaalontwikkeling op het consultatiebureau, maar pasop de basisschool test de G&GD het gehoor. Kinderendie goed door de neonatale screening zijn gekomenkunnen later toch opduiken met een gehoorprobleem.Álle kinderen die met een vertraagde spraak- entaalontwikkeling worden aangemeld bij het AC krijgeneerst een gehooronderzoek. Kleuters worden er op schoolnog wel eens uitgepikt door de juf. Opvallend vaker dande ouders vraagt de school een gehooronderzoek aan.MH: `Net voor de overgang naar groep 3 gaat het ineens17 Het vakblad dat ons versterkt
Page 1 and 2: De AudiciensHet vakblad dat ons ver
Page 3 and 4: VoorwoordInhoudsopgaveBeste lezers,
Page 5 and 6: en tevreden klanten. Aandacht voor
Page 7 and 8: Europese normen en titelbescherming
Page 9 and 10: is geformuleerd, wordt deze opnieuw
Page 11 and 12: 7 mensen die de cliënt niet of sle
Page 13 and 14: stilliggen en dit wordt in de woong
Page 15: Uw kind hoort niet goed: een donder
Page 19 and 20: is inmiddels gestart. Er wordt bij
Page 21 and 22: zelfstandige audicien te motiveren
Page 23 and 24: Figuur 2. Hoortoestelkenmerken van
Page 25 and 26: klanten dat onze dienstverlening ve
Page 27 and 28: Column GAINHans van Pagée, voorzit
Page 29 and 30: Van het NVAB bestuurdoor mr. J.F.H.
Page 31 and 32: EPOQ-GEBRUIKERS ERVAREN HET VERSCHI

Europese normen en titelbescherming voor de ... - De Audiciens

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?