Inkijkexemplaar Juist 47

WEET
TEKST: EEFJE RAMMELOO IN SJANGHAI
ILLUSTRATIE: KATHRYN RATHKE
Eindelijk hebben we een first lady die
mooi is, was de eerste gedachte van
veel Chinezen toen Xi Jinping, met zijn
vrouw Peng Liyuan aan zijn zijde, president
werd. Peng Liyuan (55) stelt niet teleur.
De modeminnende mevrouw Xi laat met haar
gracieuze verschijning de harten van de Chinezen
sneller kloppen. Toch wordt ook menige wenkbrauw
opgetrokken wanneer Peng tijdens dienstreizen
naast haar man staat te zwaaien.
Het was voor Chinese politici een ongeschreven
wet: je vrouw laat je thuis. Tot Jiang Qing, de vrouw
van Mao Zedong, in de jaren vijftig op een foto verscheen,
brak niemand met die regel. Jiangs rol in
Mao’s entourage werd geleidelijk groter en ze was
een drijvende kracht achter de Culturele Revolutie.
Nadat ze achter de tralies verdween, keerden first
lady’s snel weer terug naar hun rol in de schaduw.
Peng Liyuan breekt met die conventie. Of ze nou wil
of niet: zij was veel beroemder dan hij, die weliswaar
een zoon is van een van de eerste leiders van
de Communistische Volksrepubliek, maar toen
toch vooral een vrij onbeduidende politicus uit de
provincie Fujian.
Al haar schoonheid en roem ten spijt, de Chinezen
waren op hun hoede voor Peng. Jiang Qing was immers
ook zangeres en actrice voordat ze met Mao
NR: 27
trouwde. Ze bleek een op macht beluste intrigante
die haar man inzette voor politiek gewin. De macht
van Peng blijkt veel subtieler.
Ze was al twintig jaar met Xi getrouwd toen hij werd
44
Presidentsvrouw
Peng Liyuan
‘Op hun
eerste
date had
Peng
oude
kleren
aan’
Elke maand
portretteert Juist Magazine
een internationaal
kopstuk
China’s
swingende
geheime wapen
De presidentsvrouw brak met de traditie en
geeft swung aan het grijze imago van haar man.
Peng Liyuan was ooit beroemder dan Xi Jinping
verkozen tot lid van het politbureau – het hoogste
politieke orgaan van China. De iconische zangeres,
tevens generaal-majoor in het Chinese leger, is cultureel
erfgoed, en zoals dat gaat in China, was haar
huwelijk een staatszaak. Ze werd in de jaren tachtig
van de vorige eeuw gekoppeld aan een rijzende ster
in de Communistische Partij, een princeling bovendien,
die tot zijn grote schande gescheiden was.
Op hun eerste afspraakje had Peng oude kleren
aangetrokken, om haar glamourprofiel wat te verdoezelen.
De politicus, tien jaar ouder dan zij, deed
haar hart niet bepaald sneller kloppen. ‘Hij zag er
nogal onbehouwen uit, en hij leek veel ouder dan
hij was,’ zei ze later in een interview. Xi’s eerste
vraag ging naar verluidt over muziek, Pengs grootste
liefde, en, zoals het sprookje gaat, verdwenen
toen alle bezwaren als sneeuw voor de zon.
De censor veegde internet schoon. Er is geen gevoelige
informatie meer over Peng te vinden. De informatie
over haar achtergrond als dochter van een
dorpsambtenaar en een rondtrekkende zangeres in
Shandong is summier en past niet geheel toevallig
perfect in het communistische plaatje.
Haar vader was ambtenaar van het lokale cultuurbureau
en werd tijdens de Culturele Revolutie
veroordeeld tot het schoonmaken van wc’s. Haar
moeder werd beschuldigd van spionage omdat ze
familie in Taiwan had. Peng kreeg zoals zoveel Chinezen
van haar generatie geen onderwijs en werd –
net als Xi – naar het platteland gestuurd om te werken.
Haar heldere sopraanstem was haar redding.