augustus 2017 nummer 4

More documents

Recommendations

Info

150 Succulenta jaargang 96 (4) <strong>2017</strong>
krans van haren aan het uiteinde van de bladeren. Ze staan alle drie afgebeeld op een plaat in het boek (zie afb. 3). Toen Linnaeus in 1753 in zijn Species Plantarum de binaire nomenclatuur doorvoerde (soorten vastleggen door een geslachtsnaam gevolgd door de soortnaam) koos hij voor de naam Mesembryanthemum als geslachtsnaam. In dit werk beschreef hij al 35 soorten in het geslacht. De drie planten van de plaat van Dillenius waren volgens hem één soort, met twee variëteiten. Hij noemde de soort Mesembryanthemum barbatum (= met een baard en dat verwijst natuurlijk weer naar de harige uiteides van de bladeren). De variëteiten werden aangeduid als β en γ. Zo ging dat toen. De soort zelf is dan in feite natuurlijk α. Dat bleef zo tot 1794. Toen vond de Engelse botanicus Adrian Hardy Haworth in zijn boek over het geslacht Mesembryanthemum dat het hier toch echt om drie verschillende soorten ging. Voor de bovenste in de tekening (α) handhaafde hij de naam M. barbatum. De middelste (β) werd M. hirsutum en de onderste (γ) werd M. densum. Dit is ongetwijfeld de oudste gepubliceerde afbeelding van wat nu Trichodiadema densum heet. De naam densum ( = dicht opeen) koos Haworth vanwege de dicht op elkaar staande blaadjes. Hij vermeldde er bij dat Herman Boerhaave al in 1727 in de catalogus van de Hortus in Leiden een ficoides genoemd had die waarschijnlijk dezelfde soort betreft. Intussen was het geslacht Mesembryanthemum alsmaar groter en onoverzichtelijker geworden. Dat was voor botanici aanleiding om geslachten af te splitsen. De mesems werden nu een familie, de Mesembryanthemaceae, met een groeiend aantal geslachten. Voor de planten met een haarkroontje aan het uiteinde van de blaadjes stelde Martin Heinrich Gustav Schwantes in 1926 het geslacht Trichodiadema op. De Mesembryanthemaceae als op zichzelf staande familie heeft ook geen stand gehouden. De middagbloemen zitten nu in twee van de vijf onderfamilies in de nog grotere familie van de Aizoaceae (letterlijk ‘de altijd levenden’). Die onderfamilies heten de Mesembryanthemoideae en de Ruschioideae. In de Mesembryanthemoideae zitten volgens Hartmann et al. in ‘Illustrated Handbook of Succulent Plants’ elf geslachten (onder andere Mesembryanthemum en Sceletium) en in Ruschioideae maar liefst 113. Bijna alle geslachten die onder succulentenliefhebbers bekend zijn, waaronder Trichodiadema, vallen hier onder. In de andere drie onderfamilies zitten ook nog twaalf geslachten, zodat het totaal voor de Aizoaceae op 136 geslachten uitkomt. Ik ben er maar niet aan begonnen om het aantal soorten te tellen, maar dat moet rond de 1900 liggen. Hartmann et al. hadden twee dikke boeken (A – E en F –Z) nodig om ze allemaal te beschrijven. Vermeldenswaard is nog dat de familie van de Aizoaceae ook wel eens de Ficoidaceae genoemd wordt. Dat brengt ons dus weer 330 jaar terug bij Paul Hermann en de Leidse Hortus Botanicus. Meer oude afbeeldingen De tekeningen van Dillenius uit 1732 waren niet de eerste afbeeldingen van trichodiadema’s in het algemeen, want reeds in 1716 stond T. barbatum afgebeeld in ‘The history of Succulent plants’ van Richard Bradley. Maar de oudste afbeelding van T. densum is dus die van Dillenius (afb. 3 onderaan). Deze is niet al te duidelijk en de bloem is er niet op afgebeeld. Die zien we wel in 1809 op plaat 1220 van Curtis’s Botanical Magazine (afb. 4). Het afgebeelde exemplaar was afkomstig van Haworth en die gaf aan dat de plant niet erg bloeiwillig Afb. 4: De afbeelding van Trichodiadema densum op plaat 1220 van Curtis’s Botanical Magazine uit 1809 Afb. 5: Deze tekening van Trichodiadema densum in Adolf Engler’s ‘Die Vegetation der Erde’ uit 1910 is overduidelijk gebaseerd op de plaat uit Curtis’s Botanical Magazine Succulenta jaargang 96 (4) <strong>2017</strong> 151
Page 1 and 2: 4 Augustus 2017 Jaargang 96 ISSN 00
Page 3 and 4: TRICHODIADEMA DENSUM Het gedrongen-
Page 5: Succulenta jaargang 96 (4) 2017 149
Page 9 and 10: le verklaring voor kunnen vinden. M
Page 11 and 12: Voor het voetlicht Bertus Spee Agav
Page 13 and 14: Parodia juckeri var. australis var.
Page 15 and 16: Afb. 2: P. juckeri (HJ 442) links e
Page 17 and 18: Afb. 8: Blik op de vindplaats van P
Page 19 and 20: meer uitvoerige beschouwing. Het be
Page 21 and 22: Afb. 13: P. juckeri var. australis
Page 23 and 24: de eerder genoemde parodia-populati
Page 25 and 26: Verenigingsnieuws Augustus 2017 In
Page 27 and 28: 100-jarig jubileum Succulenta Vanaf
Page 29 and 30: Leden 2008 2009 2010 2011 2012 2013
Page 31 and 32: ten is dus zeker aanwezig op Facebo
Page 33 and 34: Klees dhr. G. Koeman G. Kolmas P.J.
Page 35 and 36: Geen interesse bij de jeugd? Aad Vi
Page 37 and 38: Instellingen en redactie Vereniging
Page 39 and 40: Nieuwe leden mei - juni 2017 In de
Page 41 and 42: Afb. 18: Ongeveer even oude (circa
Page 43 and 44: Klein maar dapper over miniatuurvet
Page 45 and 46: Afb. 6: Planten zoals deze Conophyt
Page 47 and 48: Afb. 11, 12, 13: Deze drie foto’s
Page 49 and 50: Een bezoek aan de Superstition Moun
Page 51 and 52: Afb. 6: Chihuahua Desert-landschap
Page 53 and 54: Afb. 14: ‘Apachensis’-groepen o
Page 55 and 56: Afb. 18: Superstition Mountains bij
Page 57 and 58:
een aantal ondersoorten onderscheid
Page 59 and 60:
Reactie op ingezonden brieven over
Page 61 and 62:
SUCCULENTENNIEUWTJES Wolter ten Hoe
Page 63 and 64:
Summary Rob Bregman On the first pa
show all

augustus 2017 nummer 4

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?