Inkijkexemplaar Roadtripboek

ITALIË DE ZOETHEID VAN HET NIETSDOEN IN SARDINIË
17
ALS IN AFRIKA • Het berggebied Supramonte is met zijn grote hoogteverschillen en
onverharde paden met grote losliggende keien eigenlijk alleen te voet of per elektrische
fatbike te verkennen. Op de achtergrond de 1300 meter hoge Monte Novo San Giovanni.
TURKOOIZEN OVERLOAD • De baai van Orosei is een speeltuin voor kajakkers, die
vanaf Cala Gonone noordwaarts peddelen langs verborgen baaitjes, zand- en kiezelstranden,
grotten en − maar dan ben je wel drie dagen onderweg − de beroemde puntrots Aguglia.
inderdaad goed te kennen. Niet achter
de geraniums blijven zitten maar altijd
buiten met vrienden zijn. Maar dan
vertelt Antonio ons dat er weinig werk
is. Dat zal wel de reden zijn waarom hier
ook zo veel jongemannen de hele dag
buiten hangen. Hoe mooi Sardinië ook
is, hier geboren worden kent duidelijk
zijn uitdagingen. Niet iedereen zal kunnen
vertrekken om een beter leven voor
zichzelf te creëren op het vasteland of in
een ander land, en dan moet je het doen
met wat er is. Je wordt dan bijvoorbeeld
boer. Of visser. Of herder. Of je gaat in
het toerisme werken. Heel veel andere
mogelijkheden lijken er niet te zijn.
En al helemaal niet in dit deel van
het eiland.
De Supramonte, waar we willen gaan
fietsen, is een onherbergzaam gebied.
Herders namen vroeger hun kuddes
hier mee naartoe om ze te laten grazen.
Ze bleven dan wekenlang weg en sliepen
in eenvoudige hutten die ze zelf gebouwd
hadden met behulp van de materialen die
voorhanden waren: jeneverbeshout en
stenen. Overal in de Supramonte zie je
deze herdershutten staan en je kunt zelfs
trails volgen die herders vroeger liepen.
Ons vervoermiddel in het gebergte is
een elektrisch ondersteunde fatbike.
Niet omdat we deze fiets met extra brede
banden hip vinden, maar omdat de
paden waar je in de Supramonte op fietst
zo steil omhoog voeren en zo bezaaid
zijn met rotsen en keien, dat een gewone
mountainbike het al snel zou opgeven.
Een van onze rugzakken is gevuld met
lokale producten uit de supermarkt:
druiven, zachte geitenkaas, brood,
veel water en een picknickkleed. In de
andere rugzak zitten reparatiespullen
voor de fiets. De scherpe stenen zouden
een lekke band kunnen veroorzaken,
maar de verhuurder geeft aan dat dat
bijna onmogelijk is met de dikke banden
van een fatbike. De fiets van Matthijs
heeft een gps met een trail die we gaan
volgen. Het eerste stuk klimt meteen
vele honderden meters omhoog. De fiets
voelt alleen al door de dikke banden
en de accu zwaar. Dit stuk omhoog was
voor mij al onhaalbaar geweest zonder
elektrische ondersteuning. We slaan de
onverharde paden in en zien meteen,
in de verte, de indrukwekkend hoge
wanden van de Supramonte.
Op safari met vee
De fatbike blijkt een goede zet te zijn
geweest. Overal om ons heen zien we
tafereeltjes die waarschijnlijk geheel
aan ons voorbij waren gegaan als we
in de auto hadden gezeten. Niet dat je
hier met de auto mag komen, maar toch.
Koeien die beschutting hebben gezocht
in de schaduw schrikken zich rot als
wij ineens langskomen. Kuddes langharige
schapen grazen vredig, gehoed
door blaffende honden (sinds de komst
van de auto hoeven de herders er niet
constant bij te zijn). We horen geritsel in
de struiken en zien vervolgens hagedissen
wegschieten. Zwart-witte kraaien
zitten hoog in een boom, in een nest met
kuikens. En paarden rennen verschrikt
weg, zoals paarden eigenlijk altijd doen.
78 79