De Wilde Roos #3 - uitgave mei 2019
Waar klimaatverandering lange tijd een abstract vooruitzicht was, begint het nu concreet waarneembare vormen aan te nemen. Het ene na het andere temperatuurrecord wordt gebroken. Het afkalven van de ijskappen kan met het blote oog worden waargenomen. Natuurrampen die eens een zeldzaamheid waren, zijn alledaags nieuwsitems geworden. Deze tijd vraagt om een andere politiek. Niet de aloude polderpolitiek van rustig aan dan breek het lijntje niet. We leven immers in een wereld die niet in balans is. De laatste jaren doet een nieuwe internationale beweging van zich spreken. Het speerpunt van haar beleid is de Green New Deal, een ambitieus programma dat sociale en ecologische doelen met elkaar verbindt. De beweging rond de New Green Deal doet daarbij een beroep op ideeën die afkomstig zijn uit de traditie van het democratisch socialisme. Deze koppeling tussen groen en rood lijkt anachronistisch maar is het niet. Het klimaatbeleid zal sociaal zijn of niet zijn. ------------- Dit is de derde uitgave in de hernieuwde reeks van De Wilde Roos. Het is de volledige tekst van de Koos Vorrinklezing uitgesproken op 1 mei 2019 door Merijn Oudenampsen in het Koos Vorrinkhuis in Lage Vuursche, één van de dertien natuurvriendenhuizen van het Nivon. De Wilde Roos was een “bonte rij van kleine geschriften” onder redactie van Koos Vorrink. De serie werd uitgegeven voor het Instituut voor Arbeidersontwikkeling [IvAO]. De eerste Wilde Roos verscheen in 1927. De werkgroep Nivon Historie kreeg een paar exemplaren ervan in handen. Dat was voor ons de aanleiding De Wilde Roos een nieuw leven te geven. Niet omdat we kritiekloos staan tegenover Koos Vorrink, zeker niet, maar omdat het voor ons een goede vorm lijkt discussie binnen het Nivon te voeden.
Waar klimaatverandering lange tijd een abstract vooruitzicht was, begint het nu concreet waarneembare vormen aan te nemen. Het ene na het andere temperatuurrecord wordt gebroken. Het afkalven van de ijskappen kan met het blote oog worden waargenomen. Natuurrampen die eens een zeldzaamheid waren, zijn alledaags nieuwsitems geworden. Deze tijd vraagt om een andere politiek. Niet de aloude polderpolitiek van rustig aan dan breek het lijntje niet. We leven immers in een wereld die niet in balans is. De laatste jaren doet een nieuwe internationale beweging van zich spreken. Het speerpunt van haar beleid is de Green New Deal, een ambitieus programma dat sociale en ecologische doelen met elkaar verbindt. De beweging rond de New Green Deal doet daarbij een beroep op ideeën die afkomstig zijn uit de traditie van het democratisch socialisme. Deze koppeling tussen groen en rood lijkt anachronistisch maar is het niet. Het klimaatbeleid zal sociaal zijn of niet zijn.
-------------
Dit is de derde uitgave in de hernieuwde reeks van De Wilde Roos. Het is de volledige tekst van de Koos Vorrinklezing uitgesproken op 1 mei 2019 door Merijn Oudenampsen in het Koos Vorrinkhuis in Lage Vuursche, één van de dertien natuurvriendenhuizen van het Nivon.
De Wilde Roos was een “bonte rij van kleine geschriften” onder redactie van Koos Vorrink. De serie werd uitgegeven voor het Instituut voor Arbeidersontwikkeling [IvAO]. De eerste Wilde Roos verscheen in 1927. De werkgroep Nivon Historie kreeg een paar exemplaren ervan in handen. Dat was voor ons de aanleiding De Wilde Roos een nieuw leven te geven. Niet omdat we kritiekloos staan tegenover Koos Vorrink, zeker niet, maar omdat het voor ons een goede vorm lijkt discussie binnen het Nivon te voeden.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
deze uitkomsten is het niet verwonderlijk dat de historicus en
journalist David Wallace Wells alarm slaat in zijn baanbrekende
boek Onbewoonbare Aarde. 13 Ik las het vorige maand en zelden
ben ik zo geraakt door een boek. Wells draagt geen nieuwe informatie
aan, hij vat enkel de huidige stand van zaken van de klimaatwetenschap
samen en biedt een overzicht van de sterk gegroeide
hoeveelheid natuurrampen. Vandaaruit trekt hij zijn conclusies en
die zijn niet mals.
Wat volgens Wells concreet op het spel staat, is het voortbestaan
van de menselijke beschaving. Er zijn er die de toon van
Wells alarmistisch vinden. Ook in Nederland doen stemmen van
zich horen die afgeven op de klimaatdrammers, die klimaatwetenschappers
‘doemdenkers’ noemen en die klimaatverandering ‘een
hype’ noemen. De werkelijkheid is echter dat het onderliggende
klimaatonderzoek eerder de omgekeerde toonzetting heeft:
droog, technisch, complex, voorzichtig en bijzonder genuanceerd.
De vraag is eerder waarom het alarm tot nu toe uitblijft.
Meer dan de helft van het CO2 dat aan de atmosfeer is toegevoegd,
is uitgestoten in de afgelopen drie decennia. Bedenk dat in
1992 het klimaatverdrag van de Verenigde Naties is ondertekend.
Terwijl we ons bewust waren van wat we deden, hebben we dus
net zoveel schade toegebracht aan de planeet, als in alle eeuwen
en millennia daarvoor.
Het lot van de menselijke beschaving is door de opwarming van
de aarde in handen gelegd van twee generaties, zo stelt Wells:
11
Change language